Do you mind? II Fortuna

Het deed haar goed om even alleen er op uit te gaan, niet dat ze de laatste tijd veel gezelschap gehad had. Sinds de kleine poes haar ouders had verlaten en had besloten het zelf uit te zoeken was ze eigenlijk op haar zelf geweest. Wel had ze Bloodclan gevonden, een groep katten die haar niet raar aan keek als Puk agressief gedrag vertoonde. Haar familie had nooit begrepen waarom ze zo vaak naar geweld greep. Ze had al duizend keer uit gelegd dat ze zich er veilig door voelde en dat het haar schuilplaats was, toch was ze nooit geaccepteerd geweest. Haar ouders probeerde van haar te houden, maar Puk had gemerkt dat ze haar weg hielden van haar broertjes en zusjes. Het was niet alsof ze hen expres pijn wilde doen...soms dan. Al op vroege leeftijd had ze zichzelf aangeleerd niet iedereen zomaar pijn te doen, en dat deed ze dan ook niet, maar gewelddadig was ze wel. Het voelde dan ook fijn om een plek te hebben gevonden waar ze dat bevorderde en trainde. Puk was dan wel nieuw in de Elite, maar ze voelde zich er al meer thuis dan dat ze ooit had gedaan als rogue.

De kleine kattin rekte zichzelf uit en trippelde naar één van de vele hoge stenen waar ze een ander zag zitten. Ze kende weinig katten nog bij naam, maar wilde deze graag leren om te laten zien dat ze iedereen waardeerde. "Sorry dat ik stoor, vind je het erg als ik er bij kom zitten?" Miauwde ze terwijl de kattin haar fel blauwe ogen op de ander focuste. Puk was niet bang andere te benaderen en onzeker was ze al helemaal niet. Wel wist ze hoe ze respect moest tonen en dit deed ze dan ook, zeker omdat de kattin vele manen ouder was dan zij. Misschien kon ze er nog iets van leren ook.

Het was weer even wennen dat ze nu niet meer zomaar op clangebied kon komen. Het was haar al bijna overkomen, de grens overstekend om even te jagen toen ze zich bedacht dat ze al hun terratorium verloren hadden. Hoewel ze sterk was en makkelijk iemand kon verslaan wist de zwarte kattin ook dat ze niet in haar uppie tegen een patrouille kon tenzij ze wou eindigen als Claw. Bij de gedachtens aan hun ex leader begon haar nekharen overeind te komen. Ze begon al een dagje ouder te worden en had veel dingen al meegemaakt. Ze had Claw zien opgroeien tot leader, ze had samen met Zira nog in de barn gelegen met de kittens en nu waren beide katten weg. Shark met de macht nu in zijn poten. Ze had niks tegen de grijze tom. Hij was een goeie Deputy geweest en ze vertrouwde er op dat hij goed te werk zal gaan nu hij de leader was maar het was raar om er aan te denken. Zwiepend met haar staart liep ze wat rond. Haar pigmentloze ogen vallend op de grote rotsachtig gebied waar ze onbewust naar toe geprippeld was. Fortuna keek om haar heen. For Scourge sake. Ze had al een aardig eindje gelopen. De Elite member besloot om even een rustmoment te nemen en klom op één van de hoge rosten die bij de oude verlaten mijnen van de twolegs stonden. Ze had gehoord dat hier ergens een tunnel zat die je leidde naar een lichtgevende steen en als je die dan aanraakte je kon spreken met 'Starclan'. Fortuna lachtte. Wat een onzin kraamde die Clankatten toch altijd uit. 9 levens krijgen van een stel dode katten in de lucht? Wie geloofde dat nou. Fortuna rolde met haar ogen voor ze uitgebreid op de steen ging liggen en kort haar ogen sloot. Pas toen ze ze weer opende keek ze in een nieuwe fel blauwe blik. "Sorry dat ik stoor, vind je het erg als ik er bij kom zitten?" Fortuna keek slaperig op. Niet verwacht dat hier iemand zou komen maar dat ze ook nog best diep in slaap gevallen was en De jonge kat njet had aan horen komen. De tanden om haar nek maakte een rinkelend geluid toen ze haar kop ophees. Ze herkende Puk. Een soort nieuweling. Nog nooit echt gesproken maar ze zag er uit als een goeie aanwinst van Bloodclan. Fortuna knikte op haar vraag nadat ze wat bijgekomen was. "Kom er maar bij" Mauwde ze.

