Wisdom comes not without knowledge (Butterstar)

De grijsbruine gestreepte grote Windclanner rekte zich uit zodra ze opstond uit het nest. Hoewel ze nog steeds voor een viertal kittens zorgde, was haar nest een stuk leger geworden. Misschien kwam dit ook wel door het feit dat Bronzemask haar nog zogende jongen had overgenomen. Veel keuze had ze niet gehad, ze was immers op een ongewenst moment drachtig geworden. Haar lichaam was wonder boven wonder zonder enig blijvend letsel er van af gekomen. Hoewel, de gedachten aan Skykit bleven. Haar prachtige zoontje had maar een enkele keer adem gehaald, voordat hij zijn plek in nam in Starclan. Hoewel ze wist dat Skykit niet alleen was, miste ze hem natuurlijk nog steeds. Over Rosekit's verlies was ze heen gekomen toen ze Burnetpaw had geadopteerd, hoewel ze de jonge kitten nooit zou vergeten. Windclan had vele kittens maar ook vele kittens verloren, daarbij kwam ook nog dat ze enkel Tigergaze en Bronzemask geheel vertrouwde. Bij alle anderen stelde ze af en toe vragen, al hoewel ook Stallionheart had een goede Warrior gebleken. Hij had haar geholpen toen Burnetpaw; toen nog Burnetkit moeite had gehad om zich naar behoren te gedragen door haar verwonde poot en het feit dat ze later dan haar nestgenoten het nest zou verlaten. Nu had Oceanbreeze besloten haar toch te benoemen en Evergreen als haar mentor aangewezen. Waarschijnlijk kregen beide katten het moeilijk onderling maar ze wist ook dat als er nog iets van de vroegere Leader was overgebleven, zij de kitten het juiste aan kon leren en op kon leidden tot een waardige Warrior.

Niet ver van haar vandaan lag Butterstar, aan haar blauwe ogen te zien was de andere halfzuster van Whitelion ook wakker. De Riverclanner was langer Leader geweest dan zijzelf, al voordat ze Deputy was geworden en had dan ook al Moons ervaring. Hoewel ze het niet zo goed kon vinden met Panthergrowl wist ze wel dat de ander een krachtige Deputy naast zich had staan. Daarbij was Butterstar naast Silverstar de enige die haar Leadernaam al ontvangen had. Ze was niet benoemd tijdens de reis, zoals met Oceanbreeze was gebeurd. Tallshadow had ook zijn naam nog niet, gezien het feit dat hij de reis niet veilig had kunnen maken. Silverstar kende Oceanbreeze eigenlijk niet persoonlijk, hoewel het een goede kater leek, met een slimme kop betekende het niet dat hij te vertrouwen was. Misschien was het, het feit dat Butterstar een zelfverzekerde Leader was of gewoon omdat ze in de verte een familieband droegen. Wat het ook was, Oceanbreeze had besloten dat ze de ander wou spreken over de rol die ze hadden. Onervaren als ze was, moest ze de Clan op orde houden. Hoewel ze geen onnodige zwakte mocht tonen, had ze tips nodig. Ze zou het zichzelf niet vergeven als er iets mis ging met haar Clan of de kittens en andere jonge katten van de andere Clans. Met een zachte blik bleef de pas benoemde Leader voor de flamepoint kattin staan. "Butterstar, heb je een momentje?" Mauwde ze zacht terwijl ze haar kop verlaagde in een vriendelijk en respectvol knikje. Nadat ze haar kop genegen had stapte ze van het nest van de ander weg, zodat de Riverclan Leader de ruimte had om op te staan en zwiepte ze even met haar staart. "Ik moet je spreken, maar niet hier." Mauwde ze uiteindelijk naar een korte stilte, haar stem rustig en warm. Moederlijk maar sterk, ze stond krachtig op haar poten. Zeker voor een jonge kattin die de verantwoordelijkheid uit het niets in de schoenen geschoven had gekregen. Ze nam het Evergreen niet kwalijk. Haar vroegere Leader had geen weg meer gezien en de Clan niet langer willen verzwakken. Het was beter zo.

