Mighty monster covered in stripes

Hij was heel enthousiast op de onbekende kat afgestapt. Deze leek een stuk jonger te zijn dan de Queens, dus ze was absoluut geen moeder - nee, dat kon niet. Daarnaast was deze kat ook veel jonger dan de meeste Cave Guards en Prey Hunters, dus de jonge kitten gokte erop dat deze een To-Be was, maar wat voor To-Be? Blijkbaar kende de ander hem wel al, maar dat maakte hem niets uit. Het was blijkbaar normaal dat iedereen hier de namen van elkaar kende, dat had hij de afgelopen weken wel geleerd. De kitten ging zitten, maar verloor zijn balans en viel om. Oops. Hij duwde zichzelf weer overeind en bleef de ander met een glimlach aankijken. "Wie ben jij?" Vroeg hij heel nieuwsgierig. Hij wilde haar naam weten! "En hier gaat alles goed!" Piepte de jonge kitten. "Het stinkt hier wel naar Queens, maar niet tegen ze zeggen." Fluisterde hij, zacht lachend.

De gestreepte kitten had zich snel weer hersteld, nadat hij omver was getuimeld. Natuurlijk had hij licht opgemerkt dat de ander een beetje had gelachen, maar dat boeide hem totaal niet. In tegenstelling zelfs: hij moest er zelf ook wel een beetje om lachen. Hij was ook zo lomp soms! Maar zijn pleegmoeder zei dat dat wel ging veranderen, ooit. Zodra hij wat ouder was, dan gingen die dingen niet meer gebeuren, dat had ze hem beloofd. Dan kon hij fatsoenlijk lopen zonder te struikelen, of in ieder geval zonder te struikelen over niks, want zelfs Tiger wist dat struikelen bij hem nooit uitgesloten was.. ook al zou hij volwassen zijn. River that Runs Downhill was de naam van de poes voor hem, maar hij mocht haar blijkbaar River noemen. Een glimlach verscheen op de tabby zijn gezicht en hij knikte kort. "Leuk je te ontmoeten, River! En ja.. de namen zijn een mondvol." Zei hij lachend. Hij had er al helemaal moeite mee om al die lange namen allemaal te onthouden.. geez het waren er zoveel en ze waren zo LANG! De poes vroeg hoe het kwam dat Queens dan zo stonken, maar ze leek het wel amusant te vinden. Alsof hij bang was betrapt te worden door een van de Queens keek hij even sneaky om zich heen. "Nou kijk.. ze stinken naar moedermelk en teveel slaap." Hij grinnikte zacht. Queens sliepen best veel.. vond hij. Ze beloofde daarbij dat zijn geheim bij haar veilig was, wat hem een veilig gevoel gaf om het te vertellen..
zonder straks een boze Queen over zich heen te krijgen.

Hij grinnikte zachtjes toen ze zei dat toen ze jong was ze zelf alle namen door elkaar gooiden. "Zoals.. Tiger that Runs at Night?" Grinnikte hij weer. Ja, dat was best een legit naam voor een tribekat, maar het klonk raar in zijn hoofd. Want hij heette Tiger that Stalks at Night. Niet 'Runs', dat was een deel van River's naam geweest. "Of, River that Stalks Downhill!" Hij was blij dat de poes dezelfde struggles had zoals hij. Hij vond het zelf ook moeilijk om iedere kat te leren kennen en dan ook echt hun namen te onthouden. Bovendien had hij nog geen flauwe idee over geuren van katten, die haalde hij ook gewoon allemaal door elkaar.. dat zal hij vast van zijn toekomstige mentor leren, ja. De kitten keek weer even richting de Queens toen de ander vroeg hoe iemand naar teveel slaap kon ruiken. Nou.. uhm. Daar had ze een punt. Hij wiebelde wat met zijn oren en keek weer naar River. "Nou.. als je veel slaapt begin je naar het mos te ruiken.. dat naar moedermelk en kittens ruikt.." Ja. Dat was het. "En je komt niet vaak buiten als Queen.. denk ik. En dan begin je te stinken.." De kitten trok een vies gezicht, maar zo erg was het nou ook weer niet. Hij vond het wel grappig en hij was ook maar gewoon wat aan het grappen. Hij vond Leaf niet stinken. "Het is niet zo erg, maar jij ruikt bijvoorbeeld frisser!" Hij snoof even de lucht op. Ja, ze rook naar de grote boze buitenwereld. Naar de bomen, het gras, de open lucht.. oh wat wilde hij dat ook.. naar buiten!

