Cool

Onderwerp: Cool ma 11 sep 2017 - 20:48

Zijn gifgroene ogen waren wijd opgengesperd toen hij rondkeek. Het was een zonnige dag, tuurlijk. De lucht leek weer te leven met her en der een poor vliegende stippen. En allemaal onbekende katten liepen door het kamp. Maar ze leken te doen alsof hij bij hun hoorde- ze keken niet naar hem om en bemoeiden gewoon met hun eigen zaken. In plaats van te beseffen dat hij hier officieel hoorde dacht Letum dat het vast door zijn mama kwam. Ze was hier duidelijk erg gerespecteerd en niemand durfde tegen haar kitten in te gaan. Bovendien was zijn papa Tornado, die beschermde hem wel.
Met die gedachtes stapte Letum de slaapplaats uit en trippelde richting de bomen. Hij had veel katten zien klimmen en zelfs slapen op de bomen. Dus waarom kon hij dat niet?

- Runa

Onderwerp: Re: Cool do 14 sep 2017 - 15:43

Haar moeder had nieuwe kittens. Zonder haar er iets over te zeggen. Maar als haar moeder dacht dat ze zoiets lang een geheim kon houden, dan had ze het mis. Het zou niet de eerste keer zijn dat een nieuw nestje of een nieuwe naar de Elite gebrachte kitten uitkwam omdat er geruchten rondgingen. En deze keer had ze gehoord dat haar moeder de zorg had genomen over een kitten. Of meer dat haar moeder opeens het camp binnen was gekomen met een nieuwe kitten. Ze wist niet precies meer hoe de roddels gingen, maar als ze het mocht geloven, had ze er dus een nieuwe sibling bij. Of een pleegbroertje, want was de kitten wel echt van Brat zelf? Ze had geen idee. Ze wist niet wat ze wel en wat ze niet moest geloven, maar feit bleef dat ze Brat in de buurt van deze kitten had gezien en dat het daarom des te meer een reden was om aan te nemen dat Brat nu voor deze kitten zorgde, of ze nu wel de echte moeder was of niet. En als Brat voor hem zorgde, wilde dat zeggen dat Runa hem niet zomaar kon negeren. Bovendien was ze benieuwd of deze kitten al net zo slecht en erg zou worden als de rest van de Elite cats of dat hij mee zou vallen en ook een hekel had aan alles waar de Elite voor stond. In elk geval liep Runa net weer terug het camp binnen en liet ze haar blik rond glijden. Zou ze haar vader vertellen dat Brat de zorg had genomen over een nieuwe kitten zonder dat zij daar iets van wisten? Ze nam immers aan dat als haar vader er iets van had geweten dat hij haar wel gewaarschuwd had. Ze zuchtte. Ze beloofde in elk geval aan zichzelf dat ze haar (pleeg)broertje niet verantwoordelijk zou houden voor de belabberde band die ze had met haar moeder, ook al leek het met momenten vooruit te gaan en dan weer niet. Runa herkende de kitten die naar de bomen liep en doelbewust liep ze op hem af. “Hé, Letum,” sprak ze en ze sneed hem de pas af waarna ze naar hem glimlachte. “Ik ben Runa en ik ben Brat’s dochter, dus je halfzusje eigenlijk. Hoe is het met je?”