Hot weather

Zijn blauwe blik was gericht op een klein, rustig riviertje dat zich smal tussen het territorium baande. Hij was net met zijn nutteloze, dikke vacht in de schaduw gaan staan terwijl hij speels zijn poten in het water deed om het toch even koeler te houden. Hij wou liever niet met zijn hele lichaam erin springen, al leek het wel erg uitnodigend. Maar een dikke vacht zoals de zijne was zwaarder en irritanter wanneer het nat was. En zelfs als het weer al warm genoeg was om het meteen te laten drogen, leek het voor Beamspark geen handig idee. De kater keek naar zijn natte voorpoot en maakte even zijn kop ermee nat. Om het ook even in de bovenkamer koel te houden. Het was niet lang geleden dat zijn naam benoemd was en werd veranderd tot Beamspark. Slechts een dag of twee terug. En hij was vergeten Blacktear te bedanken, en... Fogcloud. De kater die besloot te blijven in het oude territorium. Ondanks het feit dat hij het prima in de Clan had. Hij was gezond, nog jong, zelfs. Beam had toen echt veel met de grijze kater meegemaakt. Vooral goede herinneringen. Maar nu was hij hier. Als een warrior. Voor zijn zusje zorgen. Het kon ook voor hem niet beter worden.

+ Chivypaw

Chivypaw liep met wat kruiden in haar mond door het gebied. Ze liep langs de oever om misschien tussen het riet de normalere kruiden te vinden. Bijvoorbeeld verband voor Sparrowfeathers poot. Het was een klein modderig beekje en ze knipperde eventjes met spijt toen het uitmondde in een stinkend plasje. Niet dat het zo stonk, het kon ook wel zijn van de smeerwortel in haar mond, maar het zag er onprettig uit. De zilveren kattin trok haar neus op. Gesplets aan de overkant trok haar aandacht. Ze greens toen ze de rode vacht herkende. "Beamspark!", kirde ze. Nu wel rustiger dan toen ze nog vol kattenkruid zat. Ze wist ook dat hij warrior was geworden, want de ceremonies zijn niet bepaald discreet. Ze maakte een bochtje rond het water, te groot voor een plas, te klein voor een meer.

Hij had de grijze kattin niet opgemerkt tot hij haar zijn naam hoorde roepen. Zijn warriorsnaam. Dat moest wel betekenen dat ze het al zelf wel gehoord had. Meteen keek Beamspark op toen hij de maar al te bekende poes naar hem toe zag lopen. Degene waar hij veel lol mee gehad had met het kattenkruid. Ja, dat had hij echt nodig gehad. Gewoon wat afleiding en gepraat. Bovendien was het erg gezellig geweest. En ergens had de jonge kater wel het idee dat ze vrienden waren geworden die dag. Ondanks het feit dat hij zich er niet veel herinnerde. "Chivy,” begroette hij haar terug met een vriendelijke glimlach. Waarna hij vervolgens wat wegschoof om haar ook wat plek in de schaduw te gunnen. Want wie wou in deze hitte zitten? "Hoe gaat het?"

De rode kater schoof een stukje op, waardoor ze erbij kon gaan zitten. Ze keek dankbaar en nam plaats in de schaduw. Wanneer ze voorbij de plas keek kon je de hitte van de grond zien opstijgen. Daar leek de lucht wel te dansen. Ze bleef er gefascineerd naar staren, met een oortje op Beamspark. "Met mij gaat het goed denk ik. Ik heb een nieuw zusje en twee nieuwe broertjes." Trots doordrong haar stem. Ja ze was erg blij met het nieuwe nestje. Eerst niet, dan moest ze papa delen. Dat hij niet bij de geboorte was geweest van alle drie, maar pas achteraf stelde haar een beetje gerust. Misschien niet zo een goede gedachte, maar ja ze was ook geen heilige.

De poes nam al plaats naast hem, waardoor Beamspark weer onhoog keek naar de lucht. Er waren weinig tot geen wolken, en als het wel zo was waren het van die kleine stukjes dat amper zichtbaar waren. "Met mij gaat het goed denk ik. Ik heb een nieuw zusje en twee nieuwe broertjes." Zei ze. Waardoor hij zijn blauwe ogen terug op Chivypaw richtte. "Oh." Miauwde hij vervolgens. "Gefeliciteerd." Hij keek terug naar de hemel. Zijn staart kalm heen en weer zwiepend. "Ik heb ook een jonger zusje." Begon hij na een tijd stilte. "Cinnamonkit, ze is niet meer jong, waarschijnlijk zou ze al snel een apprentice worden." Hijzelf klonk ook al trots bij het benoemen van zijn zusje. Ondanks dat zijn vader geen interesse had was Beamspark juist erg gericht op Cinnamon. Ze was familie, wat logisch was. Maar eerlijk gezegd leek het wel alsof de rode kater haar vader was. Dat maakte hem niet veel uit, want hij wou juist zorgen dat Cinnamonkit alles had. "In het begin is het moeilijk om je ouders te delen met iemand anders. Maar het is net alsof het je nestgenoten zijn. Ik heb ook al een oudere broer." Alleen, is hij hier niet. Wou hij toevoegen. Sandcloud was helaas bij het oude territorium gebleven omdat hij ziek geweest was. Balen, natuurlijk. Maar het was beter zo, hij mocht niet egoïstisch klinken. "Hoe heten ze, trouwens?" Vroeg hij als volgt terwijl hij terug in haar blauwe ogen keek. Het was altijd handig de familie te kennen. Nu ze geen kattenkruid hadden kon hij zijn kans pakken haar echt te leren kennen. "Hoe heten al jouw siblings, eigenlijk?"

Ze luisterde geïnteresseerd naar het verhaal over zijn eigen zusje. Die wou ze misschien eens ontmoeten. Niets zo leuk en vervelend tegelijkertijd als kleine rond dartelende kittens. Ze knikte, helemaal het gevoel kennende. "Ik kom al uit een groter nestje, dus ik kan makkelijk delen, maar ik was de blinde vlek van de familie en toen ik nieuwe broertjes en zusjes kreeg was ik wel... nuja een beetje jaloers." Ze gaf het niet graag toe, maar het was wel zo. Ze kon er niet over liegen. "Mijn nestgenoten heten Lionkit, Gracekit, Peer... eh ik bedoel Peregrinepaw en Ravenpaw." Bij de eerste en laatste naam trilde haar stem een beetje. Gracekit was te jong geweest, maar van Lion had ze nog vage, pijnlijke herinneringen en van Raven nog meer. "Die van nu noemen Rookkit, mijn zusje, Haughtykit en Rainkit." Ze sprak met liefde over ze allemaal, maar haar snorren bewogen net iets warmer bij de naam van haar zusje. Ze was nog maar net geboren, maar Chivypaw was er al helemaal dol op. "Hoe noemt jouw oudere broer dan?"