Great minds think alike [Routpaw]

Wat zou ze eens gaan doen? Ze had net al wat rust genomen en ze kon het zich niet echt veroorloven om nu nog meer tijd te verdoen, al verlangde ze er wel naar om haar halfsiblings nog eens op te zoeken. Ze zou eerst maar eens wat werk moeten verzetten voor ze daar tijd voor had. Maar wat te doen? Ze kon natuurlijk altijd gaan jagen, maar ze had weinig zin om er in haar eentje op uit te trekken en ze zag niet zo gauw een van de katten met wie ze graag samen joeg. Wel viel haar blik, terwijl ze de grot rondkeek, op Routpaw en ze glimlachte even. Ze mocht de medicine cat apprentice wel en had eigenlijk wel zin om met haar te praten. Misschien kon ze haar wel ergens mee helpen, dat was weer eens wat anders dan dat eeuwige gejaag en toch een goede manier om zich nuttig te maken. Nadat ze haar besluit had genomen, stapte ze dan ook op Routpaw af en begroette haar met een glimlach. “Hoi, Routpaw, kun je nog ergens extra poten bij gebruiken?” vroeg ze.

-Eerste post voor Routpaw

Oh starclan, wat een stress. De papaverzaadjes leken te verdwijnen, alsof muizen ze meenamen, en het baarde haar enorme zorgen dat de geur van Burnetpaw zo aanwezig was daar. Daarbij werden meer en meer katten ziek en de kruiden begonnen door het slechte weer te verdwijnen. Haar mentor was ziek aan het worden en Routpaw was van dag en dauw bezig met alles op orde proberen te krijgen, een hopeloze zaak in ieder opzicht. De poes was net bezig met een veel te grote hoop kruiden die ze hadden verzameld op te bergen. Alles lag door de war en het was veel te veel om in haar eentje te doen, maar ze wilde haar mentor rust gunnen. Daarbij was Burnetpaw niet in de buurt. Toen er dan ook een zwart figuur aan kwam trippelen was Routpaw meer dan blij. Eerst bekeek ze haar vol zorgen, smekend tot Starclan dat zij niet ook al ziek werd. Ze mocht Crowcall erg, ze leken op één lijn te zitten. “Hoi, Routpaw, kun je nog ergens extra poten bij gebruiken?” ze had geen betere woorden kunnen spreken. Ze zuchtte opgelucht. "Oh Crowcall, d-dat zou geweldig zijn,"verzuchtte ze en knipperde dankbaar met haar ogen. "Zou je misschien willen helpen met de kruiden op de juiste plaats te leggen? Je weet welke bij elkaar horen aan hun geur en uiterlijk, en anders kan je het mij vragen!"

Routpaw leek opgelucht haar te zien. De medicine cat apprentice moest wel ongelofelijk overwerkt zijn, met die mysterieuze ziekte die al de eerste levens had geëist en er misschien nog wel meer zou nemen als de medicine cats geen oplossing vonden. Waaronder het leven van Snowkit. Crowcall huiverde onwillekeurig. Niet Snowkit. Bij StarClan, alsjeblieft niet Snowkit. Ze glimlachte even naar Routpaw en probeerde zich op de kruiden te focussen. "Natuurlijk, dat moet lukken", miauwde ze. Ze keek naar de stapel bloemen en bladeren, die in haar ogen allemaal op elkaar leken. Maar toen ze beter keek, zag ze dat er inderdaad wel wat verschillen aan te wijzen waren. Ze hadden net een andere tint groen, of een andere randvorm. Routpaw had al een beginnetje gemaakt en Crowcall voegde blaadjes toe aan de bestaande stapels, oppassend dat ze geen fouten maakte. "Als je wilt kan ik de komende tijd wel wat vaker komen helpen? Ik heb wat last van mijn poten, dus jagen wil toch niet zo lukken", stelde ze voor, waarna ze even aan een blaadje snuffelde dat wel erg op een ander leek, maar een wat andere geur bleek te hebben.