The only color we see is what we bring on the earth

Eindelijk was de kater dan een To-Be, en desondanks dat zijn trainingen binnenkort waarschijnlijk heel veel van zijn tijd in beslag zouden nemen - want Skyteller zou hem heeel veel moeten bijleren - had hij nu wel genoeg vrije tijd. Of althans, zo dacht de kater. Hij wilde meer plekken leren kennen en meer katten leren kennen, maar was tot nu toe nog niet heel veel katten tegengekomen, al zei hij het zelf. Vandaag had hij de geur gevolgd van een oude clankattin, een kat die zich bij de Tribe had gevoegd. Heel raar, eigenlijk, want ze droeg geen naam zoals hij die droeg. Ze droeg nog steeds haar clannaam; Brindleleaf. Hij zag haar staan en een lichte glimlach verscheen op zijn gezicht, maar ze leek hem niet op te merken. Ze leek.. verzonken in haar gedachtes? Heh, was er iets mis? Hij stapte rustig op haar af, ze zou hem vast wel gehoord of geroken hebben ondertussen. "Het is heel mooi hier, hé?" Zei hij, om het gesprek wat te beginnen, waarna een redelijk zorgelijke blik in zijn ogen verscheen. "Zit je ergens mee, Brindleleaf?" Hij kon zich inbeelden dat het moeilijk zou zijn, om op zo'n leeftijd nog te veranderen van de clans naar de tribe. Het was niet niets, het verschil tussen de tribe en haar clan was vast heel groot en bovendien had ze al haar oude vrienden daarbij moeten achterlaten. Nieuwe katten moeten leren kennen, terwijl iedereen elkaar in de tribe al kende.. ja, dan voelde je je pas echt als een nieuweling. Een buitenstaander. Hij zou ervoor zorgen dat Brindleleaf zich niet zou voelen als een buitenstaander, nee, hij zou haar vriend wel willen zijn!

Met geduld wachtte hij een antwoord af van de voormalige Clankat. Ze had zeker vrij zorgelijk gekeken toen hij haar had genaderd, dus er was zeker iets aan de hand, maar daar leek ze niet veel over kwijt te willen. Ze meldde dat ze het eens was met zijn opmerking over het gebied, een lichte glimlach verscheen weer op zijn gezicht. "Begint het al een beetje als thuis te voelen, hier?" Hij hoopte van wel, niet echt wetend waarom ze ook alweer de clans had verlaten, maar hij dacht dat dat niet helemaal gepast zou zijn om te vragen op dit moment. Wie weet had ze wel heimwee. Dat kon, was best logisch zelfs, nu haar oude vrienden hier in het territorium waren en zij zich niet meer bij hen kon voegen. Dat leek hem lastig, hij kon zich geen leven inbeelden bij de clans, terwijl de tribe zo dichtbij woonde. Hij kon zich geen leven inbeelden zonder zijn pleegmoeder en alle vrienden die hij binnen de tribe al had gemaakt, dat moest horrible zijn. Maar misschien zag zij dat niet zo, misschien had de tribe haar een nieuwe kans gegeven, een nieuwe mogelijkheid tot een gelukkig leven. Hij hoopte het, hij gunde het haar. Ze vertelde hem dat het niet iets was waar hij zich zorgen over hoefde te maken. Hmn. "Je kan het altijd bij me kwijt, als het nodig is." Sprak de jonge kater met een vriendelijke glimlach op zijn gezicht. "Ik zal het niemand vertellen, ons geheimpje.." Hij grinnikte rustig, waarna zijn glimlach iets breder werd toen ze hem feliciteerde. Hij hoefde niet eens te vragen waarvoor. "Bedankt!" Reageerde hij dan maar, lekker enthousiast natuurlijk, want het was Tiger niet zonder enthousiast te zijn.

Het leek erop dat zijn vraag iets had ontketend in de poes, of eigenlijk.. stilte had opgewekt van haar kant. Ze leek er lang en goed over na te denken en de gestreepte kater bleef wachten op een antwoord. Zonder haar nog meer vragen te stellen, want aan haar lange nadenken te zien, leek het een waar dilemma te hebben ontketend in haar hoofd. Voelde ze zich wel thuis hier? Vond ze de tribe wel leuk genoeg? Hij fronste zachtjes, maar een vriendelijke, begrijpende glimlach verscheen op zijn snoet toen ze haar woorden had uitgesproken. "Dat begrijp ik.." Sprak hij, knikkend. "Ik zou precies hetzelfde voelen als ik in jouw situatie zat.. in de clans, bijvoorbeeld." Het moest vreemd zijn, want in veel opzichten waren de clans toch wel verschillend van de tribe. "Ooit zal deze plek wel als thuis voelen.. dat beloof ik." Ja, daar durfde hij om te wedden. "Hoe was het territorium waar je vroeger in leefde? Eh, windclan toch?" Hij wist het niet helemaal zeker meer, maar hij geloofde van wel. "Heel anders dan de bergen?" Hij hoopte niet weer een hoop in haar op te wekken, maar.. hij was gewoon nieuwsgierig naar waar de poes vandaan was gekomen. De kater had nooit iets anders gekend dan de bergen, of eigenlijk de nursery want hij was nog niet echt heel vaak buiten geweest.

Begrijpend knikte hij toen ze vertelde het eerst aan Skyteller te moeten vertellen. Oké, dan zou hij het onderwerp laten vallen en dus besloot de kater er ook verder niets meer over te vragen. Als Brindleleaf vond dat het belangrijk was dit eerst aan Skyteller te vertellen, dan moest hij daar maar genoegen mee nemen. Al bleef zijn nieuwsgierigheid nog steeds in zijn achterhoofd branden.

Windclan. Hij besefte zich dat hij weinig van de clans afwist, enkel de standaard dingen. Hij had nog nooit gedacht over hun clangebied, maar nu overviel de gedachte hem plots. Hoe zouden de clan territoria eruit hebben gezien? Zouden ze veel anders zijn geweest dan de berg waarop hij was opgegroeid? De kater wachtte af, luisterde vervolgens aandachtig naar de woorden die door Brindleleaf werden uitgesproken. Een geïnteresseerde blik scheen door in zijn ogen en zijn pootjes begonnen te tintelen van de excitement. Oh, dat klonk echt heel erg leuk! "Dus je kan eindeloos lang rennen? Is dat wat jullie doen? Een zijn met de wind?" Oh, hij kon zich enkel inbeelden hoe dat moest voelen! Hier in de bergen waren er immers zoveel obstakels, het was lastig om in één rechte lijn vooruit te rennen, zonder een grote steen, een boom of een heuvel over te moeten. The Highlands kwam waarschijnlijk het dichtst bij de vlaktes die Brindleleaf als haar thuis had gezien voor zoveel jaren, maar was nog steeds.. zoveel anders. In zijn hoofd zette hij een beeld op van Windclan. Het klonk heel mooi. "Ik snap dat je dat mist." Sprak hij duidelijk knikkend. "De bergen zijn dan een groot verschil naast de vlaktes waarop je bent opgegroeid.."