The light behind your eyes

De jonge kitten werd wakker van zijn korte slaap die zijn moeder hem had opgelegd. Zelf had hij het niet nodig gevonden, hij zat altijd boordevol met energie, maar hij wilde ook geen problemen veroorzaken en dus had hij gehoorzaamd. Nu stond hij echter te popelen om te spelen. De gevlekte pluizenbol sprong tot zijn pootjes. Iets wat achteraf niet het beste idee was geweest, want hij viel al bijna gelijk weer terug op zijn achterwerk. Heatkit zuchtte geïrriteerd voor hij weer opstond. Hij liet zijn oogjes door de Clan Cavern gaan, alle vier de clans waren hier, iets wat blijkbaar niet normaal was. Maar veel snapte hij er niet van, omdat hij het niet anders had gezien. Terwijl hij zijn ogen over zijn omgeving liet gaan spotte hij een mosballetje. Dat kon werken! Vrolijk hobbelde hij er op af en al snel sloeg hij het balletje alle richtingen op met zijn voorpootjes. Het zou leuker zijn als hij iemand had om mee te spelen, maar dan moest hij wel eerst met ze praten, en hij was erg verlegen. Al vond hij het ook gewoon goed om alleen te spelen, en dus ging hij verder. Heatkit had niet door dat er een kat in zijn pad stond voordat hij er volop tegenaan knalde. Verward keek hij omhoog. "S-sorry!" Stamelde hij.

+Lightpaw 1st

Lightpaw knipperde wat vermoeid met haar ogen. Ze was wel redelijk gefrustreerd omdat ze niet in slaap kon vallen, maar had niet echt zin om energie te verspillen door deze frustratie te uiten. Je had zo van die katten die wild van zij naar zij begonnen te draaien en daarna luid geërgerd begonnen te kreunen omdat ze nog steeds niet in slaap waren gevallen, maar zoiets deed zij niet. Nee, zij wachtte liever geduldig totdat ze wel weer terug in slaap zou kunnen vallen. Of ze ging een wandeling maken, hoewel dat een stuk minder makkelijk ging omdat er best wel wat warriors op de uitkijk stonden en je niet zomaar langs ze konden gaan. Dan moest je al echt midden in de nacht opstaan en zelfs dan had je nog de kans dat je ontdekt werd. En met alle gevaarlijke beesten buiten mocht je er echt niet zomaar vandoor gaan, wat ook meteen de reden was waarom ze dit nog niet geprobeerd had. En dus bleef ze maar in de grot terwijl ze haar oortjes spitste en zich concentreerde op haar omgeving. Te laat had ze in de gaten dat iemand naar haar toekwam en ze keek op toen een kitten tegen haar knalde. Ze herkende Heatkit; hij was nog maar net geboren toen zij op het punt stond om apprentice te worden, dus veel hadden ze nog niet met elkaar gespeeld. Ze snorde toen hij zijn excuses stamelde en boog zich naar voren zodat ze zijn neusje met het hare kon aanraken, een beetje op dezelfde manier zoals apprentices dat deden met hun mentor wanneer ze net een nieuwe mentor hadden gekregen. “Dat maakt niks uit, Heatkit. Ik ben allang blij dat je je al een beetje kunt vermaken.” Ze glimlachte naar hem. “Herken je me nog? Ik ben Lightpaw. Ik ben apprentice geworden toen jij bijna één moon oud was.” Ze dacht niet dat ze al eens met elkaar hadden gespeeld, maar die verloren tijd konden ze natuurlijk altijd nog inhalen. Plagend sloeg ze tegen het balletje zodat deze terug in zijn richting ging, haar blik geamuseerd op hem gericht.

Een vriendelijk gesnor kwam hem tegemoet terwijl hij zijn excuses aanbood. “Dat maakt niks uit, Heatkit. Ik ben allang blij dat je je al een beetje kunt vermaken.” Glimlachte de kattin naar hem. Ze was zeker al wel een apprentice, en dat ze hem kende betekende vast dat hij dat ook moest kunnen. Maar zijn geheugen was niet zo goed dat hij zich haar kon herinneren. Hij besloot haar een wat verlegen glimlach terug te schenken. Ze boog naar voren om zijn neusje aan te raken, wat hem zeker een stuk minder nerveus maakte. “Herken je me nog? Ik ben Lightpaw. Ik ben apprentice geworden toen jij bijna één moon oud was.” Oh, dus dat was hoe ze hem kende. Nu ze het zo zij, leek hij het zich ook wel een beetje te herinneren, al was alles nogal vaag. Heatkit knikte. "Ja," Reageerde hij, een tikkeltje vrolijk. En het leek dat Lightpaw dat opmerkte, want ze sloeg het balletje terug naar hem met een geamuseerde blik. Opnieuw verscheen er een glimlach op het gelaat van de kitten, dit keer niet zo verlegen, en vrolijk sloeg hij het balletje terug. "Spelen?" Vroeg hij haar hoopvol.

Onderwerp: Re: The light behind your eyes