Birds [Open]

Merlinkit was ondertussen oud genoeg om het nest af en toe eens te verlaten. Nu hij ouder was, kwam zijn karakter ook meer naar boven. Het was nu ook duidelijk dat hij één bom enthousiasme was en dat hij altijd op zoek ging naar spanning en avontuur. Een typische kitten dus. Natuurlijk had hij ook zo zijn persoonlijke kantjes. Hij was een levensgenieter, hielp anderen enorm graag, maar hij was ook niet altijd even handig. Merlinkit huppelde half en half het nest uit. Zijn tocht bracht hem bij de uitgang, die een verassende koude wind door zich heen liet gaan. Zijn vachtje ging rechtop staan om zich warm te houden, maar ondanks de frisse wind, stonden zijn oogjes groot van verbazing. Er was nog een andere wereld dan de grot! Hij kon niet wachten om die te gaan ontdekken! Even draaide de kitten zijn kopje om. Het leek wel alsof hij zocht naar toestemming, toestemming om naar buiten te stappen.

OPEN

Hij zag een witte kitten opdoemen achter hem, Homekit. Hij kende haar wel. Ze was ook een kitten van Windclan, haar nest lag niet zo ver dan dat van hem, toch had hij haar nog niet eerder gesproken. Hij was zelf nogal op zichzelf geweest de afgelopen week, terwijl zijn siblings juist contact begonnen te leggen met andere kittens. Hij was ondersteboven geweest van de Cave en had tijd nodig gehad om eraan te wennen. Maar nu was hij klaar, klaar om ook contacten te leggen, vriendjes te maken, net zoals zijn siblings al hadden gedaan. "Hé!" mauwde hij dan ook enthousiast en trok even met zijn oortje. Hij probeerde haar wat te imiteren, niet goed wetend hoe hij haar anders moest aanspreken. Zijn blik ging kort naar de uitgang van de Cave toen ze vroeg wat hij aan het doen was. Tja, wat was hij aan het doen. Niet veel toch? "Aan het kijken." was dan ook zijn simpel antwoord. Hij had gehoord van haar moeder dat kittens vroeger, in het oudere territorium wél buiten mochten onder begeleiding. Dat waren natuurlijk verhalen uit het onbekende, want dat leek onmogelijk hier. Er waren natuurlijk redenen voor, maar zover kon Merlinkit nog niet nadenken. Zijn blik ging even naar Homekit. "Binnenkort gaan we buiten, dan zijn we groot genoeg om de gevaren te trotseren!" mauwde de kater enthousiast.

Homekit hield haar kopje een beetje scheef en keek daarna ook naar buiten. "Waarnaar?" vroeg ze terwijl haar ogen zoekend langs het uitzicht gingen. Had hij iets leuks gezien? Waar was het leuke ding? Misschien was het wel een vlinder! Had hij een vlinder gezien? Het katertje leek enthousiast te zijn over het idee dat ze later naar buiten zouden mogen. "Ja!" piepte Homekit met eenzelfde vrolijkheid terug. Daarna keek ze even moeilijk. "Maar hoe gloot moeten we dan zijn?" vroeg ze nadenkend. Want zij was al heel groot, toch? Ze was al groter dan eerst!