[TRAINING TWO] i know you won't listen and it's not my fault

_{Swallowflight was -zoals altijd- vroeg opgestaan, en wachtte nu tot dat de zon boven de horizon verschenen was. Hoewel haar apprentice soms de bloed onder haar nagels verdaan leek te halen, gunde ze het de tabby wel om nog even te genieten van de slaap, want zometeen moest ze helder zijn. De zwarte poes snoof, en besloot dat het tijd was om de snotaap wakker te porren. Ze liep naar het apprenticegedeelte, en ging behendig over de slapende lichamen heen, totdat ze bij haar apprentice was. Ze porde zachtjes in de tabby vacht. "Rise and shine, het is tijd voor je training." Waarna ze dat gedaan had, wandelde ze naar de prooistapel, haalde er een eekhoorn en een konijn vanaf, en liep alvast naar de uitgang. Zodra de poes bij haar was gekomen, legde ze het konijn bij haar neer, en nam alvast een hap van haar eekhoorn. "Vandaag ga ik je leren jagen. We beginnen rustig, met sporen en geuren van elkaar onderscheiden en de sluiptechnieken."

[trainingstopic voor Jinglepaw!]

-flutterdeflutflut}

_{Jagen. Hoogstwaarschijnlijk toch wel iets wat hoog scoort in haar denkbeeldige lijstje van Jingle's dingen die ze afschuwelijk vind. Je kan hoogstwaarschijnlijk wel de afschuw indenken die op de tabby poes haar snuit verscheen toen ze hoorde dat dat vandaag aan haar zou worden geleerd. De dag begon nog zo perfect. Ze had de perfecte hoeveelheid slaap gekregen van haar mentor, iets wat ervoor zorgde dat de poes in een opperbeste stemming was. Natuurlijk zou dat worden verpest, als je Jingle bent dan kun je verwachten dat niets lang perfect kon blijven. "Serieus." Onmiddellijk verstijfde de poes, haar lip opgetrokken terwijl ze lichtelijk beledigd haar mentor aankeek. De jonge poes had al een keer een poging gedaan in jagen, en dat eindigde in een drama. Sluipen en stil zijn is gewoon iets wat de poes niet kan doen, laat staan tegelijkertijd, dus veel succes met het onmogelijke proberen te doen Swallow!!!11!!11!! Dit moest wel de wraak van de zwarte poes zijn, omdat ze zo'n irritante snotneus was, het kan niet anders.}

_{Toen ze het humeurige gezicht van haar snotaap zag, klaarde Swallowflights humeur direct op. Het leek wel alsof de mentor en apprentice een soort weegschaal waren; wanneer de één goed gehumeurd was, was de ander het tegenovergestelde. "Serieus." miauwde de ander beledigd, en Swallow moest een grijns onderdrukken, en haar gezicht in een plooi te houden. "Ja, natuurlijk. Je moet leren jagen, vechten. En als je dat allebei geleerd hebt, krijg je ook een nog een snelle cursus bomen beklimmen." miauwde ze, opgewekter dan normaal. Hahaha, karma is hard kleine meid. Had je maar geen grote smoel moeten hebben bij de eerste training. "En kop op, kleine. Ik leer je wel geduld te hebben en stil te zitten. Daar heb je immers een mentor voor." Oké, even dimmen Swallow. Wat had Thornface ook al weer gezegd? Dat het mogelijk niet alleen aan Jinglepaw lag, maar ook aan haar. Oeps.}

_{Jingle stond op het punt om 'Ik hoop dat het nog steeds grappig is al je in Dark Forest zit!' te gillen naar Swallow toen de zwarte poes veel te opgewekt was naar haar smaak. Gelukkig voor de poes zelf hield ze zichzelf net in, wat dat zou hoogstwaarschijnlijk betekenen dat de Swallow op dit moment het beste zou zijn wat ze rest van de dag zou zien. De tabby boog zich voorover naar het konijn voor haar, terwijl ze met rollende ogen luisterde naar haar mentor. "Ik mag dan wel soms een eikel zijn, maar dat betekent niet dat ik mij boven bij de eekhoorntjes moet bevinden." Miauwde Jingle spottend nadat Swallow klaar was met praten, wijzend naar wat er over was van de zwarte poes haar ontbijt.}

_{"Ik mag dan wel soms een eikel zijn, maar dat betekent niet dat ik mij boven bij de eekhoorntjes moet bevinden." Alright then, als mevrouw niet wilde leren kon ze het ook meteen zeggen. Dit keer was het Swallow haar beurt om met haar ogen te rollen. Wat een bijdehand kind had ze gekregen als apprentice. "Misschien kijk je er nu tegen op om met mij te trainen, maar later zal je me dankbaar zijn." miauwde ze enigszins plagerig, waarna ze nog een laatste hap van de eekhoorn nam. "Ik bedoel, anders kan je niet zo'n geweldige warrior, zoals Thornface -of ik-, worden." Met deze woorden stond ze op, en waste haar voorpoot nonchalant. "Bovendien lijkt het me wel handig als je leert jagen, vechten en klimmen, gezien dat de basis is van wat een Thunderclan warrior moet kunnen. En als je ooit warrior wilt worden, moet je even doorbijten. Als je goed je best doet, mag je misschien eerder wel warrior worden, maar als je je trainingen verzuimt of niks serieus neemt komt er nooit wat van. Dan stap ik persoonlijk naar Thornface om te zeggen dat je het niet in je hebt om een warrior te worden." Zo, dat was haar dagelijkse preek voor de apprentice. Hopelijk motiveerde het de tabby wat meer, en zag ze de nadelen van zich zo te gedragen er van in. "Of moet ik de eerste training nog eens herhalen?" miauwde Swallowflight met een strenge ondertoon. Daarna keek ze de jonge poes vriendelijk aan, en porde zachtjes in de schouder van Jinglepaw. "Kom op, eet je konijn op, en dan zullen we zien wat je allemaal wel niet in je hebt. En anders leer ik het je, oké?"

