Elvira 164
| |
| Onderwerp: From Now On di 9 jan 2018 - 20:38 | |
| De rosse kattin keek om haar heen terwijl ze langzaam en twijfelend een richting op liep. Ze was niet vreselijk bekend met het bergterritorium, zelf nu, en het leek erop dat ze verdwaald was geraakt. Ze wist dat ze ze niet ver van de Clan Cavern was, want de geur van andere katten was sterk genoeg om aan te nemen dat ze in de buurt was. Maar waar ze nu precies was, ja dat was de vraag. Hoe ze hier terecht was gekomen was dan ook weer typisch iets voor haar. Rosemarypaw was die ochtend vroeg de grot uitgeglipt, niet de kans nemende dat haar clangenoten haar zouden stoppen. Ze wilde haar poten strekken en misschien nog een muisje of twee vangen voor het echt te koud werd en ze geen prooi meer konden vinden. Maar onderweg was ze een stuk van het nieuwe territorium tegengekomen waar ze nog niet was geweest en dus was ze het gaan ontdekken. De rosse apprentice had er echter niet aan gedacht dat ze verdwaald zou raken en het begon haar nu aardig te irriteren. Soms dacht ze gewoon echt niet na. Ze stak haar neusje nogmaals in de lucht om een bekende geur te zoeken, iets wat haar zou kunnen helpen. Wacht, die geur kende ze! Nightpaw, haar broer, was in de buurt, daar was ze zeker van. Snel volgde ze de geur, voordat haar broer zich verplaatste en ze hem weer kwijt was. "Nightpaw! Thank Starclan! Ik dacht dat ik echt verdwaald was!" Zei ze, de zwarte kater groetend met een kort gesnor.
+Nightpaw, 1st
|
|
|
Robbert 12 Actief
| |
| Onderwerp: Re: From Now On wo 31 jan 2018 - 18:16 | |
| Nightpaw schrok op van de stem van Rosemarypaw, zijn zus, hij knikte haar toe en zei: "Hey wat doe jij hier?". Nightpaw was al sinds 's ochtends weg uit het kamp. Hij had vannacht weer een rare droom gehad en hij had tijd nodig om de betekenis ervan te achterhalen. Dit kan hij het best wanneer hij even alleen is. Hij weet nog dat hij vertrok en dat hij dan na een tijdje op deze plek was aan gekomen en zich hier even had neergelegd om te na te denken, maar door zijn vermoeiende en slapeloze nacht (te wijten aan zijn dromen) moet hij hier vast in slaap zijn gevallen. Hij zag dat zijn zus hem onderzoekend aankeek dus moest hij snel een reden verzinnen waarom hij hier was. "Ik was op jacht" loog hij "en ik was zo moe dat ik even mijn ogen sluitte en ik vrees dat ik in slaap ben gevallen". "Gelukkig kwam jij hier veel te luid aan stormen waardoor ik wakker werd" glimlachte hij naar haar. "maar vertel eens wat deed jij hier eigenlijk?" vroeg hij haar zodat ze niet zou doorvragen naar zijn dromen of waarom hij er zo moe uitzag. |
|