Mijn sterretjespapa

Onderwerp: Mijn sterretjespapa wo 6 sep 2017 - 16:50

Er lag een verlegen blik in zijn lichtblauwe oogjes terwijl hij keek of hij Butterstar ergens zag. Hij was geen kitten die zomaar naar iedereen toe stapte. Als iemand dat bij hem deed dan vond hij dat prima en praatte hij honderd uit, maar uit zichzelf. Nee, dat was wel een dingetje. Dus moest hij ook dit keer even over dat drempeltje heen om de moed te verzamelen naar zijn oudtante te lopen. Toch was hij nieuwsgierig naar haar en naar de verhalen die ze zou kunnen vertellen. Verhalen over Creamyfrost zijn vader. Zijn moeder had wel eens dingen verteld, maar hij vroeg er niet al te vaak naar. Omdat hij zag dat het haar verdriet deed. Voorzichtig trippelde hij in de richting van Butterstar toen hij haar zag. “Tante Butterstar.” Piepte hij zachtjes. Zijn blik vluchtig op zijn voorpoten gericht.

[First Butterstar]

Onderwerp: Re: Mijn sterretjespapa do 7 sep 2017 - 20:57

Haar hart brak, elke keer dat hij sprak en zeker als de kitten haar aansprak met Tante. Maar toch hief ze haar kop op met een warme glimlach toen Icekit naar haar toe kwam en haar riep. "Hmmm, ja Icekit?" Vroeg ze iet wat voorzichtig terwijl ze de kitten aankeek een wanhopige poging makende om niet Creamykit in zijn ogen te zien. "Kwam je je oude tante vergezellen of had je een vraag?" Ze glimlachte hoe moeilijk het woord tante dan ook over haar lippen kwam. Ze wou er niet meer over na denken, maar haar neef, haar onschuldige, goedhartige neef. Alles wat ze nog over had gehouden van haar zuster was overleden en had deze kitten achter gelaten, samen met zijn sibling Firekit. Maar Fire was nog goed aan te kijken. Icekit leek op zijn vader en zo ook op de kitten die Butter lief had gehad, genaamd Creamykit. Werkelijk waar, deze kitten was de enige die haar hart kon breken en dat deed hij ook. Met elk onschuldige liefdevolle woord dat hij sprak.

Onderwerp: Re: Mijn sterretjespapa di 26 sep 2017 - 20:44

Zijn tante had ook verdriet. Hij was net zo gevoelig als zijn vader en emoties pikte hij heel snel op. Soms vroeg hij zich af of het aan hem lag. Papa was toch niet bij de sterren omdat hij hier was, toch? Verlegen hief hij zijn kopje weer wat op om haar aan te kunnen kijken. De strijdt die zijn tante voerde probeerde ze te verbergen, maar het maakte dat hij snel weer naar zijn voorpoten keek. Butterstar had pijn. “Ik wil jou graag vrolijk maken.” Piepte hij zachtjes. “Dat kan niet als ik iets vraag.” Hij keek haar half aan terwijl hij nog wat stapjes naar voren deed. “Je bent lief tante Butterstar.” Hij ging voor haar zitten terwijl hij zijn staartje wat zenuwachtig over de grond schoof. Hij slikte wat ongemakkelijk. Waarom had hij Firekit niet gevraagd om mee te gaan? Zijn broer leek altijd veel beter in zulk soort dingen en bij Firekit leek hun tante niet zo uit haar doen als bij hem.

Onderwerp: Re: Mijn sterretjespapa vr 29 sep 2017 - 11:53

Ze was bijna verbaast zodra Icekit opsprak. Zij lief.. Ze wa verre van lief. Ze was een monster in haar eigen ogen. Voelde zich niet meer dan een wanhopig beest, altijd al op zoek geweest naar het horen van dat soort woorden. Maar nu de kitten die voor haar neerlegde voelde ze zich alles behalve goed. Want nee, ze was niet lief, ze was een monster of hij dat nou wou inzien of niet. Zuchtend liet ze haar kop zakken en schudde ze langzaam haar hoofd heen en weer. "Was dat alles wat je wou zeggen Icekit?" Mompelde ze zachter terwijl ze wegkeek van hem.

