Lightning and the Thunder

Onderwerp: Lightning and the Thunder zo 12 nov 2017 - 23:04

De jonge kater sloop door de begroeiing van de bosgrond heen, zijn zeegroene ogen waaraan hij zijn naam had te danken waren gericht op de prooi die hij probeerde te vangen. Hij zorgde dat hij zo zacht mogelijk stapte en zo min mogelijk geluid maakte, dit zonder zijn ogen van de vogel af te halen. Seaweedpaw schatte zijn afstand in en sprong toen. Hij landde boven op het gevederde beestje en met een snelle beet doodde hij de vogel.
Zijn jachtvaardigheden waren al een stuk beter geworden in de eerste maan van zijn training, en tevreden met deze vangst was hij dus wel. De apprentice bedankte StarClan voor zijn prooi en gooide er toen aarde overheen om hem later op te halen. Hij was er wel zeker van dat hij er nog wel wat kon vinden. Hij ging wat dieper The Redwood in, en inplaats van prooigeur vulde de geur van ThunderClan zijn neusje. Nieuwsgierig liep hij erop af, het was immers een jonge kat net als hem, aan de geur op te merken. "Heya!" Groette hij de ander, die nu in zijn gezichtsveld was. "Ook aan het jagen of niet?" Vroeg hij om een gesprek te beginnen.

+Nightpaw 1st

Nightpaw hoorde geritsel tussen de blaadjes drie staartlengten voor hem. hij was in z'n eentje op jacht gegaan om rustig wat te oefenen met jagen. Hij zakte tegen de grond en sloop geruisloos dichter op de blaadjes af. Hij had wind tegen dus kon zijn prooi hem moeilijker ruiken. Toen hij op nog geen staartlengte verwijderd was van zijn prooi stak het kleine veldmuisje zijn snuit van onder het blaadje. Hij zag Nightpaw en wou onmiddellijk weg duiken maar Nightpaw was hem voor. Met een enorme sprong sprong hij bovenop het muisje en doodde het met een enkele pootslag. Hij rook de geur van verse prooi en hij hoorde z'n maagje grommen. "eerst de clan voeden en daarna ik" dacht hij bij zichzelf. Dus hij begroef z'n prooi en ging nog wat verder weg. Hij zou ze straks wel komen ophalen. Toen z'n prooi net begraven was rook hij opeens de sterke geur van schaduwclan in de buurt en nog geen moment later dook er een jonge zwarte kater voor hem op "heya!" riep hij van een paar staartlengtes verder op "Ook aan het jagen of niet?" vroeg de jonge kater. "Ja hoor, ik heb juist een veldmuisje gevangen" zei hij fier. Ook al was het geen grote vangst hij was blij dat hij deze helemaal zelf had gevangen zonder hulp van iemand anders. "jij bent iemand van de schaduwclan he? Hoe heet je?" vroeg hij nieuwsgierig.

Hij stond nu oog in oog met een apprentice uit ThunderClan, wat jonger als hem en andere kleur ogen, maar dezelfde kleur vacht. "Ja hoor, ik heb juist een veldmuisje gevangen" Reageerde de ander fier op zijn vraag. "Jij bent iemand van de schaduwclan he? Hoe heet je?" werd een vraag dit keer aan hem gevraagd. "ShadowClan ja. De naam is Seaweedpaw." antwoordde hij, met een klein scheef grijnse. "En uit jou geur op te maken ben je van ThunderClan. Niet dat ik daar problemen mee heb." Vertelde hij de nog steeds onbekende. Hij was niet zo vlot in een gesprek, vaak liet hij anderen dan ook meer het praten doen. "Anyways, ik moet ook wel wat manieren laten zien natuurlijk. Hoe gaat het?" Grapte hij, hopend dat het een beetje een ijsbreker zou zijn.

"Shadowclan ja. De naam is Seaweedpaw" antwoorde de kater op zijn vraag wie hij was. "en uit jou geur op te maken ben je van Thunderclan. Niet dat ik daar problemen mee heb." voegde hij er snel aan toe. Nightpaw merkte dat Seaweedpaw niet erg vlot was in een gesprek. Hij vond dit best wel grappig aangezien hij dit zelf ook niet echt was en hij vond het dus best grappig dat ze buiten dezelfde kleur vacht ook nog dit gemeen hadden. Om het ijs te breken zei Seaweedpaw "Anyways, ik moet ook wel wat manieren laten zien natuurlijk. Hoe gaat het?" Nightpaw was blij dat het ijsgebroken was en hoopte dat het gesprek nu wat beter zou verlopen. "Goed hoor" antwoorde hij "Ik ben trouwens Nightpaw en ik ben nog maar net een apprentice. Ik was net van plan wat verder het bos in te gaan heb je anders zin om mee te gaan?" Nightpaw hoopte dat Seaweedpaw ja zou zeggen want het was de eerste keer dat hij helemaal alleen met een clankat uit een andere clan samen was en hij was enorm nieuwsgierig.

