What's your worth?

Hij wist niet waarom, maar de blik in haar ogen had hem gealarmeerd. Alsof ze er niet helemaal bij was. En dat kon gevaarlijk zijn op een terrein die ze nog niet zo goed kende. Hell, hij was hier nu al een paar weken en zelfs hij moest kijken waar hij liep. Zij was vaker binnen de grot dan buiten omdat de ziekte opeens was opgedoken en omdat ze, waarschijnlijk sinds dat ze dit nieuwe gebied hadden ontdekt, meer meetings had dan toen ze nog Gatherings hadden in hun oude gebied. Maar goed, Butterpact had de blik in de ogen van de medicine cat apprentice van ThunderClan gezien en had besloten om haar te achtervolgen. Het feit dat ze niet in de gaten leek te hebben dat hij haar achtervolgde, gaf hem nog meer het idee dat ze niet echt wist waar ze mee bezig was. En dat kon ook niet anders… ze moest vast doodmoe zijn na alles wat er gebeurd was na de ziekte. Naar Butterpact’s weten hadden de medicine cats nog altijd geen idee hoe ze de ziekte aan moesten pakken en hij kon zich voorstellen dat dat best wel vrat aan een kat waarvan verwacht werd dat ze ooit zonder mentor zelf voor haar Clan zou zorgen. Hell, het vrat zelfs aan hem en hij had geen enkele link met StarClan. Hij wilde dat hij een link had met StarClan zodat hij er in elk geval achter kon komen of dat zijn broer erg kwaad op hem was. Butterpact dwong de gedachten aan zijn broer zo goed en zo kwaad als dat kon weg zodat hij zich kon concentreren op de taak die hij voor ogen had: zorgen voor de veiligheid van deze kat. Misschien was het wel een beetje overdreven en vooral ook heel erg beschamend als ze hem in de gaten zou krijgen en door zou hebben dat hij meer dan om zijn Clan alleen gaf, maar voor de één of andere reden was hij daar minder van onder de indruk dan dat hij normaal gezien zou zijn. Ze naderden the Rapids en Butterpact merkte dat haar bewegingen steeds minder nauwkeurig werden. Hij opende zijn bek om haar te waarschuwen, maar toen leek haar lichaam als een slowmotion opeens naar voren te vallen en maakte ze contact met het water. De manier waarop haar lichaam het water raakte, deed hem ontzettend denken aan hoe Breakingpoint heldhafitg in het water was gesprongen nadat hij had aangekondigd dat hij zich zou ontfermen over de kittens. En iedereen wist hoe dat was afgelopen. Een hulpeloze kreet verliet zijn bek, maar deze keer reageerde hij sneller dan ooit. Hij had niet eens in de gaten dat zijn lichaam omhuld werd door ijskoud water toen hij zichzelf in the Rapids wierp. Hij ging kopje onder en zijn poten voerden een gevecht tegen de ijskoude, harde stroming terwijl hij wanhopig zocht naar de kat die hij al een tijdje in de gaten had gehouden. Zijn gevoel was juist geweest, maar daar kon hij nu geen triomfantelijk gevoel om hebben. Opeens voelde hij dat zijn poten iets raakten en zonder te kijken, ging hij weer kopje onder en zonder te aarzelen pakte hij het vacht vast met zijn kaken. Omdat ze een dikke vacht had, was het niet moeilijk om haar goed vast te pakken. Het zware gewicht toonde aan dat ze of bewusteloos was of… Butterpact dwong zichzelf om niet aan die tweede optie te denken terwijl hij hard met zijn poten trapte om weer boven te komen. De stroming trok hard aan zijn vacht en even voelde hij de angst dat hij hetzelfde lot zou ondergaan als zijn broer. Hij had eerlijk gezegd verwacht dat dat aan zou voelen als een zegen, maar het idee dat hij iemand mee zou sleuren in die zegen en daarmee al een derde kat liet sterven onder zijn hoede, was te veel om zich blij te maken in het feit dat hij eindelijk van alle ellende verlost zou zijn als hij daadwerkelijk hetzelfde lot als zijn broer zou ondergaan. En dus vocht hij nog harder en even leek het alsof hijzelf geen kracht putte uit zijn eigen lichaam, maar alsof iemand anders hem de kracht gaf om uit de zware stroming te komen. Breakingpoint? Zijn hallucinatie werd bruut afgebroken toen hij de oppervlakte van het water bereikte en daarmee ook de kade zag. Zijn achterpoten trapten hard tegen de stroming in en stukje bij beetje wist hij zichzelf op de kade te hijsen. Hij trok de kat die hij had proberen te redden ook op de kade en gaf zichzelf vervolgens geen rust om bij te komen; hij wilde eerst weten of ze… dood was. En dus begon hij druk op haar borst en keel te zetten met zijn poten om er hopelijk voor te zorgen dat het water dat ze had ingeslikt naar buiten zou komen. Hopelijk.

En toen werd hij opeens weer helder. Hij schudde zijn kop en zijn ademhaling werd weer rustig. Hij stond voor het water, zijn pels was niet nat en het lichaam van Rousepaw lag voor hem. Ze was niet in het water gevallen, maar was wel voor het water flauwgevallen. Wauw. Had heel dat scenario zich afgespeeld in zijn kop? Blijkbaar wel. Wat wel een feit was, was dat hij zijn poten op haar keel en haar borst had gelegd. Snel haalde hij ze van haar af en begon haar in plaats daarvan zachtjes te schudden, hopend dat ze bij bewustzijn zou geraken.