Oei, ze had niet gezien dat de kattin boven haar eigenlijk aan het slapen was. Gelukkig leek het Fortuna niet te irriteren en nodigde ze Puk uit om naast haar te zitten. Met glimmende ogen klom de kleine kattin op de rots en nestelde zich naast haar. Ze was heel veel ouder en Puk wilde hier gebruik van maken, want de poes naast haar had sowieso meer ervaring en wijze lessen dan zij wist. De siamees opende haar bekje en dacht even na over wat ze moest zeggen. Ze wist niet of het slim zou zijn. "Wat was Claw voor leider?" Miauwde ze zacht. Zelf had de poes te kort onder de leiding van de zwarte kater gestaan, waardoor ze niet echt rouwde. Ze probeerde wel mee te rouwen uit respect voor de andere en daarom had ze dit ook gevraagd. Misschien als Puk kon snappen waarom hij geliefd was geweest kon zij hem ook meer missen. Het was ook een stukje geschiedenis uit de Elite en ze vond zelf dat ze dat gewoon moest weten, het hoorde er bij. Met een vragende blik keek Puk naar Fortuna, zij had vast meer leiders mee gemaakt dan alleen Claw. Er waren wel honderd dingen die ze kon vragen aan de kattin en daar zou ze dan ook zeker gebruik van maken.

Puk klom naast haar op de rots met glimmende ogen en nestelde zich bij haar. Fortuna keek haar met kalme ogen aan. Ze had Puk nooit eerder gesproken en ze leek ook niet al te lang in de Elite te zitten anders had ze vast wel eerder een woordje gewisseld met de bruine kattin. Ze wist dan nog wel haar naam maar voor de rest was deze jonge kat naast haar eigenlijk nog best een vreemde. Tijd om daar dus verandering in te brengen. Fortuna wou net haar bek openen om te vragen waar Puk nou vandaan kwam en waarom ze Bloodclan gejoind had toen plots de kleine siamees wat aan haar vroeg. "Wat was Claw voor leider?" De zwarte Elite member wiebelde met haar oren en keek voor een paar seconde in de verte. Claws dood was nog vers in haar gedachtens gegraveerd. Ze had gerouwd zoals elke kat maar minder natuurlijk dan zijn familie. Het gaf haar wel verdriet dat zwarte tom er niet meer was maar het leven ging nou eenmaal veder. Dood was een normaal iets. Je kon er niet van ontkomen. Shark zou het prima gaan doen al had ze natuurlijk Claw nog wel eventjes langer zien rondlopen ondanks dat hij altijd slecht geheumerd was. "Dat is een hele goeie vraag" Fortuna ging wat comfortabeler liggen en keek Puk aan. "Toen Claw nog geen Leader was leek de Elite een grap te zijn voor iedereen. Nadat hij de vorige Leader verslagen en verjaagd had en de leiding in zijn poten nam kwam er grote veranderingen in Bloodclan. Hij was een slimme kat. Iemand die altijd een plan had en als die niet lukte had hij altijd wat anders paraat liggen. Maar Claw was ook niet de makkelijkste, als je iets deed wat tegen hem of de Elite was koste je dat je kop. Hij zorgde ervoor dat katten die in de weg liepen verdwenen." Sprak Fortuna. Ja, Claw was in haar ogen de beste Leader tot nu toe geweest al zal Shark het vast ook erg goed doen. Die twee waren een goed team, beter dan Claw en Zira in iedergeval. De zwarte kattin had altijd het gevoel dat Zira een beetje te veel van drama hield, dat had haar namelijk ook haar leven gekost. Vermoord door honden omdat ze zich niet bezig hield met haar omgeving maar ruzie zat te schoppen met haar ex ofzo. Ach ja. "Claw was dan misschien een koude kille kater, hij wist wat het beste was voor zijn members"

