A star without a story (Skyteller)

Oceanbreeze had in het verloop van de korte tijd dat ze nu Leader was gelukkig de Clan wat meer onder controle gekregen. De onrust die er eerst had geheerst was minder geworden. Al zou die waarschijnlijk nog wel even blijven. Ze had met toestemming van Tigergaze besloten dat ze een wandeling zou maken naar de Starpools om even over haar overleden zoontje te kunnen rouwen, zonder dat er andere katten waren die zich er mee zouden gaan bemoeien. Daar had ze immers nauwelijks tijd voor gehad nadat ze was benoemd tot Leader en Evergreen was afgestapt. Het was ergens nog steeds een verrassing geweest dat de vorige Leader haar rang had afgestaan. Immers wist iedereen hoelang ze de Clan in goede banen had geleid en was het niet precies een makkelijke tijd voor vele katten. Daarbij was Oceanbreeze toen nog maar net bevallen. Het was pittig veel als ze het zo bekeek. Ze sloot haar ogen even terwijl ze haar weg richting de Starpools vervolgde. Het mocht dan wel klaarlichte dag zijn, maar dat betekende niet dat ze niet zou kunnen genieten van de poelen die het licht weerkaatsten. Ze was er een keer eerder geweest met Tigergaze, hij had haar toen gevraagd om partners te worden, dit was kort na de geboorte geweest van de zes kittens. Skykit jaagde nu in Starclan, ze hoopte dat haar eerste partner en de eerste partner van Tigergaze op hem zou passen. Zodat hij iets van een gezin mee zou krijgen. Zou hij weten wat er allemaal na zijn dood gebeurd was, zou hij het beseffen? Ook Bronzemask had en hield het waarschijnlijk druk. Maar een betere Deputy had ze niet kunnen kiezen. De ander had ervaring die ze zelf mistte, en ze kon op haar vertrouwen. Immers hadden ze voor elkaars kittens gezorgd. Even zuchtte de jonge kattin waarna ze haar poten wat strekte. Ze was flink aangesterkt de afgelopen dagen. Dat terwijl de bevalling niet bepaald makkelijk was geweest, net zoals de reis en de rampen ervoor. Het was een wonder op zich dat ze nog stevig stond, misschien had het met haar bouw te maken, die toch iets steviger was dan de gemiddelde Windclanner. Zoals Brindlelaf ook altijd had gedaan, rende ze haar zorgen van zich af en kwam ze daardoor relatief snel aan bij de bewonderenswaardige poelen. Voorzichtig stapte ze naar voren toe waarna ze voor een van de rustige poelen ging zitten. Haar staart sloeg ze om haar lichaam heen, terwijl ze naar haar spiegelbeeld staarde. Hier was hij goed te zien, ze stak haar poot uit naar het stille wateroppervlak waarna ze voorzichtig het water aantikte. Natuurlijk, was ze niet zo dom om te denken dat ze zou kunnen zwemmen, rimpels verspreidde zich over het oppervlak waarna ze haar kop hief en zuchtte. Het leven kon moeilijk zijn, daarbij droeg ze nu ook zorgen met zich mee over Lionbeat, ze had zelden een kat zo ongelukkig gezien. Haar blik schoot naar rechts toe toen ze pootstappen hoorde. Meteen stond ze op, waarna ze haar oren wiebelde. Een bekend gestalte maakte plaats voor het geluid en ze glimlachte onbewust. "Teller of the Endless Skies." Mauwde ze met heldere stem, de volle naam van de kater. Haar stem klonk warm en respectvol, immers had hij haar niet met de bevalling hoeven helpen. Hij had het ook kunnen negeren, ondanks het feit dat hij Healer was, hij had hun tijden geleden al weg kunnen jagen uit zijn territorium. Dat alles had hij niet gedaan, ze had in hem een wijze kater gevonden. Zachtaardig maar duidelijk. Hij was niet bang, dat zeker niet. Hij zou een sterke tegenstander zijn tegen hen die hem of zijn Tribe in gevaar brachten, dat was één ding dat ze zeker wist.