Oh, wat zou hij er veel voor doen om gewoon nog een keertje naar buiten te mogen gaan, of gewoon altijd buiten mocht zijn. Buiten was het veel leuker. Zoveel nieuwe dingen om te ontdekken, zoveel plekken waar hij heen kon gaan.. en bovendien er was daar altijd een kans dat je een clankat tegen kon komen en hoe stoer zou dat nou zijn als hij een clankat had leren kennen?! De kitten fronste even kort bij de woorden van River. "Teller? Zo heet de Healer toch?" Hij had al eens een spelletje gespeeld met Apple, die had hem Tigerteller genoemd toen hij de healer aan het spelen was, dus hij nam aan van wel, maar hij wist het niet helemaal zeker. De kitten was nog jong, hij moest nog zoveel leren. Hij grinnikte toen de Cave Guard To-Be begon over hoe graag hij wel niet buiten wilde komen. Ja, natuurlijk wilde hij heel graag buiten komen. Hij kon niet wachten tot hij zelf naar buiten mocht, zonder dat het illegaal of gevaarlijk was. Oh, hoe mooi zou dat wel niet zijn? De kitten knikte zacht. "Mijn pleegmoeder slaapt bijna de hele dag.. dus ik denk dat haar prioriteit dat is?" Hij grinnikte weer. Leaf sliep inderdaad veel, misschien probeerde ze een beetje de slaap van de afgelopen manen in te halen. Al die manen dat ze zelf hard aan het werk moest voor haar rang. "Oh, zijn hunters vaker buiten dan jullie? Ik dacht dat Cave Guards er ook vaak op uit gingen.." Ja, dat had hij echt gedacht. Was dat dan niet zo? Gingen ze dan niet op patrouille om vijanden te vinden, om grote beesten weg te jagen?

Teller of the Endless Skies. Hij had de naam van de healer nog nooit echt volledig gehoord, iedereen noemde hem gewoon uit gemak Skyteller. De kitten knikte en keek even fronzend voor zich uit. "Weet jij eigenlijk waarom ze hem zo noemen? Waarom Skyteller en niet gewoon Sky?" Waar kwam die vreemde naam eigenlijk vandaan, zelfs? De kleine tabby begreep het nog niet helemaal volledig. Want de rest van de tribe had dit dus niet. De kitten hief zijn oortjes wat enthousiast op toen de poes begon uit te leggen over Hunters en Cave Guards To-Be's; blijkbaar kwamen Hunters veel vaker buiten dan Cave Guards, omdat die ook wel eens wacht moesten houden bij de ingangen van de Cave. Zachtjes knikte de kater. "Beiden rangen lijken me ontzettend leuk!" Piepte hij uiteindelijk enthousiast, het boeide hem dan ook niet zozeer dat hij als Cave Guard uren voor een ingang moest staan om de ingang te bewaken. "Maar is het als Cave Guard niet spannend? Alles? De gevechten die je gaat krijgen, misschien ooit?" Hij knipperde met zijn ogen. Vond ze het spannend? Het feit dat ze ooit misschien een groot dier tegenkwam en daarmee moest vechten? Hem leek dat heel spannend.. maar ergens ook weer heel erg leuk! Hij grinnikte bij haar laatste woorden. Wat grappig dat ze afgesnauwd was, maar wel heel erg genant voor haar natuurlijk. "Je geheim is veilig bij mij." Zei hij, waarna hij charmant even knipoogde en duidelijk knikte. Oh ja hoor, haar geheim was helemaal veilig bij hem! Net zoals zijn geheim veilig was bij haar, het geheim over de stinkende moederpoezen.

