This territory will soon be ours. [BLOODCLAN PATROL RIVERCLAN]

Shark gaf snel een knikje naar Claw ten teken dat hij het begrepen had. Het was tijd voor een patrouille in RiverClan. Claw wilde dat de grenzen van Sunningrocks, de rivier en de RiverClan camp grenzen gemarkeerd werden. Voor de rest moesten ze de boundaries bij de Steppingstones controleren. Er was dus veel te doen op één dag en dus wilde Shark zo weinig mogelijk tijd verspillen. Hij keek het camp rond en dacht er over na om één van de young ones mee te nemen voor de ervaring, maar schudde toen zijn kopje. Er waren achtergebleven Clan cats en ook rogues die nu de gronden van de Clans domineerden en als er één van hun zou aanvallen, hadden er weinig aan als hun young ones zich niet konden verdedigen. Hij kon zich nauwelijks voorstellen dat de Clans een apprentice of een zeer jonge warrior achtergelaten zou hebben. Nee, dit was echt een patrouille die hij met twee members moest doen. Maar wie zou hij dan kiezen? Zijn blik viel op twee katten en hoewel het niet zijn favoriete keuze was, waren het wel katten waarvan één al ervaring had opgedaan omdat ze recent geleden een hondentand hiervoor had verdiend en was de ander bezig met hondentanden verzamelen. Hij kon dus testen of deze kat geschikt genoeg was om mee te gaan op patrouille. Gezien zijn leeftijd zou dat wel het geval moeten zijn. “Ruki, Brat,” sprak hij luid terwijl hij de katten wenkte. “We gaan op patrouille om de grenzen van RiverClan en Sunningrocks te markeren. Claw heeft ook gezegd dat we de boundaries bij de Steppingstones moeten controleren. Aan alle Clan cats en rogues die zich op ons pad bevinden, moet duidelijk gemaakt worden dat dit gebied binnenkort van ons zal zijn. Toon geen genade als ze niet naar jullie waarschuwingen luisteren.” Hij keek de twee even strak aan en gaf hun vervolgens een knikje. “Laten we gaan dan,” sprak hij en hij wenkte hun met zijn staart waarna hij voor hun uit begon te rennen. Hij deed geen moeite om zijn pas in te houden; ze moesten hem maar volgen. Zijn klauwen lieten diepe groeven achter in de aarde terwijl hij zich steeds opnieuw afzette om weer verder te rennen. Toen hij de bekende vage geur van RiverClan rook, vertraagde hij pas en opende zijn bek om de geuren in te drinken. “Rogue,” mompelde hij. En het was niet zomaar een geur: deze geur had hij al vaker geroken.