SEVERANCE [SHARK]

Er klonk wat gemompel in zijn onderkomen en Shark hief zijn kopje om op te kijken waar het vandaan kwam. Hij liet zijn groengele blik straks langs wat members glijden die tegen elkaar aan het fluisteren waren en naar de uitgang van hun onderkomen wezen. Nu toch wat nieuwsgierig zijnde, kwam Shark overeind en liep het onderkomen uit. Zijn blik richtte hij strak op een figuur dat naar het midden van het camp kwam gelopen en zich bij de eiken positioneerde. Ze rook naar een rogue, maar ook naar een andere Clan en Shark trok kort zijn bovenlip op. Welke kat haalde het in zijn hoofd om midden in de nacht het camp van de Elite binnen te gaan? Besefte ze zich wel dat ze zich op gevaarlijk terrein bevond? Toch was zijn interesse gewekt en hij schudde wat bladeren van zich af waarna hij een snelle lik over zijn vacht gaf en vervolgens naar haar toe wandelde. “Zijn we verdwaald?” vroeg hij met zijn zware stem aan haar, zijn ogen kil op haar richtend. “Ik kan me niet herinneren dat ik een rogue en een voormalige Clan cat hier heb uitgenodigd. Je hebt behoorlijk wat lef om midden in de nacht recht naar ons camp te lopen, boskatje.” Hij trok met zijn oortje. “En tenzij je hier bent met wat interessant nieuws waar ik ook effectief iets mee kan, ben je ook weer uitgenodigd om op te rotten.” Hij liet zijn klauwen uit hun hulzen schieten en merkte gemompel achter zich. Hij richtte zijn blik over zijn schouder en keek de members die naar buiten keken strak aan. Ze knepen hun ogen naar hem samen, maar gingen toch weer terug het onderkomen in zodat Shark alleen kon praten met deze rogue.

Shark keek even kort naar de maan en probeerde aan de positie in te schatten hoe laat het ongeveer zou zijn. De Twolegs sloten hun kittypets als de avond overging in de nacht meestal op en dus was de kans vrij klein dat de rogue zich nu meteen kon bewijzen als ze zich bij de Elite wilde voegen, maar dat wilde niet zeggen dat ’s morgens vroeg niet op pad konden gaan. Shark wilde haar direct testen; ze had de leeftijd van een member en dus moest ze ook zo behandeld worden. Hij wilde niet te veel tijd verspillen met haar te laten jagen en haar vechttechnieken aan te leren, want dat had ze normaal gezien al allemaal in haar Clan geleerd. Uiteraard wilde hij haar wel eens een keertje meenemen zodat ze de typische Elitemanieren kon aanleren om een kittypet te vermoorden, maar voor nu moest ze hem maar overtuigen met het feit dat ze dus zogenaamd een doel had – hij vermoedde dat dat doel zich bij de Elite voegen was – en met haar eigen vechttechnieken laten zien dat ze een kittypet kon verslaan. Ze was een voormalige ThunderClanwarrior; iets zei hem dat ze een kittypet wel makkelijk kon verslaan met de vechttechnieken die de domme boskatjes haar aangeleerd hadden. Wat het nog veel interessanter maakte, was het feit dat Thora, een voormalige ThunderClanapprentice, ook in de Elite zat en vast niet zou verwachten dat een voormalige Clanmate zich bij haar zou voegen. Hij wilde best wel eens zien hoe de twee op elkaar zouden reageren als ze van elkaar zouden ontdekken dat ze zich beiden bij de Elite hadden gevoegd. That is als deze rogue kon bewijzen dat ze een onderdeel mocht uitmaken van de Elite, natuurlijk. “Goed dan,” sprak hij. “We spreken morgenvroeg hier weer terug af aan de vier eiken. Als jij de taak kunt volbrengen die ik voor je in gedachten heb, mag je je bij de Elite voegen. Tot die tijd ben je niet welkom.” Hij deed een staartbeweging in de richting van waar ze was gekomen ten teken dat ze moest gaan. “Tot morgen,” sprak hij. Hij draaide zich om en keek vervolgens over zijn schouder. “De naam is Shark, trouwens. Onthoud dat goed.” Vervolgens richtte hij zich weer naar voren en ging weer naar zijn nest. Hij zou morgen wel uitzoeken waarom ze per se bij de Elite wilde komen, dat was voor nu niet zo belangrijk en bovendien had hij zijn slaap hard nodig.