Respect. De kleine kitten wist wat dat betekende, zijn pleegmoeder had hem genoeg daarover geleerd. Hoe hij oudere katten het beste met 'u' kon aanspreken en hoe hij het beste niet tienduizend vragen achter elkaar kon stellen - maar dat deed hij soms wel, want heck, hij was nog maar een kitten en er waren zoveel vragen die nu nog in zijn hoofd rondspookten. Echter wist hij wel wanneer hij stil moest zijn, want wanneer de ander sprak, was de kitten zo stil als maar kon en leek al zijn aandacht te zijn gericht op de woorden van de ander - zolang die woorden een antwoord waren op zijn vragen, natuurlijk, want hij wilde heel graag alle antwoorden weten en onthouden. Rustig knikte hij bij River's woorden. "Maar waarom worden de Chiefs dan gewoon bij hun normale namen genoemd?" Want verdienden die niet ook respect? Zij hadden toch ook een 'hogere rang' binnen de clan? "Waarom heten zij niet.. Drizzlehunter en Pebbleguard?" Dat was toch veel beter? Of.. nee, eigenlijk klonk dat niet goed. Niet zo goed als Skyteller en Stoneteller's namen klonken. Hij knipperde even verbaasd. "Oh? Je bent nog geen grote katten tegengekomen? Of andere monsters van de bergen?" Hij wilde meer weten over de monsters! Zij waren toch de reden dat hij niet de cave uit mocht? Of waren dat maar fabeltjes om kittens zoals hem binnen te houden?

De kitten leek niet echt te snappen hoe het nou zat met de hoge rangen en waarom alleen Skyteller een aparte naam kreeg. Waarom kregen de andere twee hoge rangen dat niet? Was dat niet oneerlijk? Gelukkig voor hem bleef de To-Be voor hem redelijk kalm en leek ze bereid te zijn om het hem duidelijk uit te leggen. Volgens River had Skyteller een veel grotere taak, hij was niet alleen de leider van de clan, maar moest de katten ook helen. Een veel grotere taak dus dan Drizzle en.. pap? Heh? Oh! Drizzle was de vader van deze poes? Zijn ogen werden weliswaar een stukje groter van de enthousiasme. Oooooh! Zij was de dochter van de Chief of Hunters! Hoe cool moest dat zijn?! "Jij bent Drizzle's dochter?!" Piepte hij dan ook enthousiast, alsof hij een of andere fanboy was van de kater. Maar wie kon hem dat kwalijk nemen? Die drie katers die de hoge rangen van de Tribe bekleedden waren zijn idolen weliswaar. Hij wilde net zo snel, sterk en awesome zijn als hun. Volgens River was de clan ook zo. Hun leider kreeg ook een naam, maar dan eindigde hun naam altijd op -star. Dat was interessant. "Dus als wij een clan waren dan heette Skyteller.. Skystar?" Dat klonk best.. raar. Hij was blij dat de healer het achtervoegsel -teller kreeg, dat klonk veel beter dan -star. Véél beter. "Wat doet de leider van de clan dan? Als hij geen katten geneest? Is hij alleen maar een leider? En heeft de clan dan ook twee chiefs? Of niet?" Zoveel vragen, maar het was ook wel zichtbaar aan de kleine gestreepte kater dat hij veel over dit onderwerp wilde weten. De clan was als een mysterie voor hem en hoe langer het duurde, hoe meer hij die katten wilde leren kennen. Zachtjes knikte hij nadat ze uitgesproken was over het onderwerp over de guards. Over hoe ze nog geen grote dieren had gezien, maar hoe dat ook een goed iets was. "Daar heb je gelijk in." Piepte hij. Hij wist dat zijn vader ook was omgekomen bij het doen van zijn taken, dat had zijn pleegmoeder hem verteld. Het was echter geen grote kat geweest, geen monster. Gewoon een rogue, een loner, iemand die zonder tribe door het leven ging. Hij wilde niet dat hij River ook zou verliezen. Hij wilde niet dat iedere andere Guard verloren zou gaan. "Maar dat alles komt vast en zeker door jullie! Jullie jagen ze weg nog voordat ze ons territorium binnen kunnen komen!" Hij had veel bewondering voor de guards, dat mocht duidelijk zijn.