I love(d) you.

Het was van kwaad naar erger gegaan. Eerst had hij alleen maar helse pijnen door zijn lichaam voelen trekken telkens als hij een poging deed om te jagen, maar dat was inmiddels verergerd naar een duizelig en vooral misselijk gevoel. Flarden van gesprekken tussen katten drongen zich ’s nachts op in zijn gedachten en zorgden ervoor dat hij niet meer kon slapen. Hij kon voordien de slaap al niet meer vatten, maar nu was het de pure angst in zijn binnenste die hem wakker hield. Misschien moest hij naar Acefray gaan of zich laten nakijken door Bitterpaw, maar hij vertrouwde Acefray de laatste tijd niet meer zo goed met wat hij allemaal aan het doen was en Bitterpaw… hij wilde zijn voormalige apprentice en goede vriendin geen zorgen baren. Bovendien had ze het al hard genoeg te verduren gehad tijdens deze reis en dat wilde hij niet erger maken door aan te komen met iets waar ze misschien niet eens kruiden voor had. Hij had ook gehoord dat een vriendin van haar aan de zieke kant was en nog moest bevallen. Het was niet bepaald onopvallend hoe de hoogzwangere she-cat door de grot waggelde. Geruchten gingen rond dat Blizzardwing de vader was en Thornfang kon daar alleen meewarig zijn kopje op schudden; ze waren beiden nog zo jong en dan hing er al zo’n verantwoordelijkheid boven hun kopjes. Bitterpaw zou het nog lastig krijgen als zij alleen de bevalling moest doen, want Thornfang kreeg niet het idee dat ze ook maar iets had aan Acefray. Maar goed, daar zouden zijn gedachten vanavond niet naar gaan. Hij had Sinclaw namelijk een half uur geleden op haar schouder getikt en gevraagd of ze naar the Starpools kon komen zodat ze konden praten. Hij wist dat er iets niet goed was in zijn lichaam en als het echt gelinkt kon worden aan die ziekte waar ze het allemaal over leken te hebben, wilde hij een paar dingen geregeld en uitgepraat tussen hun hebben.

Thornfang draaide zijn kopje toen hij pootstappen zijn richting op hoorde komen en toen hij de harde blik van Sinclaw zag, onderdrukte hij een zachte zucht. Hoe had hij zo blind kunnen zijn? Hoe had hij alle waarschuwing van zijn moeder kunnen negeren en toch nog zo blind door liefde kunnen zijn door met deze she-cat om te gaan? Ze hadden vier kitten en daar was er nu één van gestorven, één werd door haar verwaarloosd, één was ontzettend in haar schulp gekropen en de ander was haar lievelingsdochter en haatte hem als de pest. Hoe kon het zijn dat zijn leven zo bergafwaarts was gegaan de afgelopen moons? Zijn moeder was doodgegaan, zijn relatie was op de klippen gelopen omdat hij eindelijk besefte wat voor een bitch Sinclaw wel niet was en zijn dochter haatte hem. De enige die echt nog oprecht van hem leek te houden en dit ook liet merken, was Feverpaw. En zij werd verwaarloosd door haar moeder terwijl Tallshadow er met zijn neus op keek. Hij slikte toen ze haar woorden tegen hem sprak, ook al had hij ze half en half wel kunnen verwachten. Toch deed het pijn dat ze zo tegen hem deed, want hij had het voordien altijd goed met haar bedoeld. Maar hij ging hier nu niet emotioneel staan doen. Hij wilde dingen uitgepraat hebben, geheimen uit de weg geruimd hebben zodat hij vredig kon sterven. Hij slikte. Hij deed net alsof hij echt zou gaan sterven. Zou deze ziekte echt iets van hem kunnen eisen? Een vreemd gevoel vulde hem bij het idee dat er echt een StarClan zou zijn en dat zijn moeder daar op hem zou wachten. En niet alleen zijn moeder, maar ook Stainedkit. Maar het deed hem pijn om te weten wat hij achter zou laten. Wolfpaw, Ferretpaw, Feverpaw… En Sinclaw. “Ik ben ziek,” sprak hij alsof hij het over het weer had en niet alsof hij een ziekte had die hem het leven kon eisen. “Ik denk dat het serieus is en ik denk dat het die ziekte is waar ze het de hele tijd over hebben. Het wordt steeds erger en ik denk dat ik niet lang meer heb.” Hij draaide zijn kopje zodat hij de reactie van zijn voormalige partner kon peilen. “En als het echt iets serieus zou zijn, wil ik graag dat het uitgepraat is tussen ons. Ik wil antwoorden hebben, Sinclaw. Ik wil je niet meer ontlopen en ik wil ook niet dat jij mij ontloopt. Ik wil niet dat onze dochters de dupe worden van iets wat tussen ons speelt, want dat verdienen ze niet. Geen enkele van hun.”