Honestheart ik moet je iets vertellen?

Vanuit de Warrior den slenterde een zilver/grijze poes in de richting van de ingang van het rivierclan kamp. Haar hart zwaar van emotie, maar ze wilt geen van beide katten schade toe brengen. ookal weet een van haar beste vriendinen de waarheid over haar liefde tegen over die van de kat waar haar vriendin van houd. Zonder nog ergens van op te kijken sleepte ze haar staart over de grond. Ze had Honeypaw nog een dag rust gegeven voor ze haar zou gaan trainen. Eerst wilde Moonstream alles op een rijtje zetten voor ze daar aan begon. Zins de er achter gekomen was dat Honestheart de partner van Lightheart was vond Moonstream het leven in de clan zwaar geworden. Ze had de vorige dag met zware poten naar Honestheart gelopen en hem gevraagd of ze hem de volgende dag zou kunnen spreken? Moonstream liep in de richting van een grote rostblok dat aan hun kant uit de grond stak en ging erop liggen. Ze zuchten diep in en probeerde moed te verzamelen voor het komende gesprek. Moonstream keek rustig om zich heen maar zag of hoorde nog niets. Thunderstorm haar enige zus had ze de waarheid ookal vertelt, maar op een stomme manier had Lightheart hen horen praten en ze was bijna gestorven? Nu wilde ze Honestheart ook de waarheid vertellen en nu ze een leerling had kon ze de clan niet zomaar verlaten, want ze wilde al zo graag een leerling hebben, maar steeds waren andere katten mentor geworden. Gelukkig had zelfs Skykit een mentor gekregen, maar helaas was het niet Moonstream geweest, maar met Honeypaw zou ze haar best doen om haar tot een volwaardige krijger te maken en haar alle wetten van de Warriorcode te laten leren! Het geritsel van struiken deed Moonstream uit haar gedachten schudden en ze keek op en zag een donker gestreepte kat tevoorschijn komen Ze hielt haar adem even in, maar blies die vrijwel meteen weer uit, want ze wilde nu zeker niet gaan zwijmelen bij het gesprek dat ze nu wilde gaan voeren. 'Ik ben blij dat je gekomen bent.' zei moonstream met een lichte trilling in haar stem en ze voelde haar poten bibberen. Wat zou hij gaan zeggen of zoen wanneer hij tehoren zou krijgen dat Moonstream verliefd op deze kater was?

( Alleen Moonstream en Honestheart.)

Traag liep Honstheart het RiverClan kamp uit, Lightheart's dood was een schok voor hem geweest, hij had gedacht dat ze weer beter kon worden, maar dat was maar gekoesterde hoop voortgekomen uit een hard vol verlangen. Die vorige dag was Moonstream naar hem toe gekomen om te vragen of ze hem kon spreken, toen had hij niet geantwoord maar hij had wel besloten niet te gaan, hij had geen behoefte aan het gezelschap van de poes van wie hij het leven had gered. Maar terwijl hij door het woud bij de rivier zwierf had hij het toch voor elkaar gekregen om bij haar in de buurt te komen. 'Ik ben blij dat je gekomen bent.' zei moonstream met een lichte trilling in haar stem en Honestheart trok kwaad zijn lippen op 'Ik ben niet gekomen!' snauwde hij haar toe terwijl hij rusteloos heen en weer liep, maar las hij er nu toch was kon hij maar beter luisteren naar wat ze te vertellen had. Zijn interesse en nieuwsgierigheid naar de poes was sinds Lightheart's dood omgeslagen in woede en haat, hij had haar aardig gevonden misschien zelfs een beetje meer, maar nu kon hij haar niet meer verdragen.

-Word niet bang van zijn agressie hoor! ;D-

( Niet erg hoor, Moonstream is wel wat gewent. ;D )

De kater begon meteen te snauwen en ze schrok er een beetje van. De dag van te voren had hij dan wel niet gereageerd op wat ze zei, maar ook Moonstream zelf was verdrietig over de dood van haar beste vriendin en ze wist dat het voor hem nog moeilijker moest zijn! Moonstream zag Honestheart onrustig heen en weer lopen, maar reageerde daar niet op, want ze vond het al moeilijk genoeg om de juiste woorden te vinden. 'Er is iets dat je moet weten. Het ... het heeft al heel lang gespeelt, maar ik hem het je nog niet durven te vertellen. Maar Lightheart heeft het geen punt gevonden toen ze nog leefde. Ze ... ze moedide het juist aan, maar op zo'n manier dat... dat het niet vreemd klonk.' Haar stem hakkelde al meteen en Moonstream slikte even om al haar moed bijeen te rapen. Maar het leek of die juist weg zonk in de diepte van haar ziel. Moonstream schudden haar kop en bad tot de sterrenclan. 'Oh Starclan sta me bij hoe moet ik het hem vertellen!' fluisterde ze bijna onhoorbaar, maar het was zo stil in het bos dat je het gemakkelijk zou moeten horen. Moonstream keek de bruine kater weer aan en voelde zih week worden zo als al die keren dat ze hem gezien had, maar toen had ze of afstandelijk gedaan of snel gemaakt dat ze weg kwam! 'Het... Nee niet langer en meer om heen draaien. Honestheart ... ik ... ik hou van je, maar nu Lightheart getorven is zal alleen de tijd jouw wonden kunnen helen. Zodra mijn apprentice een warrior is geworden zal ik me niet langer meer in de clan ophouden....' Moonstream kwam niet verder, want ze voelde zijn woede over hoe Honestheart waarschijnlijk zou denken dat ze meteen de plek van zijn partner meteen in zou kunnen nemen. Moonstream wilde niets liever dan weg vluchten, maar ze dwong zichzelf te blijven zitten. 'JE moet me geloven, ik wilde jouw en Lightheart niet scheiden, maar ik kon haar dood ook niet voor zien. De star clan heeft mijn moeder niet bij me laten komen, misschien hadden we haar dan misschien kunnen redden?' verdedigde Moonstream zich, want de kater sprak boosheid uit van heel zijn houding, mocht het op vechten aankomen dan zou moonstream niets terug doen, want ze hield echt van hem en wilde Honestheart geen kwaad doen. Dat kon ze gewoon weg niet!

