Out for a hunt

De prooistapel leek leger en leger te worden. Daarom had Swiftclaw de opdracht gekregen om er op uit te gaan voor een jacht. Nectarpaw had een dagje vrij gekregen zodat Swiftclaw samen met één of twee warriors de prooistapel aan kon gaan vullen. Swiftclaw strekte haar poten uit en ging opzoek naar een Shadowclan warrior of apprentice die vrij was, aangezien de rossige warrior het vertikte om samen te werken met welke andere kat uit welke andere clan dan ook. Al was het Butterstar haarzelf, zou ze nog niet met haar willen jagen. Wat zij vingen was voor Shadowclan, niet voor de andere clans. Het boeide haar niet dat ze nu samen moesten werken. Samen werken kon ook op andere manieren, zolang Shadowclan maar in topvorm bleef. Swiftclaw scande haar omgeving af, in de Clan Cavern tot haar ogen op een Shadowclan kat vielen. "Zullen we de prooistapel voor Shadowclan maar eens aanvullen?"

- Eerste post voor een Shadowclan kat

De kater had tenslotte zijn slaapritme gelukkig terug in balans gekregen. Zijn staart was langzaam heen en weer aan het zwiepen terwijl hij nog even de realiteit moest bijwerken. Langzaam likte hij zijn vacht schoon totdat hij de al te bekende stem van een kattin herkende. "Zullen we de prooistapel voor Shadowclan maar eens aanvullen?" Vroeg ze. Haar blik was op de zijne gericht. Dus nam Flameleap maar aan dat het op hem gelegd was. "Met jou? Ik heb geen andere keuze, hè?" Zei hij met een speelse glimlach terwijl hij op stond. "Met jou is het altijd een pretje, dus daar zou ik nooit 'nee' op durven zeggen." Voegde hij terug terwijl hij even zijn vacht tegen de hare schuurde. Het was misschien intentioneel, misschien niet. Misschien was het de slaap, of het feit dat hij net iets te dichtbij haar was. Maar het was gewoon iets dat gebeurde net toen hij richting de uitgang van de grot ging lopen. Hij richtte zijn grasgroene ogen op de blauwe van de warrior. "Kom op, luie haarbal. Wie het meeste prooi vangt!"

Natuurlijk zou Swiftclaw haar beste maatje uitzoeken als het ging om een jacht trip. Swiftclaw wilde de prooistapel aanvullen, aangezien die leeg begon te raken en dat ging snel tijdens leaffall. "Nee, jij bent mijn slachtoffer," grapte de rossige kattin tegen de rode kater. Bij de volgende woorden en de streel van zijn vacht langs de hare, lachte Swiftclaw en gaf ze de kater een zachte tik tegen zijn oor. "Mousebrain," lachte ze plagerig met sprankelende ogen. Ja die aanraking van zijn vacht tegen de hare deed wel wat met haar, maar zoiets zou Swiftclaw nooit makkelijk laten blijken. Toch bleef ze even staan terwijl hij al richting de uitgang van de Clan Cavern liep. Toen keek Flameleap over zijn schouder naar haar en noemde haar een luie haarbal. Hij durfde! "Ja, wil je ingemaakt worden door mij?" Wierp ze terug met een uitdagende blik in haar felblauwe ogen, waarna ze achter hem aan sprintte de Clan Cavern uit.

En het was al meteen gezellig geworden. Met de twee... volwassene warriors die elkaar weer speels aan het plagen waren. "Nee, jij bent mijn slachtoffer," zei ze vervolgens. Waardoor Flameleap een pruillipje opzette. De kattin lachte vervolgens en tikte hem speels aan met haar staart. "Mousebrain," miauwde ze als volgt. De rode kater keek haar zogenaamd boos aan. "Nou zeg." Grinnikte hij als volgt. Waarna hij haar uitdaagde om de meeste prooi te vangen. "Ja, wil je ingemaakt worden door mij?" Kwam er terug. Flameleap schudde plagerig met zijn achterwerk voordat hij de grot uitrende met Swiftclaw op zijn hielen. "Ik ben dé Flameleap! Niemand kan mij verslaan!" Miauwde hij met een grappige stem voordat hij naar achteren keek om de kattin uitdagend aan te kijken. Al had hij niet opgemerkt dat er een boom voor hem stond en kwam het pas in hem te binnen toen hij er tegen aan botste. "Moeder natuur heeft de pest op mij." Lachte hij nadat hij op zijn rug gevallen was.

De aanraking van zijn vacht langs de hare had iets met haar gedaan voor een kort moment. Omdat de verbergen reageerde ze speels en noemde ze hem een mousebrain. Hierop kreeg ze een gemaakt boze blik, één die er bijna schattig uitzag, waarna de kater grinnikte. Vervolgens daagde Flameleap haar uit en vroeg Swiftclaw of hij dat wel wilde, ingemaakt worden door haar. Flameleap schudde vervolgens met zijn billen waarop Swiftclaw een grauw liet horen en achter hem aan rende. Swiftclaw was niet per se de langzaamste en misschien, als ze zich meer inzette zou ze hem in kunnen halen, maar als ze dat deed zou ze haar energie voor de jacht verliezen, dus bleef ze lekker achter hem aan rennen. Bij zijn woorden lachte Swiftclaw dan ook uitbundig. "Mocht je willen!" Riep ze naar hem toe. En toen rende de kater tegen een boom aan. Swiftclaw kwam tot een halt en proestte het uit. "Flameleap, hij die dacht dat bomen voor hem uit de weg zouden gaan," sprak ze alsof het een titel was. Ze grinnikte bij zijn worden en kwam dichterbij. "Ga me nou niet vertellen dat ik je naar de medicine cat moet brengen en de jacht moet staken," miauwde ze en tikte haar neus tegen zijn wang aan om te controleren of hij nog in leven was.