I'm a creature of habits

Het was niet al te vroeg meer, maar ook niet zo laat dat Tall kon gaan slapen. Als clanleider vond de kater namelijk dat hij de taak had om als een van de laatsten te slapen, zodat elk probleem nog besproken kon worden. Er waren nogal veel problemen doorgaans, dus zijn ritme was volledig van de baan. Vandaag echter leek het mee te vallen, en was zijn clan uitgeput van het nieuwe territorium ontdekken. De zweem van een glimlach speelde op zijn gezicht. Goed dat ze zich zo aan wisten te passen, de meesten. Sommigen hadden er ook problemen mee, maar dat viel te begrijpen. Vandaar dat hij naar een van de apprentices toe kroop en zich er recht tegenover opkrulde. Tijd voor pillow talk. "Psst," Siste hij "Slaap je al?" Beetje gekke vraag, maar goede opening.

Bij het horen van een antwoord vergrootte de grijns op zijn gezicht. Toen de kater echter registreerde dat er ook schorheid in zat voelde hij zich tegelijkertijd ook schuldig. Blijkbaar had hij hem wel wakker gemaakt, en had de ander nu last van slaapschorheid. Not cool Tall. "Zin in pillowtalk?" Mauwde hij na een korte pauze, waarin hij bedacht had of hij door moest gaan of moest stoppen. Uiteindelijk was de keuze op doorgaan gevallen, voornamelijk omdat de ander nu toch al wakker was, en het altijd leuk was om katten beter te leren kennen. Bovendien waren in het donker meer onderwerpen goed te bespreken.

De ander leek verbaasd, maar niet per se tegen het idee. Bijna rolde Tall met zijn ogen, al die stijve harken in zijn clan, zelfs de apprentices werden er saai van. Maar er viel misschien nog wat te redden. Hij zette dan ook zijn poten onder zijn kop en keek de ander indringend aan. "Dus," Begon hij, nadenkend over zijn openingsvraag. "Wie zijn je beste vrienden?" Altijd makkelijker om daarover te beginnen dan over andere zaken, en een goed begin was het halve werk niet waar?

De ander leek even na te denken, wat meteen al een alarmlichtje deed branden bij Tall, want écht beste vrienden, daar hoefde je niet over na te denken toch? Tenminste... Dat had hij altijd gedacht, vroeger was ook zijn antwoord simpel geweest, maar het leek lastiger te worden naarmate de jaren vorderden, deze kater moest nog bij het simpele antwoord zijn, hij werd te snel oud. Uiteindelijk sprak hij de namen van zijn siblings, en het deed een grijns tevoorschijn komen op Tall's gezicht. Dat deed hem dan weer goed, familie was een belangrijk onderdeel. "Wat doen jullie zoal samen?" Vroeg hij vervolgens, inmiddels ook echt oprecht nieuwsgierig. Hij en zijn broers waren nooit echt close geweest, en Running's relatie met hem was voornamelijk lastig. Dit was een heel nieuw idee voor hem.

Om eerlijk te zijn was hij een beetje teleurgesteld in het antwoord van de ander, wat er alleen uit bestond dat Bitterpaw haar werk deed en dat hijzelf een onvoorzichtige apprentice was. De kater trok dan ook een wenkbrauw op en dacht terug aan wat hij zoal deed toen hij apprentice was, maar besloot al snel dat geen van die dingen per se aan te raden was aan de ander, mostly omdat Tall tegenwoordig als leider een voorbeeldfunctie had en dus niet kon melden dat de ander 'andere territoria' moest bezoeken, of vrienden moest worden met alles wat los en vast zat. Vandaar dat hij het hield bij een ietwat teleurgestelde "dat is alles?" en vervolgens wat gefrustreerd keek. "Hebben jullie het zo druk?" Want dat kon hij zich niet voorstellen.