Unafraid of toil

Vandaag was het een droge dag. Gisteren had ze een dagje vrij gehad en Burnetpaw ontmoet, maar vandaag was het weer hard werken. Dat vond ze niet erg, hoewel nu meer en meer omdat ze kleine broertjes en zusjes had waar ze mee wilde spelen. De poes was altijd wat meer negatief geweest, dat wist ze, dat wist iedereen, maar nu probeerde ze er echt aan te werken. De journey, Creamyfrost en Silverpaw hadden haar veranderd. Eerst had de reis haar angst ingeboezemd, waardoor ze besefte dat ze niet het eeuwige leven had. Creamyfrost zeker en hij had haar pijn en liefde leren kennen, vooral pijn omdat ze hem niet had kunnen redden. Haar lieve Silverpaw want hij was haar lieveling en hij liet haar inzien dat er ook positieve kanten waren. Hij had daarbij zijn ouders verloren. Zij niet, dus waarom zo negatief. Ze kon het echter niet altijd verstoppen dus nu lag er een fronsje op haar gezicht terwijl ze het gebied scande. In plaats van een plantje te zien, zag ze bijna haar gelijke evenbeeld. Alleen dan met langer haar. Zelf droeg ze nu haar zomervacht en had ze dus korter haar. Chivypaw mauwde als begroeting en stak haar staart in de lucht. Ze moest alleen nog even deze afstand overbruggen. En niet aan kruiden denken, zeker niet aan schuldgevoel.

+ Rousepaw

In een vrij snel drafje bewogen de vier zilveren poten door het gebied. Ze waren inmiddels bekend met elke bocht die het pad maakte. Alle kruiden waren gemakkelijk te vinden als je eenmaal wist waar ze stonden. Vrolijk zwaaide haar lange staart achter zich aan terwijl ze haar weg terug baande richting de Clan Cavern. Het was nog steeds wennen maar wennen was iets dat gebeurde zonder je het zelf door had. Ze had moeten controleren of er nog genoeg verse plant stond van een bepaald soort kruid en was daarvoor een tijdje weg geweest. Het was een van de verste kruiden die ze wel eens moesten halen. Voor ze terug bij de grot aan was gekomen werd ze begroet door een miauw. Rousepaw stopte in haar sporen en liet haar ijsblauwe ogen over het gebied gaan. Al snel vielen ze op een grijze tabby met blauwe ogen. Er verscheen een glimlachje op haar gezicht terwijl ze richting de ander begon te lopen, zodat ieder de helft van de afstand zou overbruggen. "Heya Chivypaw," begroette ze de kattin op haar vrijwel altijd vriendelijke toon. In tegenstelling tot Routpaw kende ze Chivypaw niet zo heel goed. Het zelfde gold voor Bitterpaw. Misschien werd het maar eens tijd dat ze daar wat meer aandacht aan zou besteden. Het was immers de tijd waarbij alle clans bij elkaar zaten en alles eindelijk weer een beetje okay begon te gaan.

Ze vond het stiekem wel spannend. Chivypaw hield zich altijd extreem afzijdig van de andere medicine cats en dit was de eerste stap. Ze had ze natuurlijk al ontmoet op de Gathering, maar dat was niet hetzelfde. Nerveus stopte ze op een aangename afstand. Zo eentje dat nog de persoonlijke bubbel in tact hield, maar ook wat beleefder was dan vriendschaps-afstand. Ze glimlachte breed naar de poes. Ehm, waar zou ze over beginnen? "Ging je ergens naar toe of..." Ze liet een ongemakkelijke stilte vallen. Waarom was ze zo nerveus bij de Tribe katten of de andere Medicine Cats. Alleen wanneer ze aan het werk was, vergat ze alles en kon ze goed commanderen. Tja het zat er ook al van kindsbeen in.

Er kwam een brede glimlach van de kattin voor haar. Vriendelijk lachte Rousepaw terug. Het was inmiddels haast een reflex om te terug te glimlachen als iemand naar haar lachte. "Ging je ergens naar toe of..." vroeg Chivypaw haar. De andere optie liet ze open aangezien ze even stil hield. Het was dus aan de zilver tabby om dat gat te vullen. Met haar antwoord natuurlijk. Zachtjes schudde Rousepaw een keer met haar kop. Dat was haar antwoord op de letterlijke vraag, dan nu nog het gat vullen dat Chivypaw open had gelaten. "Ik moest wat kruiden gaan checken en was op weg terug. Maar heb nu eigenlijk niets te doen," vertelde ze rustig aan de kattin. Ze zwaaide een keer met haar staart terwijl ze haar ogen over het gebied liet glijden. "Was jij wel ergens op weg naar toe?" besloot Rousepaw de kattin terug te vragen.

Kruiden checken, dat moest zij ook eens doen. Dringend. En verzamelen. Ze was er op uitgestuurd door Nightstream, maar even er tussen uit knijpen kon toch hé? Onschuldig schudde ze haar kopje. "Ik heb niets te doen." Haar onschuldige blik werd een beetje mysterieus, met wat ondeugendheid erin. Wat zouden ze doen? Iets stouts, of spannends.

De grijze tabby voor haar schudde met haar kop. Op het moment hadden ze dus geen van beide iets te doen. Misschien zouden ze samen wat kunnen gaan doen? "Ik heb niets te doen." Rousepaw knikte half afwezig. Nu ze met alle clans bij elkaar zaten en met elkaar moesten samenwerken, dan met name de Medicine cats en hun apprentices, kon het geen kwaad toch? Het was altijd handig om anderen wat beter te kennen. Dan kon je beter voorspellen hoe ze zouden reageren en handelen in bepaalde situaties. Voor een kat van hun rang was dat iets vrij belangrijks om te kunnen. Daarom was het ook handig om meer katten goed te kennen. Chivypaw kende ze eigenlijk helemaal niet zo goed dus dat was er allemaal reden zat voor. "Heb je zin om wat te gaan doen?" vroeg Rousepaw dan ook met een vriendelijke glimlach op haar kop.