De gestreepte kater met zijn heldere oranje blik kwam rustig op haar af gestapt. Zijn houding was er een die Oceanbreeze wel vaker had gezien bij de wijste katten en hen die het gewicht van een Clan of in zijn geval Tribe op hun schouders droegen. Medicine Cats had de jonge kattin altijd al gewaardeerd en respecteert hoewel de kennis van medicatie natuurlijk voor haar een raadsel was. Toch betekende het niet dat ze helemaal niets wist, de basis was bij haar wel bekend en ook was ze niet bang om, om raad te vragen bij onder andere Acefray en Lizardpath. Toch wist ze ergens ook wel dat zelfs zij niet in staat zouden zijn haar raad te geven, de Clan stond niet stevig... het waren net bomen die op het punt stonden om te knakken in de sterke wind. Met een respectvolle toon groette ze de andere kater, niet zo persoonlijk zoals ze de eerdere keren had gedaan. Of het kwam door de zorgen of haar nieuwe rang kon ze eerlijke gezegd niet zeggen. Wat het ook was, het was op dit moment niet belangrijk. In plaats daarvan schoot haar blik weer naar de fonkelende hemel waarna ze zacht en nauwelijks hoorbaar zuchtte. "Hallo, Oceanbreeze." Mauwde de kater, hij leek haar in zich op te nemen maar verder niets te verklaren. Normaal gesproken was een moeder niet bij haar kittens weg te slaan en hoewel het haar moeite kostte niet in de buurt van haar kroost te zijn, was ze ergens toch ook wel opgelucht met de rust die deze plek haar gaf, ook al was het maar tijdelijk. Daarbij zoogde Bronzemask hen, ze zouden de kans hebben om op te groeien. Zolang de reis en hun tijdelijke thuis relatief veilig zou blijven. Met haar diepblauwe ogen keek ze de kater aan zodra hij verder sprak, haar blik afgewend van de prachtige lichte poelen in de lucht. "Vind je het erg als ik hier plaatsneem?" Vroeg hij kalm. Oceanbreeze glimlachte warm, waarna de jonge Queen en Leader rustig haar kop neeg. "Het is jouw territorium, neem plaats." Mauwde ze, uitnodigend. Hoewel het misschien niet zozeer uitnodigend klonk en meer als het benoemen van feiten, was het toch enigszins duidelijk dat ze het wel zo bedoelde. Immers was er met de dood van haar tweede kitten en het benoemd worden tot Leader, veel door haar kop geschoten. Haar manieren bleven maar ze leek vermoeid.

Ongemakkelijk sloeg ze haar staart om haar voorpoten heen waarna ze haar schouders moeizaam probeerde te rechtten. "Bedankt voor je hulp, de kittens maken het goed." Mauwde ze met een waterig glimlachje op haar gezicht. Hoewel ze wist dat haar kleine zoontje veilig in Starclan was, was het nog steeds een zware realiteit. "Bronzemask zoogt ze. Ik heb de afgelopen Moons tientallen kittens gezoogd. Acefray heeft mij aangeraden ze door een andere Queen te laten zogen zodat mijn lichaam niet te zwaar belast wordt en ze de beste kansen hebben." Mauwde ze zacht. Haar stem klonk lichtelijk gepijnigd maar haar blik stond vredig. Ze stond voor het besluit. De gezondheid van haar kittens ging voor. Daarbij was ze nu een Leader geworden en kon ze nu niet uitgebreid rouwen. Hoewel de tranen haar af en toe nader waren, had ze een Clan om voor te zorgen, vele kittens om voor te zorgen en had ze haar poten meer dan vol."Everstar is afgestapt. Ik ben nu Leader." Mauwde ze haar stem bijna gebroken en vermoeid, waarna ze slikte. "Skyteller," begon ze op een twijfelende toon. "Mag ik je wat vragen?" Wellicht wist de oudere kater wel een oplossing voor het probleem dat telkens de kop op stak. Hoe kon ze haar clan veilig houden als ze niet eens zeker was dat ze elke kat kon vertrouwen? De leugens schoten de grond uit, en of ze aan het einde van de meeste leugens waren wist ze niet. Evergreen was te vertrouwen, maar zelfs zij had het op gegeven. Ze had nooit een andere Leader gekend dan Everstar. De meeste van de Clan niet en nu stonden twee Queens aan de leiding van een Clan die zich alles behalve op zijn gemak voelde. Starclan leek verder weg dan ooit, haar tijd om alles te verwerken; met name de dood van Neverland en haar kitten, was verder weg dan ze had verwacht.Ze had de hoop dat ze een nieuw veilig thuis zouden kunnen vinden, maar was nog niet eens op de hoogte van alle feiten. De bruin-grijs gestreepte kattin schudde haar kop en keek de kater aan. "Is het erg gek als ik je om advies wil vragen?" Mauwde ze uiteindelijk, bijna op een droge humoristische toon al scheen de serieusheid van de vraag er wel doorheen.

