Why did'nt you protect me

Er viel een ongemakkelijke stilte, de kattin voelde zich nerveus en tikte daarom onrustig met haar staart op de grond. Ze wilde wat zeggen; maar wist simpel weg niet wat. Ze had het gevoel dat ze iets fout had gedaan - dat ze het verpest had. En haalde daarom snel haar poot van de zijne af. En deed een paar stappen terug, waardoor ze bijna struikelde over een takje dat op de grond lag. Rose zuchtte en draaide met haar oor. Er viel niks meer te zeggen - alles was al gezegd. 'Ik denk dat ik maar ga' mompelde ze toen, terwijl ze met een vastberaden blik naar de kater keek. 'Maar ik kom terug dat ik beloof ik je' sprak ze toen zelfverzekerd. 'Je bent nog lang niet van me' grapte ze toen terwijl ze zich omdraaide ; en nog een keer om keek naar de kater. Om dan uit het zicht te verdwijnen. Ze moest even nadenken, ze werd overspoeld door emoties.

Rose topic uit

Rosefrost deelde dat ze weg ging en de zwarte tom knikte langzaam. Het warme gevoel in zijn lichaam afnemend toen de she-cat haar poot weer van de zijne hield. Het was vreemd, maar het was niet het moment om er over na te denken, Ravenfall had wel andere bezigheden dan denken aan emoties want zoals vele wisten was hij daar niet wnorm goed in. De tom liet een sombere zucht horen en luisterde naar de weglopende pootstappem van Rosefrost. Het was een chaos in zijn kop ophet moment, war moest hij toch allemaal met dit? Ravenfall bleef nog even staan maar draaide zich daarna toch maar om -de prooistapel express onwijkend, de elder zou nu echt niks doorzijn keel krijgen zijn buik zat al vol met andere dingen- en liep terug naar zijn nest.