faded memories

Het was vandaag véél te warm om haar nest te liggen, dus had de kleine roodwitte kitten ervoor gekozen om ergens op de koude grond van de grot te gaan liggen om haar middag dutje te gaan doen. Het was dan wel iets harder dan het zachte mos, maar ook vele malen kouder dan dat en dat vond ze op zich wel fijn. Zacht rees haar buikje op en neer terwijl ze vredig en wel sliep. Totdat ze een zware stem hoorde die niet veel verder van haar weg was. Twee blauwe oogjes openden zich nieuwsgierig, maar veel kans om te zien wie dat was kreeg ze niet, want opeens viel er naast haar een grote hoop mos dat een enorme windvlaag over haar heen gooide waarvan ze toch wel een beetje schrok. Dat was onverwacht. Een piepje verliet haar mond en haar haren rezen direct omhoog, terwijl ze instinctief een stuk achteruit schoot, direct op haar pootjes belandend. WOAH! Ze keek naar hetgeen wat de kater op de grond had gedropt naast haar en snuffelde er kort aan, toen het bewoog schoot ze weer een beetje achteruit. Haar blik gleed omhoog naar de boosdoener. Maar deze had haar vast niet eens zien liggen.. of er wellicht geen erg in gehad dat hij het mos direct naast haar neergooide.

Ze was veel meer geschrokken dan ze eigenlijk had gewenst van haarzelf, want ze zag zichzelf graag als iemand die niet snel schrok, maar daar was veel minder van waar. Daar moest ze dus meer energie in gaan steken, als ze de volgende keer dat iets zo dichtbij haar neerviel, ze niet net zo'n schrikreactie wilde hebben. Ze keek omhoog naar de kater die uitlegde wat het was en nu voel het haar op dat het vreemde, groene spul hetzelfde was als dat van haar nest, al was een nest veel beter in elkaar gestopt dan deze .. zooi. Ze knikte zacht en snoof er nog een keertje aan. Die geur zou ze nooit meer vergeten, nee. Mos. Stond genoteerd. Ze keek weer omhoog, haar nek moest ze hevig omhoog buigen om de kater aan te kunnen kijken eigenlijk. Hij leek haar wel.. aardig? "Wie bent u?" Ze had nog geen idee van wie van haar clan was en wie niet. Geuren mengden zich snel, vooral wanneer katten zich nou eenmaal in één cave bevonden..

Spacewalker. Ze fronste kort. Een space? Wat was een space? De kitten wiebelde even met haar oortjes en keek langs de kater door, door de cave heen. Niks leek te lijken op een space, of werd hiermee bedoeld de ruimte van de cave? Ze nam aan van wel. Ze ging het in ieder geval niet vragen, dat zou onbeschoft zijn, of wel? Maar wellicht had hij het aan haar vragende blik opgemerkt bij zijn voorstelling, al was die nu alweer verdwenen. "Aangenaam!" Piepte ze. "Ik heet Lionkit en ik ben een.." Ugh daar kwam weer zo'n moeilijk woord. Ze stamelde even, voordat ze zichzelf wist te herpakken; "Windclan kitten!" Ze ging geen poging doen tot het voorstellen van haar ouders. Hun namen waren zo lang en ze wilde niet overkomen als iemand die slecht sprak, al was dit waarschijnlijk vrij normaal voor een kitten van haar leeftijd.

Ze was trots op haar afkomst. Windclan was overduidelijk de beste clan en daar zou ze niet van afwijken. Ja, er zaten een hoop vervelende katten in haar clan. Zoals Burnetpaw die haar leek te willen pesten, en die ene zwarte kattin die haar staart in Lion's gezicht had geslagen en dan had je nog die andere kattin die heel kwaad op haar was geworden omdat Lion in de weg had gestaan - terwijl eigenlijk de kattin tegen háár was aangelopen. Maar over het algemeen had ze een goede clan. Dat zij vond dat het de beste clan was, ging ze natuurlijk niet vertellen tegen een kat van een andere clan. Dat zou niet lief zijn, immers. Ze knikte enthousiast toen hij vroeg of dat zo was. Hij stelde zich voor als een Thunderclan Warrior. Hey, daar had ze nog niet veel van ontmoet! Ze fronste kort toen hij zei dat hij alle clans aardig vond. Oh? "Maar vind iedereen dat niet?" Ze was nog zo onschuldig. Eén moon en in haar hele leven waren de clans al bij elkaar. Het was dan ook geen wonder dat de kitten wellicht dacht dat de clans goed met elkaar konden opschieten.