Zodra Butterstar bij haar stond stapte de bruingrijze tabby rustig weg. Ze hield het tempo kalm, ze hadden geen haast. Ze was van plan om naar The Highlands te gaan. Daar konden ze iedereen in de verte al aan zien komen en voorkomen dat ze afgeluisterd werden door andere katten. Hoewel ze het tempo ontspannen hield, stapte ze toch stevig door. Het had geen zin om alle energie in een keer te verbruiken, immers hadden ze later vast nog een lange tocht voor de boeg. Wie wist waar hun eindbestemming zou zijn. Hoeveel katten ze mogelijk nog zouden verliezen. Net zoals ze Neverland en Skykit had verloren. Ze wist niet of de andere Clans al wisten van de dood van een kitten in haar nest. Immers was ze buiten de Clan Cavern bevallen en hadden ze Skykit achter gelaten. Later had Tigergaze hem eervol begraven, samen met Routpaw. Oceanbreeze knipperde even met haar helderblauwe ogen waaraan ze een gedeelte van haar naam te danken had voordat ze weer sprak. "Ik kom je om advies vragen, als Leaders onder elkaar," mauwde ze uiteindelijk, zodra de velden zichtbaar waren. Met het zwakke warme zonnetje op haar vacht, zag ze er meteen gezonder uit. Haar vacht lichtte warm op en ze snoof tevreden de frisse lucht op. Het weer viel niet tegen, alles behalve dat. Toch miste ze het territorium dat Windclan had gehad. Ondanks het feit dat deze velden haar er aan deden denken.

Oceanbreeze had geluk dat de andere Leader niet druk bezig was geweest op het moment dat ze haar aansprak. Als een andere Riverclanner of Windclanner erbij was geweest had ze het hoogstwaarschijnlijk niet willen vragen. Windclan was een trotse Clan en verwachtte waarschijnlijk ook niets anders van hun Leader ook al was een deel behoorlijk pissig dat twee Queens nu de Clanleader en Deputy waren. Alsof ze een stel kittens aan het opvoeden was, al moest ze wel toegeven dat ze dat in de laatste Moons veel had gedaan en sommige van haar Warriors net kittens leken. Ze hoopte dan ook ten zeerste dat haar kittens op zouden groeien tot waardige Warriors die geen gevoel van drama hadden. Daar hadden ze de plek niet meer voor. Ze knipperde dankbaar met haar ogen zodra de flamepoint haar woordeloos volgde. Immers wou ze op dit moment in de Clan Cavern nog geen uitleg geven. Al zou de ander vast wel kunnen raden waarover het ging. Een warme blik lag in de even blauwe ogen van de flamepoint terwijl ze hun plekje opzochten in de Highlands. Ze nam plaats voor Oceanbreeze die intussen uitlegde dat ze de ander om advies vroeg. Het zou misschien niet begrepen worden door hun Clanleden dat de jonge kattin bij een ander om hulp vroeg, zeker nu ze in de laatste Gathering -als ze het zo konden noemen- iedereen op het hart hadden gedrukt dat er nog steeds vier Clans waren en dat ook zo zou blijven. Nu vijf als ze Starclan mee rekenden. "Brand maar los Oceanbreeze. Als ik je kan helpen dan doe ik dat graag." Mauwde de oudere meer ervaren kattin waardoor Oceanbreeze haar schouders wat rechtte en haar mond opende. "Dankjewel Butterstar," mauwde ze respectvol, zoals enkel de Windclan Leader dat kon. "Windclan in in geen tijden zo verdeeld geweest. Ik maak mij zorgen om het bestaan van mijn Clan en de gevolgen daarvan op die van jullie." Verklaarde ze terwijl haar ogen bijna bewolkt werden door de emoties, al scheen kracht door haar blik heen. "Het feit dat we met Riverclan vochtten kwam door leugens. Kittens zijn gestorven door leugens, door onrust onderling. Een kat is verbannen door leugens, waarbij zijn familie nog steeds de wonden draagt. Ik weet niet of en welke Warriors ik kan vertrouwen. Tigergaze, Bronzemask en Stallionheart zijn een paar waarop ik nog durf te vertrouwen. Ook met Evergreen is er niets mis, hoewel ze natuurlijk geen hoge druk meer aan kan. Maar voor de rest, ik weet niet wat ze achterhouden. Ik weet wel van een paar dat ze het liefst hier blijven en de Clan in de steek laten omdat ze het emotioneel niet meer trekken. Als ik niets doe, dan weet ik niet wat er van Windclan over blijft." Haar nagels sloeg de jonge Leader stevig in de grond waarna ze Butterstar bijna wanhopig aan keek. "Als ik mijn Clan niet snel onder controle krijg samen met Bronzemask zal het niet lang duren voordat er een Clan minder is of de onrust wordt verspreid. Shadowclan is ook al zo'n warboel ondanks dat ik weet dat Tallshadow op zijn manier zijn best doet." Mauwde ze waarna ze lichtelijk gefrustreerd met haar staart zwiepte. Waarschijnlijk begreep Butterstar wel dat dit ernstig was als ze er zo openlijk over sprak.

