Lets exchange some moves

Het begin van de avond was gevallen, dus iedereen was nu wel klaar met de trainingen, iedereen ging nu wel in de rust. Zo ook de apprentices. Buiten de grot regende het pijpenstelen, dus de grot zat nu ook wel aardig vol. Overal waar je keek zag je wel katten. Serpentpaw zelf verveelde zich, dus besloot ze op een random apprentice die een stukje verder op zat af te stappen. "En, wat kan jij al?" Vroeg ze aan de apprentice. Er waren ook andere apprentices, dus als ze wilden, konden ze met zijn allen misschien wat vechttechnieken delen. Ze waren nu toch allemaal samen, alle clans, dus waarom ook niet? Ondertussen leek het wel alsof er er elk moment een horde aan beesten binnen kon vallen door het harde geregen. Wat dat betreft was de grot toch wel fijn, want ze bleven lekker droog in de Clan Cavern.

- talks to random apprentice

Een apart geluid wekte het katertje en wat in de war keek hij om zich heen. Hij was eigenlijk wat vervroegd gaan slapen, omdat hij moe was van zijn training. Het was een stuk zwaarder dan hij verwacht had. Zijn blauwe ogen zochten naar de oorsprong van het geluid, en zag toen dat het was gaan regenen. Een verrast glimlachje verscheen op zijn snuit. Het was een tijdje geleden dat het geregend had, en hij vond het heerlijk afkoelend. Met een vrolijk sprongetje kwam hij overeind en ging hij bij de uitgang zitten, op een manier waarbij zijn neus net buiten de grot uitstak en hij zo enkele druppels opving. Echter werd hij op dat moment aangesproken door een andere kat, die hij herkende als Serpentpaw. Hij was een halve maan ouder, dus veel meer dan haar kon hij niet weten. Toch beantwoordde hij haar vraag enthousiast. "Ik heb al geleerd om in de schaduwen te blijven," melde hij dan ook trots, want dat vond hij één van de coolste dingen om te leren. "En jij?"

- Aah Arya en Jon samen ghehe <3

Het was Direpaw die ze had aangesproken. De kater was van haar leeftijd en had een zwart met witte vacht en net zulke blauwe ogen als zijzelf. Nou ja, misschien iets bleker blauw, dan. Ze vroeg aan hem wat hij al geleerd had en hij antwoordde met dat hij had geleerd om al in de schaduwen te blijven. Hierbij fronste Serpentpaw. Direpaw vroeg aan haar wat zij al geleerd had, maar ze reageerde er niet op. In plaats daarvan reageerde ze op de woorden van Direpaw. "Zo moeilijk is het toch niet om in de schaduwen te blijven?" Vroeg ze. Ze keek hem vragend aan, want wat was daar nou zo moeilijk aan? Demonslayer had het daar in ieder geval nog niet over gehad met haar. Hij had haar wel geleerd om haar klauwen goed te spreiden, zo dat haar uithalen meer impact zouden hebben. Daarop hadden ze dan ook getraind. Tijdens deze training waren de vliesjes tussen haar teentje zelfs een beetje gaan scheuren, maar na het een aantal keer herhaald te hebben kon ze haar tenen wel verder spreiden waardoor haar klauw nu een groter oppervlak kon pakken.