De kater snoof geamuseerd zodra ze droog verklaarde dat het toch echt zijn territorium was, hij mocht gaan en staan waar hij zou willen. Immers was ze zelf te gast. Daarbij wist ze ook wel dat de kater haar niet slecht zou behandelen, hij was iemand die ze een geduldige leider zou noemen. Had kennis van andere katten en wist precies hoe hij zich het beste kon gedragen om zichzelf en de Tribe te beschermen. Het gebied waarin hij leefde, was een lastig gebied, in ieder geval voor een kattin die een Queen was en nog af en toe moest wennen aan de nieuwe geuren en de manier van bewegen daar. Natuurlijk merkte hij haar vermoeidheid op, tenminste daarvan ging de grijsbruine tabby dan wel uit. Immers was ze duidelijk niet de meest levendige kattin op dat moment. Ze was jong maar had een pootvol aan ervaring, ervaring die haar daadwerkelijk kon helpen met het leiden van de Clan. Als ze een manier vond om haar Warriors en Apprentices te bereiken. Het was geen geheim dat er katten waren die zich niet gedroegen volgens de Warrior Code. Er zouden vast en zeker meer halfclanners komen in de periode dat ze samen waren. Dat de kittens van Bronzemask dat ook waren, wist ze natuurlijk niet. Hoewel ze voor elke kitten haar hart opende en ze het beste gunde. Was het zijn van een halfclanner alles behalve gunstig, geen enkele kat kon met twee poten in een clan lopen. Zo wist ze ook dat Crowcall het vast en zeker moeilijk had met het feit dat haar halfsiblings in een andere clan verbleven en diens beide ouders er niet meer waren om voor de kittens te zorgen. Met toegeknepen ogen had ze het dan ook toegelaten dat Crowcall tijd met de kleintjes doorbracht. Het bleef familie en elke kitten had zo zijn of haar aandacht en portie liefde nodig. Ze staarde naar de poel die voor hen zichtbaar was nadat ze haar bedankje had uitgesproken en had verteld over haar kittens. Ze maakten het goed, en dat was het belangrijkste. "Geen dank, ik vervulde slechts mijn taak als Healer." Vertelde de kater, waardoor Oceanbreeze met een zacht en teer glimlachje naar de kater keek voordat ze haar uitleg vervolgde. Ze zoogde haar eigen kittens niet. De kater leek relatief verbaasd met het feit, waarschijnlijk wist hij niet hoeveel kittens ze in haar korte leven had opgevangen waarvan een enkeling nu al weer Young Warrior was. Amberstorm, het was tevens de eerste kattin geweest die ze een naam had gegeven. Het paste natuurlijk bij de kattin, die af en toe net zo onvoorspelbaar was als een wandelende storm. "Een moeder zou de keus niet maken als het niet de verstandigste was om te maken." Mauwde hij, waarschijnlijk had hij voldoende Queens gezien om te weten hoe diep de band met haar kittens waren, daarbij had hij haar ook naar het verlies van Skykit meegemaakt. Hierna verklaarde ze dat Everstar haar rang had afgestaan. De kater zou het hoe dan ook ooit wel te weten zijn gekomen en ze vond het prettig als zijzelf degene was die het hem vertelde. Hierna sprak ze vermoeid maar duidelijk verder. Om advies vragen bij oudere katten kon nooit kwaad. Ze kon behoorlijk inschatten hoe anderen zich naar haar en haar Clan zouden gedragen en Skyteller was alles behalve een bedreiging. Tenzij ze zelf hem en zijn Tribe zou bedreigen, iets dat de kattin niet zou kunnen doen. Dat zou pas een manier zijn om de kater voor zijn gastvrijheid te bedanken. "Natuurlijk," mauwde hij toen ze vroeg of ze hem wat mocht vragen. Met een glimlach keek hij haar aan toen ze haar volgende woorden uitsprak. Oceanbreeze keek hem gespeeld geërgerd aan, maar haar serene blik in haar ogen vertelde dat ze het niet erg vond dat hij er zo luchtig mee om ging. "Ik denk dat er niets mis is met advies vragen aan anderen, zolang men er maar niet afhankelijk van wordt. Ik vroeg mijn mentor de oren van zijn kop toen ik nog jong was." Mauwde de kater, iets van de toon die al in de conversatie zat, namelijk de luchtigheid bleef hangen, al was het ook wel duidelijk dat de kater behoorlijk serieus was. "Dat weet ik Skyteller, zoals je weet ben ik nog maar 23 Moons. Hoewel ik behoorlijk wat ervaring voor mijn leeftijd heb, betekend het niet meteen dat ik een goede Leader zal zijn. Er zijn dingen voorgevallen binnen mijn Clan die ervoor zorgen dat onder andere enkele kittens gevaar hebben gelopen. Ik weet niet welke Warriors ik nog kan vertrouwen." Mauwde ze waarna ze zuchtte. "Bronzemask heb ik aangewezen als Deputy, ook al is ze degene die mijn kittens zoogt. We kennen elkaar en ik weet dat ik op haar aan kan, aangezien we samen de afgelopen zeven Moons kittens hebben verzorgd die het nodig hadden. Niet iedereen is blij met de keuze." Haar ogen sloot ze even waarna ze de kater aan keek en op stond. "Ik moet mijn Warriors kunnen vertrouwen, de tijden zijn zwaar." Mauwde ze uiteindelijk waarna ze stil viel.