Bid adieu

_{Firepaw had net zijn allereerste training gehad, en pfoeh, hij moest eerlijk toegeven, het ging niet al te best. Fire was altijd al een ietsie pietsie onhandig geweest, en dat was overduidelijk naar voren gekomen tijdens de training. Hij was tenslotte over zijn eigen poten gestruikeld, wat de kater nogal gênant had gevonden. Nu lag er een kleine vis voor zijn poten, en een beetje somber keek hij naar het dode beest. Hij had gehoopt dat hij de trainingen leuk vond, maar tot nu toe viel dat vies tegen. Hij was gewoon niet zo'n iemand die snel iets ging doen, maar meer een denker. Nou ja, misschien de volgende keer beter hé. Terwijl de rode kat zo diep in zijn gedachten verzonken was, zag hij in zijn ooghoek iemand plat op zijn snuit vallen. Deze was ongeveer net zo oud als hij was, en met een bezorgde blik in zijn ogen keek hij de bruine tabby aan. "Gaat het?" miauwde hij, met een serieuze, bezorgde toon in zijn stem. Hij had wel vaagjes opgevangen dat een van de symptomen van de mysterieuze ziekte duizeligheid was, ofzo. En als je duizelig was, viel je best snel om. Dus zou deze ook ziek zijn?}

_{"Geen idee. Ziet het eruit alsof het gaat?" sprak de kater voor zijn neus op een sarcastische toon. Echter had Firepaw de sarcasme in zijn stem niet gehoord, en dus leek het voor hem alsof de bruine tabby aan hém vroeg of het met hem ging ofzo. Beetje ingewikkeld, dus. "Euhm... Nou, je viel op de grond, maar als je geen pijn hebt ofzo, denk ik dat het wel met je gaat?" miauwde de rode kater, een beetje twijfelend. "Maar als je denkt dat er echt iets mis met je is, dus als je pijn hebt, of duizelig bent, zou ik als ik jou was naar een medicine cat gaan." vervolgde de jonge apprentice er nog vlug achteraan.}

_{De kater voor hem was zeker de leukste thuis ofzo. Maar goed, Firepaw had geen zin om boos te worden, want daar kreeg je alleen maar narigheid van. Dus ademde de jonge kater even diep in, en ademde vervolgens weer langzaam uit. "Ben jij ook een apprentice?" vroeg Fire, niet helemaal zeker of de tabby kater voor hem dat was. Het kon immers ook zo zijn dat deze wel bijna zijn apprenticeleeftijd had, maar de ceremonie nog niet was geweest. Bovendien lette Firepaw wel op ceremonies, ook van andere clans. Het was altijd leuk om naar ze te kijken. Maar hij had al een tijdje geen Windclanceremonie gezien, dus de kans zat er dik in dat de kater voor zijn neus nog kitten was.}