Onderwerp: Re: Mijn sterretjespapa za 11 nov 2017 - 14:23

Hij slikte opnieuw. Hij wist zich niet zo goed een houding te geven. Waarom deden zelfs deze woorden haar pijn. Misschien wilde ze wel niet lief gevonden worden? Misschien had ze gewild dat hij had gezegd dat ze stoer was. “Papa… mijn sterretjespapa…. Sterretjespapa hield van tante Butterstar toch. Wil jij…” Zijn helderblauwe oogjes werden groot terwijl hij haar iets wat angstig aankeek. Bang om afgewezen te worden of dat hij haar kwaad maakte. “Wil jij iets over papa vertellen tante?” Vervolgde hij zachtjes. Zijn piepstemmetje trilde lichtjes. Hij had behoefde aan verhalen over zijn vader. Hij wilde zo graag meer over hem horen, maar het deed verdriet als hij er naar vroeg. Daarom vond hij het zo lastig.

Onderwerp: Re: Mijn sterretjespapa di 21 nov 2017 - 9:16

Elk woord dat de kitten sprak was als een klauw in haar hart. Ze staarde even naar hem, haar ogen waterig maar het lukte gewoonweg niet. Een traan druppelde naar beneden en viel op de grond voor zijn pootjes. "Natuurlijk wil ik dat Icekit." Fluisterde ze zachtjes, hem een klein likje over zijn bolletje gevende. "Wat wil je graag horen? Hoe hij was op jouw leeftijd of.. of iets anders?"

Onderwerp: Re: Mijn sterretjespapa di 21 nov 2017 - 15:01

Hij keek naar de traan die voor zijn pootjes op de grond viel. Zijn lip trilde terwijl er ook tranen in zijn ogen kwamen. Dezelfde helderblauwe ogen als zijn vader stonden vol verdriet. Achter dat verdriet en de naïviteit van de jonge kater leek een oude wijze ziel zich schuil te houden. Creamyfrost die over hem waakte maar stiekem ook een beetje in hem voortleefde, omdat hij hem levend hield. Hij schoof naar haar toe en drukte zich tegen haar aan. Hij ging liggen terwijl hij haar warmte zocht. “Ja, wat deed papa toen allemaal en wat toen hij een grote dappere warrior was? Denk je dat ik ook zo kan worden als hij was tante?” Het verdriet verdween wat naar de achtergrond terwijl zijn nieuwsgierigheid het won van zijn andere emoties.

Onderwerp: Re: Mijn sterretjespapa do 14 dec 2017 - 22:01

Ze wou zo hard tegen haar tranen vechten. Maar de kleine kitten liet haar compleet opgaan in haar emoties. Het verlies van Creamyfrost een opnieuw een oude wond die open gescheurd werdt door zijn kleine woordjes. Slikkend gaf ze de kitten een likje over zijn kopje. "Wel.. Hij was.. een van de slimste, meest liefdevolle groothartige wezens die ik ooit heb gekend." Mompelde ze zachtjes."In vele dingen was ik soms te blind of te dom om iets volledig door te denken. En dan was hij er om een nieuwe blik te geven. Mij te laten realiseren dat er andere opties waren." Ze slikte even en keek hem aan. "Hij was werkelijk een warrior waar heel Riverclan trots op kon zijn. Waar het hele woud trots op kon zijn.."

Onderwerp: Re: Mijn sterretjespapa zo 21 jan 2018 - 20:25

Hij luisterde aandachtig naar haar. Zijn oren steeds meer spitsend terwijl ze sprak. Zijn respect voor zijn vader werd alleen maar groter en de hoop dat hij ooit zoals hem zou worden ook. “Ik wil ook zo slim worden.” Miauwde hij toen. “Ik ga ook zo slim worden en dan kun je ook trots op mij worden, dat beloof ik.” Ging hij toen verder terwijl zijn lichtblauwe oogjes begonnen te fonkelen. Hij wilde het verdriet bij zijn tante wegnemen, net als hij dat bij zijn moeder wilde doen. Misschien als hij maar goed genoeg zijn best deed lukte dat ook, omdat ze dan misschien zagen dat hij ook slim en liefdevol kon zijn. Dat zou wel werken toch?

Onderwerp: Re: Mijn sterretjespapa