We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Het leek een normale dag, en zoals alle kittens wel wilden spelen, wilde de kleine Snowykit dat ook. Natuurlijk, ze moest rustig aan doen vanwege haar zwakke hart, maar verder merkte ze er weinig van. Ze leerde er steeds beter mee omgaan, en wist haar grenzen. Het hele nest had iets vreemds. Boarkit had iets met zijn longen, Whirl met haar evenwicht, Pip had geen ogen en zij had een zwak hart. Maar dat vond ze helemaal niet erg, want zo was het ook leuk en gezellig! Ze leefde een zorgeloos leventje, hoewel er wel wat duistere dingen in de familie rondspookten. Zoals die ruzie tussen haar mama en haar tante, vreemd. En kennelijk had ze halfbroers en zussen wat ze nog vreemder vond. Maar wat boeide het? Het was gezellig en druk, en dat vond de witte poes leuk.
Ze was gaan spelen met wat andere kittens toen ze er een pijnscheut door haar hele lichaam ging. Ze trok een pijnlijk gezicht en hapte even naar adem. Au, au, au! "Jullie spele maar verder, ikke rust." miauwde ze tegen de anderen, waarna ze met rare stappen zich naar haar nest bewoog. Dit had ze nog nooit gehad, dat ze overal pijn had, en ze werd er misselijk van. Was dit ook vanwege haar zwakke hart? Het zou kunnen, maar ze had zich helemaal niet heel erg uitgeput, en ze wist haar grenzen. De misselijkheid werd erger, en ze begon zachtjes te huilen. Dit was niet leuk! "M-mama? Ikke pijn en misselijk." jammerde ze toen ze dichterbij het nest kwam. Want daar was mama, die wel wist wat ze moest doen.
- Sandflower eerst!
Sandflower
Member
• Daanz 576 Actief "There's always gonna be some canyon in the way. There's always gonna be a river I cannot cross. Somewhere along this path that's chosen me. I know I'm gonna fall down, feel lost, feel weak."
Onderwerp: Re: Stranger things zo 3 sep 2017 - 11:03
No one said this would ever be easy, my love! But I will be by your side when the impossible rises up. We will travel this life well-worn, no matter the cost, no matter how long. We will leave our footprints behind and carry on.
Het was alsof StarClan een vloek over haar kleine gezinnetje had uitgesproken. Haar zoontjes en dochtertjes waren allemaal geboren met handicaps. Hun vader was al van hen afgepakt. Haar familie was uit elkaar gevallen de laatste paar manen. Ze hadden alleen elkaar en hun moeder, die tijdens deze reis ook al zoveel verloren had. De poes keek gealarmeerd op toen ze het stemmetje van haar witte dochtertje hoorde. Het leek erop dat hen daarboven haar toch nog iets hadden gegund, een kitten die als twee druppels water op haar overleden zusje leek. De journey had al zoveel levens geëist, waaronder die van haar geliefde zusje. Wie weet hoe ver Snowdance het had kunnen schoppen in het leven, maar het had niet zo mogen zijn. "Wat is er, schatje," mauwde ze terwijl ze haar kop voorover boog en haar kitten van de grond tilde, om die tussen haar voorpoten neer te leggen. Snowykit had raar gelopen en blijkbaar was ze misselijk en had ze ook nog eens pijn. Het leek alsof haar hart een paar meter naar beneden viel, draaide toen met haar oortjes en kwam overeind. Ze pakte haar dochtertje vast en liep met versnelde pas in de richting van de medicine cats. Er was een gekke ziekte die door de cave heen slachtoffers maakte, en het leek erop dat haar dierbare dochtertje symptomen vertoonde. "Mistgaze! Rousepaw!" mauwde ze tussen haar kaken door, waar ze de witte kitten in vast hield.
Onderwerp: Re: Stranger things di 5 sep 2017 - 9:38
Ze had het druk, katten werden ziek en de medicine cats van de clans konden het met z'n allen in de grot bijna niet behandelen. Het was lastig, de kruiden waren er bijna niet of anders en ze wisten eigenlijk niet wat ze moesten. Ze moest zelf ook niet ten prooi vallen aan de ziekte, het had al slachtoffers geëist. "Mistgaze! Rousepaw!" haar hart stond even stil. Sandflower riep haar en Rousepaw. Met enige paniek dartelde ze snel tussen de katten door naar Sandflower. Ze zag tussen haar poten de kleine Snowykit liggen. "Wat is er aan de hand? Heeft Snowykit een probleem?" de grijze poes legde een oor op het boekje van de poes en luisterde. Klonk normaal, buiten de verzwakte hartslag waar ze al vanaf wist. "Je moet niet te dichtbij komen Sandflower, ik weet dat het je babies zijn, maar als het de ziekte is dan kan het gevaarlijk zijn. We weten onderhand dat het besmettelijk is." Of althans, zo leek het doordat er al zoveel katten ziek waren. Of het zat in het water? Het punt was dat Mistgaze het ook niet goed wist en dat het allemaal gokken was. Binnenkort moesten de medicine cats samenkomen, dit kon niet langer.