Met een blauwe strakke blik op haar gezicht keek Butterstar se pas benoemde Leader aan. Ze luisterde geduldig naar de uitleg van de jongere Leader die haar rol zo goed mogelijk uit wou voeren. Natuurlijk was ze al een aantal Moons Deputy geweest echter betekende het niet dat ze een doorgewinterde Warrior was. Dat ze de kennis bezat die een Leader nodig had. Geduld en liefde voor haar Clan en familie bezat ze zeker, enkele dingen die ze vast nodig zou hebben in deze en andere zware tijden. De flamepoint rechtte haar rug voordat ze knikte. "Het is inderdaad een lastige positie waarin jij geplaatst bent. Zonder mogelijkheid km je naam te verkrijgen en met de onzekerheid van de journey er ook nog eens bovenop." De ander vernauwde haar blauwe ogen waarna een zucht klonk. Oceanbreeze keek haar aandachtig aan waarna ze knikte. Hoewel het moeilijk was en zonder meer zwaar, zou ze er alles aan doen haar Clan bij te staan. Een zwakke Leader was een zwakke Clan en betekende uiteindelijk ook slachtoffers. "Maar het is belangrijk dat je zelf standvastig blijft. Als je aan jezelf en je eigen keuzes gaat twijfelen gaat het niet goedkomen. Het is dus belangrijk dat je al je keuzes overweegt en degene kiest die voor jou het beste lijkt. Nooit gaat iedereen het met je eens zijn. Misschien zelfs wel niet het meerendeel. Maar zolang jij maar je eigen keuze goedkeurt is er geen ziel die je zou tegen moeten spreken. Tenzij je tegen de wil van Starclan in gaat natuurlijk." Verklaarde de oudere en ervaren Leader. De relatief jonge kattin knikte waarna ze haar ogen even nadenkend afwende. "Twijfel is de ondergang van iedere Leader." Oceanbreeze keek hierna de flamepoint aan waarna ze zacht sprak. "Ik twijfel niet aan de keuze van mijn Deputy. Bronzemask en ik hebben de afgelopen Moons veel verantwoordelijkheid samen gedragen. Van drie Queens met volle nesten gingen we er in enkele dagen naar een. Kittens werden wees en ze gaf een deel van haar rang op om voor haar familie te zorgen. Ik weet dat als het er op aan komt, ze de Clan goed zal leiden." De kattin zette haar Clan voor alles en ook al stonden haar kittens op een gedeelde eerste plaats. Daarbij wist Oceanbreeze ook wel dat de Clan stabiel moest zijn om de kittens veilig op te laten groeien. Immers konden de kleintjes zich in vele problemen verwikkelen, vaak toch wel tenminste gedeeltelijk onbewust. "Wist je dat kort voordat Evergreen aftrad, ik net een kitten had verloren. Skykit, hij is met zijn halfzus en halfbroer in Starclan." Vertelde ze zachtjes. Ze had echter verder gezonde kittens op de wereld gezet. Kittens die gezoogd werden door Bronzemask. "De clan is belangrijk voor me. Maar vrede tenminste voor nu ook. Butterstar het spijt mij dat Windclan jullie door leugens heeft beschuldigd van het doden van Whitelion en de gevechten die er door zijn gekomen." Verklaarde ze haar stem helder en rustig. Er waren vele leugens omtrend Whitelion geweest. Waaronder ook de pas bekende waarheid die haar vertelde dat haar halfbroer en Butterstar's halfbroer een Windclanner had vermoord en een ander er voor op had laten draaien.