Little faith

Onderwerp: Little faith zo 6 aug 2017 - 17:57

Hij had nooit zijn ogen open gedaan. Dat was uit de boze voor de kleine Pipkit. Hij was geboren zonder ogen, zonder de kracht om te kunnen zien. Maar het nam niet af van zijn geluk. Hij kon misschien beter horen dan normaal maar de kleine wist dat niet. Hij had nooit zicht gehad, hij had nooit ander gehoor gehad. Voor hem was dit een basis pakket. Hij had geen gemis, noch het verlies van iets. Hij was gelukkig, hoe zeer het hart van de familie ook deed. Hij was er en hij was gezond, sterker dan zijn siblings misschien. Alleen gedoemd om voor altijd achter te blijven. Een leven zonder mening te gaan leven. Maar dat weerhield de jongen er niet van. Hij was aan het rond dartelen... Achter iets. Hij prpobeerde een mosballetje bij te houden. Het was vast een ongelukkig beeld; hoe de blinde kitten om de vijf sprongen met een knal neer kwam op zijn muil omdat hij dacht het speeltje gevonden te hebben. Ongelukkig zicht; maar hij lachte erom, vond het geinig en deed verder. Voor hem was er geen vuiltje aan de lucht.

- Redpetal

Onderwerp: Re: Little faith ma 7 aug 2017 - 18:55

The apple blossom exists to
create fruit: when that comes,
the petal falls.

Redpetal keek naar de zielige kitten. Hij was zo vrolijk. Hoe kon hij zo vrolijk zijn? Hij had geen ogen, hij ging elke vijf stappen op zijn bek. Starclan wist of hij zelfs wist dat hij gewoon in het rond rende, hulpeloos achter een mosballetje dat hem blijkbaar ooit eens bereikt had. Ergens wist ze wel waarom dat het de kitten niet leek te deren. Het wist niet beter. Ergens maakte dat haar bang. Betekende dat dat Avidkit en Cedarkit perfect gelukkig waren met alle drama rond hun hoofdjes - omdat ze niks anders kenden? Dat zou vreselijk zijn. Dat wenste ze hen niet toe. Ze moesten weten dat het niet normaal was. Dat hun moeder ook gelukkig kon zijn. En ze deed haar best, echt waar, om vrolijk te zijn als ze rond hen was. En ze maakten haar ook gelukkig. Het was gewoon zo moeilijk om het verdriet weg te knipperen. Nu had ze hetzelfde probleem. Pipkit was haar neefje, het zoontje van haar zus. Halfbroer van haar kittens. Bewijs van het ontrouw van zowel haar zus als haar ex-partner. Eén van de obstakels tussen haar en geluk, op een bepaalde manier. De kit zelf kon er niet aan doen, en hij wist het vast niet eens. Ze hoopte dat Sandflower hen niet op zou voeden met de gedachte dat Branchtrove hun vader was. Branchtrove bestond niet meer. Hij was gestorven toen hij de clan uit ging en Nazca werd. De dood van hun vader had Cedarkit en Avidkit al zo veel pijn gedaan - en hoewel Pipkit en zijn siblings stonden voor al het verraad, kon Redpetal geen enkele kitten zo'n pijn wensen.

Onderwerp: Re: Little faith vr 1 sep 2017 - 20:48

Blij gelach kwam van zijn lippen terwijl hij zijn poten optilde en rond trippelde achter het mosbal aan. Hij stopte even en hijgde waarna hij langzaam rond liep en toen het balletje vond na enkele tellen. Hij grijnsde even, schuifelde wat naar achter en zakte door zijn poten. "Een grote, grote eekhoorn staat voor de grote warrior Pip..." fluisterde hij tegen zichzelf. Hij glimlachte breder. Hij kreeg het voor zich, een beeld van zijn eigen fantasie, van wat hij dacht dat een eehoorn was. Hij wist niet dat het klein was... "Hij nadert het monster... Iedereen kijkt in spanning toe!" zijn stem klonk opgewonden terwijl hij wat vooruit kroop. Hij wiegde wat met zijn achterwerk, hij was er klaar voor. "De eekhoorn maakt geen kans! Pip heeft hem in een hoek gedreven!" zei hij, hij zag het gewoon voor zich. Een groot monster met een pluizige staart, zoals altijd aan hem werd verteld... gewoon, pluizige staart. Hij wist dat een staart een soort van ding was aan zijn lijf! Dat had hij al gevoeld! Hij was zo smart! "Wat zal hij doen.... Ah nee! Het monster haalt uit!" lachend sprong Pip wat opzij waarna hij met een speels gegrom naar voren sprong. Hij lande naast de mosbal, maar draaide zich meteen om en sprong op het ding waarna hij zijn tanden erin zette en ertegen schopte. En ploef hij had grip verloren. Het balletje vloog uit zijn poten en stuiterde de grot in. Meteen schoot Pipkit recht. "Je kan mij niet ontkomen meneer monster Eekhoorn!" zei hij met een trotse stem waarna hij lachend in de richting liep waar zijn balletje uit zijn poten was geglipt. Hij liep echter met een harde knal tegen iemand aan en tuimelde daarom meteen omver. Verward schudde de blinde kitten zijn hoofd, waarna hij even slikte en overeind krabbelde. "Oh nee! Een muur!" zei hij meteen waarna hij zijn neusje tegen de pels van de kat duwde. "O.. Oh nee... Oeps... sorry!" zei hij meteen onhandig met een klein lachje... Haha... Oh god...

Onderwerp: Re: Little faith za 9 sep 2017 - 17:42

Ze bleef toekijken hoe de kitten speelde. Ze was zo blij dat haar kittens allebei gezond en gelukkig waren. Hoewel Pipkit ook perfect gelukkig leek met zijn handicap, al vroeg ze zich af hoe lang dat zou duren. Uiteindelijk zou hij zich ook realiseren dat er iets mis was met hem, dat hij nooit warrior zou worden - en dat was toch altijd de grootste droom van elke kitten? De tabby botste tegen haar en Redpetal duwde de kleine kitten met haar poot een eindje van haar vandaan. Ze zei niks tegen hem. Haar zus zou haar vermoorden als ze gezien werd met één van haar kittens, zoveel was zeker. Ze zou zelf niet anders zijn.

(kort sorry ^^")

Onderwerp: Re: Little faith