Let's settle some things.

Onderwerp: Let's settle some things. do 7 sep 2017 - 21:17

Thornfang kneep zijn ogen halfdicht terwijl hij op zijn rechterflank lag en zijn ademhaling probeerde te controleren, de diep in zich gewortelde angst proberend te onderdrukken terwijl al zijn spieren samenspanden toen een nieuwe kramp zijn lichaam in zijn greep hield. Hij opende zijn ogen weer en toen hij zijn ogen geopend had, merkte hij dat zijn ogen traanden. Zijn ogen traanden nooit. Of nou ja, toch niet van fysieke pijn. Hij moest toegeven dat hij gehuild had toen hij voor zichzelf had geconcludeerd dat hij Stainedkit voor altijd was kwijtgeraakt, maar er was geen enkel gevecht dat hem ooit had laten huilen, geen enkele pijn die hem echt naar de grond gedwongen had. Maar hier lag hij nu als één of andere hoogzwangere queen die moest bevallen, moederziel alleen en uitgeput. Je zou bijna denken dat hij een elder was die niet meer voor zichzelf kon zorgen. Thornfang weigerde echter om zich door dit onderuit te laten halen of het een vat op zijn leven te laten krijgen. Hij moest een voorbeeld opzetten voor zijn kittens, ook als ze wat minder van hem hielden dan ze eerst deden. Het was niet omdat hun vertrouwen in hem minder was dat hij daarom maar gewoon moest opgeven. Maar soms moest hij echt moeite doen om de angst geen vat op hem te laten hebben en hem niet linea recta naar de medicine cats te laten sprinten. Voor hem lag een versplinterde tak waar hij zo nu en dan hard zijn kaken om klemde om te voorkomen dat hij hard begon te schreeuwen. Hij was al expres naar een gedeelte gegaan waar hij geen Tribe of Clan cats had geroken en waar hij wist dat niemand hem zomaar zou vinden. Hij wist dat het nu enkele minuten nog zou duren eer dat hij weer kon opstaan. Hij probeerde zichzelf wijs te maken dat het niets was, maar toch voelde het aan alsof hij elke dag meer tijd nodig had om weer bij te komen. Thornfang voelde paniek door zijn binnenste schieten toen hij pootstappen hoorde en hij probeerde snel overeind te komen, maar de pijn dwong hem weer terug tegen de grond en Thornfang klemde zijn kaken nogmaals hard op elkaar toen er weer een gevoel door zijn binnenste ging alsof al zijn spieren tegelijkertijd verkrampten.

+ Alleen voor Tallshadow

Hier kwam normaal bijna niemand, en daarom had het de interesse van Tall gewekt toen hij plots de geur van een van zijn warriors hier in de buurt rook. Met een nieuwsgierige blik in zijn ogen neusde de kater zijn weg door de bosjes, op zoek naar waar de desbetreffende kat kon zijn. En toen hij uiteindelijk op een kleine clearing uitkwam werd het meteen duidelijk wie het was. Geen moment liet de kater verloren gaan. Meteen snelde hij naar Thorn toe, duwde hem zachtjes terug op de grond, en scande zijn vacht ondertussen naar diepe wonden. Het verbaasde hem toen hij geen enkele kon vinden, en keek een beetje verward naar de grijze kater voor hem. Nu aan Thorn vragen wat het was had geen zin, want de kater zou niet zoveel kunnen uitbrengen nu, maar hij vroeg het zich wel af. Eigenlijk had hij Ace nodig, waar was die kruidenvreter als je hem nodig had?