Sweet as Sugar

De jonge kitten krulde zich heerlijk op tegen de warme vacht van haar moeder, die overigens ook heerlijk leek te liggen slapen. Ze had de afgelopen weken wat verhalen aangehoord van haar moeder, over haar overleden vader, over haar overleden broertje en over de reis. De oh zo lange reis naar de plek waar ze nu waren. Ze had geprobeerd veel ervan op te nemen en te onthouden, maar als jonge kitten zou haar moeder het haar waarschijnlijk nog zeker een andere keer moeten vertellen, wilde ze dat de kleine Sugarkit haar geschiedenis, haar ontstaan, zou onthouden.

Er waren immers maar vier dingen die haar op het moment boeiden: slapen, eten, spelen en ontdekken. Meer hoefde ze op het moment niet in haar leven, meer wilde ze ook niet. Ze wilde gewoon een kitten zijn, zoals iedere andere kitten verdiende om kitten te zijn - ook al waren er genoeg kittens die dit niet hadden kunnen zijn en door de reis verbitterd waren, of erger, niet meer onder hen waren. Gapend rolde ze zich op haar rugje, zich zo ver mogelijk uitrekkend waarna ze langzaam opstond en haar pluizige vacht uitschudde. Genoeg geslapen, het was tijd voor fun.

Alles behalve voorzichtig sprong de pluizige kitten uit het nest van haar moeder, waardoor ze haar evenwicht natuurlijk verloor en face-first op de harde stenen grond kwam. Maar dat deerde haar niet, zo hard was ze immers niet gevallen, na een korte keer schudden met haar hoofdje, trippelde ze gewoon weer verder. Al dan wel onhandig, want ze was nog niet helemaal gewend aan het fenomeen 'lopen'. "Iejmand spelen?" Sprak ze, al klonk haar stem veel zachter dan ze op de eerste plaats had gewild. Het was toch wel allemaal een beetje eng hoor, al die katten, maar aan de andere kant wilde ze ook heel graag spelen. En spelen kon nou eenmaal niet altijd alleen..

Open voor iedereen!

Geduldig wachtte de kitten af tot iemand zich zou opofferen om met haar te komen spelen. Ze had het niet al te hard geroepen, dan kon ze nog altijd dat de schuld geven als iemand niet met haar kwam spelen. Het was anders dan dat je luid door de grot schreeuwde of iemand wilde spelen en dán niemand met je wilde spelen, wetende dat iedereen je had gehoord. Haar nog diepblauwe oogjes gleden door de ruimte heen, groot als ze waren, totdat ze bleven haken op een zekere Thunderclan kitten die op haar af kwam gerend. Hij leek heel enthousiast te zijn en het kwam dan ook niet als een verassing voor de kleine kitten dat de ander met haar wilde spelen. Een sierlijke glimlach verscheen op haar snoetje, gepaard met enthousiaste fonkelingen in haar blik. Yes! Een speelmaatje! "Sugarrrkit!" Stelde ze zichzelf vrolijk voor. Ze was blij met haar naam en vond werkelijk dat het bij haar pastte, ook al had ze nooit van het concept suiker gehoord.

Het was haar moeder geweest die haar deze naam had gegeven en blijkbaar stond het voor enkele planten die ze kende. Zoals een Suikerbiet of Suikerriet, maar aan de andere kant stond het ook voor iets dat vaak door tweebenen gebruikt werd, iets dat ze was tegengekomen op de Journey en waarvan een Kittypet haar had uitgelegd wat het was geweest. Teveel informatie voor de jonge Sugarkit, natuurlijk, want ze had er weinig van onthouden en als iemand haar zou vragen waar haar naam vandaan kwam, zou ze waarschijnlijk een groots verhaal vertellen.. dat nergens op sloeg en helemaal niet klopte - maar een kittens fantasie was nou eenmaal zo.
"En jij?" Besloot ze dan maar simpel terug te vragen.