De houding van de ThunderClan apprentice werd wat relaxter. Het had dus wel geholpen. "Goed hoor" Reageerde hij op zijn vraag. Seaweepaw knikte, dat was altijd goed om te horen. Al kende hij de ander niet, dus kon deze net zo goed liegen. Al leek hem dat niet waarschijnlijk, en bovenal, waarom zou hij er zich druk om maken? "Ik ben trouwens Nightpaw en ik ben nog maar net een apprentice. Ik was net van plan wat verder het bos in te gaan heb je anders zin om mee te gaan?" Hij twijfelde. Het zou goed zijn om wat met leeftijdsgenoten te doen en waarschijnlijk ook leuk. Maar Nightpaw behoorde wel tot een andere clan. Al zaten alle clans nu wel in één grot, en deelden ze dezelfde territoria, dus zo erg zou het vast niet zijn. "Ja, dat lijkt me leuk!. En geen zorgen hoor ik ben ook nog niet zo lang een apprentice." Glimlachte hij hem toe.

Seaweedpaw aarzelde even voor dat hij antwoord gaf. "Ja, dat lijkt me leuk!. En geen zorgen hoor ik ben ook nog niet zo lang een apprentice." klonk het uiteindelijke antwoord. Nightpaw voelde de spanning door z'n aders stromen, zijn eerste jacht samen met een kat uit een andere clan. Ze gingen wat dieper het woud in en Nightpaw rook al gauw de geur van prooi. "Ruik jij ook de geur van eekhoorn?" vroeg hij aan de andere leerling. Nightpaw dook al dicht tegen de grond in jachthouding voor dat Seaweedpaw nog iets kon zeggen. Nightpaw zag de eekhoorn zitten onderaan een boom terwijl hij een nootje aan het eten was. Nightpaw sloop er op af, maar de eekhoorn zag en hoorde Nightpaw al aankomen. Nightpaw deed nog een poging om de eekhoorn te vangen door er met een enorme sprong naartoe te springn, maar hij was te laat. De eekhoorn vluchtte de boom in en Nightpaw sprong recht tegen de boom. "Muizenstront" riep hij. Hij schaamde zich enorm voor zijn afgang ten opzichte van Seaweedpaw, hij hoopte dat hij snel de kans kreeg om te bewijzen dat hij beter kon dan dit.

Ze liepen samen verder tot ze dieper in de Redwood kwamen, en Seaweedpaw had de eekhoorn nog maar net geroken of Nightpaw vroeg hem al of hij hem kon ruiken. Voordat hij kon reageren was de ThunderClan apprentice echter al tegen de grond aan gedoken. Seaweedpaw nam zijn voorbeeld en keek toe hoe de ander de eekhoorn besloop. Jammer voor Nightpaw was dat het diertje hem opmerkte en de zwarte kater rende er gauw achterna. Seaweedpaw keek geamuseerd toe. Zelf had hij die fout ook gemaakt op een van zijn eerste keren uit jagen. Hij zag de eekhoorn een boom in gaan, waar Nightpaw hem niet meer kon bereiken. "Muizenstront" riep Nightpaw dan ook uit. Seaweedpaw liep naar hem toe. "Dat maakt niet uit hoor. Volgens mij maakt iedereen die fout wel als ze net beginnen met hun training, zelfs leaders." Zei hij om de ander wat op te beuren.

"Dat maakt niet uit hoor. Volgens mij maakt iedereen die fout wel als ze net beginnen met hun training, zelfs leaders." antwoordde Seaweedpaw op Nightpaw's mislukte vangst. Nightpaw knikte en deed teken om verder te gaan. Hij kon namelijk niet wachtten om te bewijzen dat hij wel goed kon jagen. Het laatste wat hij wou was dat de Shadowclan apprentice dacht dat donderclankatten niet konden jagen. Het duurde niet lang voordat Nightpaw prooi geroken had, maar Seaweedpaw liet al merken dat hij deze prooi wou vangen. Nightpaw ging geruisloods zitten ,met z'n staart om z'n poten geslagen, kijkend naar de jacht van Seaweedpaw. "Veel succes hé" fluisterde hij Seaweedpaw toe.

Nightpaw knikte vastberaden ter antwoord en de twee apprentices gingen weer verder met hun jacht. Seaweedpaw voelde zijn zwarte vacht langs de begroeing strijken, langzaam zwaarder wordende door de dauwdruppels die er aan bleven plakken. Al snel had hij de geur van een muis opgepikt, en Nightpaw ook zo te zien, maar dit was zijn prooi. Met een korte beweging van zijn staart liet hij dit merken aan de ThunderClan apprentice die nog gauw een wens van succes fluusterde. De jonge kater zakte in jachthouding en sloop met langzame en lichte pas op het diertje af. De bladeren waar de muis zich onder verschool ritselden zo af en toe. Langzaam kwam hij dichterbij en nam hij een sprong. Met uitgeslagen klauwen landde hij op de plek waar de muis zich schuilhield. Hij had zijn klauwen in het diertje geboord zodat het niet kon ontsnappen, maar het was niet nodig geweest want het ruggetje van de muis was al gebroken door de impact van de sprong. Fier kwam hij met zijn versgevangen prooi in zijn bek omhoog. Hij liep naar Nightpaw toe en legde zijn prooi neer voor hem op de grond. ”De volgende is voor jou en die vang je zeker. Niet twijfelen en gewoon doen.” Sprak hij de ander toe.

Onderwerp: Re: Lightning and the Thunder