Fortuna leek het niet erg te vinden dat ze het had gevraagd en Puk ging liggen om aandachtiger te kunnen luisteren.  "Dat is een hele goeie vraag" Waarderend keek ze de oude poes aan. Informatie krijgen was altijd goed, je wist maar nooit wanneer het handig was. Aangezien Puk nogal klein was en niet zo van het vechten, moest ze slim zijn.  "Toen Claw nog geen Leader was leek de Elite een grap te zijn voor iedereen. Nadat hij de vorige Leader verslagen en verjaagd had en de leiding in zijn poten nam kwam er grote veranderingen in Bloodclan. Hij was een slimme kat. Iemand die altijd een plan had en als die niet lukte had hij altijd wat anders paraat liggen. Maar Claw was ook niet de makkelijkste, als je iets deed wat tegen hem of de Elite was koste je dat je kop. Hij zorgde ervoor dat katten die in de weg liepen verdwenen." Het klonk precies zo als de kater die zij zich had voorgesteld. Een koude moordenaar die kreeg wat hij wilde en als iemand in de weg stond het om zeem hielp. Met een nieuwsgierige blik hing Puk aan Fortuna's lippen. Ze had nu al het gevoel dat ze Claw beter wilde leren kennen, de poes wist zeker dat ze daar een hoop van had kunnen leren. Maar ze wist ook dat Shark dat haar kon leren. "Claw was dan misschien een koude kille kater, hij wist wat het beste was voor zijn members." De siamees bleef even stil en probeerde in haar kop een replica te maken van Claw, de dode leider. "Denk je dat zijn zonen later misschien leider worden?" Miauwde ze toen. Fortuna had verteld dat Claw de leiding over had genomen door de vorige te vermoorden, misschien wilde een andere kat in de elite dat ook wel doen bij Shark. Er kwam een frons te staan op haar kop. "Misschien ziet iemand hier een kans?" Vervolgde ze toen, al kon ze niet voorstellen dat een kat Shark zou willen neer halen. Volgens mij had iedereen wel vertrouwen in hem.

Fortuna hield haar schouders op toen Puk vroeg als zij dacht dat misschien één van zijn zonen ooit Leader zou worden. Dat was zeker mogelijk maar de toekomst kon zo veel anders lopen dan je zelf dacht. De zwarte Elite Member schudde dus haar kop. "Ik kan niet over de toekomst spreken maar er zal een kans kunnen zijn dat inderdaad misschien één van Claws kinderen ooit een hoge rang zullen bemachtigen." Vertelde ze Puk, denkend aan haar nieuwe young one Razor. Zij was ook Claws dochter. Wie weet dat zij ooit de macht in poten zou nemen, daarvan zou Fortuna niet vreemd van opkijken. In haar traingen merkte ze al dat Razor niet zomaar een leerling was, ze trainde harder dan elke young one die ze gehad had, ze wou haar vader wreken en dat ging niet als ze een doodnormale member werd met maar één en/of twee hondentandjes. "Misschien ziet iemand hier een kans?" Hm. Fortuna kneep haar kleurloze ogen samen en zwiepte met haar staart. Wat Puk zei liet haar denken. Ze wist dat het wel eens geprobeerd was bij Claw maar dat had de kat natuurlijk niet gewonnen. Zira was toen ook op het moment binnen gevallen maar nu was er nog geen Deputy. Een kat die iets van plan was zou dan op dit moment ergens moeten aanvallen, maarja dan moest je Shark verslaan en hij was een erg sterke kat. Fortuna had liever dat ze eervol haar plek verdiende dan dat ze die afpakte. Straks zou ze dan helemaal geen goeie Leader zijn. Je word gekozen als je geschrikt bent en anders niet, zo simpel als dat was het. "Ik denk dat er vast wel iemand op de hoge positie zit te loeren, maar als hij of zij nu zal aanvallen zou dat denk ik niet goed komen." Sprak de zwarte kattin. De kleine siamese aankijkend. "Shark is erg gerespecteerd dus er zullen vast katten hem te hulp schieten, of hij klaart zelf het klusje. Shark is namelijk een erg goeie vechter. Ik denk niet dat iemand zo één, twee, drie, tegen hem durft op te nemen." Sprak ze. Wat ze zei klopte, Shark was inderdaad respecteert en sterk maar als iemand hem niet zou aanvallen om de macht over te nemen kon ze niet met honderd procent zekerheid zeggen.