'Er is iets dat je moet weten. Het ... het heeft al heel lang gespeeld, maar ik hem het je nog niet durven te vertellen. Maar Lightheart heeft het geen punt gevonden toen ze nog leefde. Ze ... ze moedigde het juist aan, maar op zo'n manier dat... dat het niet vreemd klonk.' begon Moonstream hakkelend en Honestheart hief geïrriteerd zijn kop op, waarom praatte ze niet gewoon door, maar zijn ongeduld duurde niet lanng want al snel ging de poes verder. 'Oh Starclan sta me bij hoe moet ik het hem vertellen!' fluisterde ze heel zachtjes en hij rolde met zijn ogen maar daarna ging ze gelukkig wel echt verder 'Het... Nee niet langer en meer om heen draaien. Honestheart ... ik ... ik hou van je, maar nu Lightheart gestorven is zal alleen de tijd jouw wonden kunnen helen. Zodra mijn apprentice een warrior is geworden zal ik me niet langer meer in de clan ophouden....' Bij deze worden keek hij verbaasd op al kwam het niet volledig onverwachts, er was iets tussen hen, al ontkende hij het zelf, met een iets zachtere blik keek hij weer naar de poes 'Je moet me geloven, ik wilde jouw en Lightheart niet scheiden, maar ik kon haar dood ook niet voor zien. De star clan heeft mijn moeder niet bij me laten komen, misschien hadden we haar dan misschien kunnen redden?' zei Moonstream daarna en Honestheart schudde zachtjes zijn hoofd, al zijn haat en woede in een keer weggesijpeld. 'Moonstream..' zei hij zacht terwijl hij stopte met heen en weer lopen en rustig ging zitten 'Wil je een ding voor me doen??' hij keek haar scherp aan 'Ve4rlaat de Clan niet, en denk er nooit meer over na. Ik heb al genoeg verloren' zei hij 'Ik voel iets voor je, maar geef me tijd om na te denken en het verlies van Lightheart te verwerken' hij zucht diep waarna hij Moonstream aan keek en doorging met zijn laatste woorden 'Ik smeek het je, doe dit je zus niet aan en de rest van de clan ook niet'

Moonstream had haar blik van hem af genomen zodat ze hem niet kon aankijken en wachten op een woede uitbarsting, maar... die kwam niet! Moonstream schrok zelfs een betje van zijn zachte woorden en voelde een opluchting over haar heen spoelen. Moonstream keek op en zag een zachte toch een strenge blik in de ogen van Honestheart. Ze begon nog niet te spinnen, maar ze voelde zich gesterkt door het feit dat hij haar niet uit de clan wilde laten gaan. Moonstream knikte en merkte dat er verschillende vogels waren die zongen. Plotseling leek de wereld niet langer meer zo donker. 'Ik zal je alle ruimte geven die je nodig hebt om de dood van Lightheart te verwerken Honestheart, maar ik dacht dat je kwaad zou zijn? Maar gelukkig ben je dat niet... Ik zal je nu alleen laten dan zal ik nog wat gaan jagen vor de clan.' Haar stem klonk niet langer meer haperend, maar eerder vrolijker. Ze was gelukkig dat Honest heart het net zo goed op nam als Lightehart had gedaan en ze stond op van de lage steen waar ze op had gezeten en wilde net weg lopen, maar ze had het vermoeden dat de kater nog iets wilde gaan zeggen dus bleef ze stil staan en keek hem aan.

'Ik zal je alle ruimte geven die je nodig hebt om de dood van Lightheart te verwerken Honestheart, maar ik dacht dat je kwaad zou zijn? Maar gelukkig ben je dat niet... Ik zal je nu alleen laten dan zal ik nog wat gaan jagen voor de clan.' zei Moonstream en Honestheart keek haar nog eens onderzoekend aan, hij zag de poes opstaan en schijnbaar wilde ze weglopen maar schijnbaar had ze door dat hij nog iets wou zeggen. Hij knikte haar zachtjes toe en zei 'Fijne jacht' met een glimlach waarna hij langs haar heen liep en een zachte lik op haar voorhoofd gaf 'En hou je eraan, hé!' zijn laatste woorden straalden een opluchting uit die hij al lang niet meer gevoeld had.

-topic nu/na jou uit-

Honestheart knikte haar toe en sprak met een lichte opluchting. Zijn woorden deden haar goed, maar ze had nu geen reden meer om de clan te verlaten voorlopig niet. De lik van de bruine kater gaf haar een rilling over haar lichaam voordat Honestheart weg liep. Met een zachte glimlach keek ze hem na en was blij dat ze het met hem had besproken, want nu voelden Moonstream zich niet zo zwaar meer van hart en een vreugde schoot door haar lichaam heen toen Moonstream op jacht ging om eten te vangen voor de andere katten van haar clan.

( Topic uit.)

Onderwerp: Re: Honestheart ik moet je iets vertellen?