- Swallows preek van vandaag :p}

_{Er bestaat een dunne lijn tussen een lange preek en een situatie waar je een gijzelaar bent. Kennelijk was Swallowflight van plan om deze lijn te overschrijden. Met ongemak zichtbaar in Jingle's ogen luisterde ze naar haar mentor, duidelijk toch ergens wel geraakt door de speech van de zwarte kattin. Damn, was ze serieus zo slecht bezig met haar trainingen? Dat was het plan dus totaal niet. Oh snap, haar moeder zou wel teleurgesteld zijn in the piece of trash wat haar dochter moest voorstellen. De zachte por tegen haar schouders zorgde ervoor dat Jingle opkeek naar Swallow, en oprecht beschaamd haar aankeek. "Het spijt me dat ik niet heel erg mijn best heb gedaan." Zuchtte de tabby, terwijl ze weer wegkeek. "Wil je please niet zeggen tegen Thornfeessie dat ik zo'n mislukkeling ben? Ik beloof dat ik meer mijn best zal doen." Ze zou het haten als ze ook nog eens haar adoptieve vader zou teleurstellen.}

_{Eigenlijk had Swallowflight niet verwacht dat Jinglepaw naar haar preek zou luisteren, dus ze was enigszins verbaasd toen de tabby oprecht ontzet bleek te zijn. "Het spijt me dat ik niet heel erg mijn best heb gedaan." Swallowflight glimlachte zwakjes. Het was fijn dat het eindelijk gelukt was. Dat de snotaap van haar nu eindelijk ook naar haar luisterde. "Wil je please niet zeggen tegen Thornfeessie dat ik zo'n mislukkeling ben? Ik beloof dat ik meer mijn best zal doen." Oh damn. Ze was al eens naar 'Thornfeessie' gestapt omdat Jinglepaw niet haar best deed. "Je bent geen mislukkeling. En ik ga je helpen met beter worden in alles, oké? Dus volg mijn instructies op, en dan leer ik je stap voor stap hoe je moet jagen, moet vechten, enzovoorts." De zwarte poes draaide zich om, en bewoog zich richting de uitgang van de cave. "En vandaag, gaan we een stap maken richting het leren jagen. Oké?"

- fluttt}

_{Er klopte iets niet. Swallowflight was vriendelijk. Want c'mon, wat is Swallowflight zonder haar aanhoudelijke negativiteit jegens Jingle? De tabby poes besloot maar niets erover te zeggen, bang dat deze openlijke stand van Swallow pats boem zou verdwijnen, en slofte nogal traag achter haar mentor aan die in de richting van de uitgang van de Cavern begon te lopen. "Was jij toen jij mijn leeftijd was ook ergens slecht in?" Vroeg Jingle plots, een nieuwsgierigheid haar overnemend.

uughh kort ik kan mn inspiratie niet vinden}

_{"Was jij toen jij mijn leeftijd was ook ergens slecht in?" Swallowflight stopte met lopen, en tuurde vooruit. Haar jeugd was... verschrikkelijk. "Ik ben vroeger vaak gestraft omdat ik regels overtrad. Ik was koppig en had soms een iets te grote mond." begon de zwarte poes, waarna ze met haar lange staart over haar oude litteken streek. Ze keek naar de tabby, en glimlachte even. De warrior was vroeger niet persé een ramp in iets, maar eh.. wel een ramp wat luisteren betreft. "Ik was waarschijnlijk de verschrikkelijkste apprentice die je je ooit kon indenken. Ik luisterde nooit, maar dan ook nooit, naar mijn mentor." ging ze verder, en zuchtte somber. Het liefst wilde ze niet terugdenken aan haar verleden, want er waren teveel pijnlijke momenten geweest. Te veel trauma's. En dat kwam vanwege haar afkomst. Vanwege Bloodclan.

-- dit was echt flut alright XD}

_{"Hee! Dan lijken we toch in één aspect op elkaar..." De somberheid in haar mentor's stem had Jingle helemaal niet gehoord, natuurlijk had de sukkel dat niet gehoord, ze had het namelijk te druk met hypen over het feit dat haar strenge mentor een keer net zo was als haar. Wie had dat kunnen bedenken. "... Alleen ben ik duidelijk beter uitgekomen want ik ben geen zuur–." Meteen stopte de tabby kattin en verwijdde haar tweekleurige ogen. "Oh my Starclan, ik heb het ngo een keer gedaan!" Siste Jingle tegen haarzelf voordat ze haar mentor aankeek. "Sorry... je weet nu tenminste dat je geen ergere Apprentice kon zijn dan ik ben." Voegde ze er droogjes achteraan.}

_{Swallow trok haar wenkbrauwen op toen Jinglepaw haar bek weer opentrok, en keek haar streng aan. Want die poes was weer bijna te ver gegaan. Gelukkig had ze het net op tijd door, iets wat zij vroeger dus niet had. Dat kwam ook omdat ze niet zo'n goede mentor had gehad als Jinglepaw nu had. Zij had nu iemand die haar er op wees, ookal was de warrior soms iets te hardhandig. Het was goed bedoelt, en hopelijk begreep Jingle dat op een geven moment. "Ik wist niet eens dat wat ik fout deed, fout was. Maar dat komt waarschijnlijk door de omgeving destijds." miauwde ze, licht geamuseerd. Ze vond het niet irritant meer, die grote bek van haar snotaap. Misschien vond ze het zelfs wel grappig worden. "En nu, naar de les van vandaag, jagen. We doen het geheel op jouw tempo, dus als het zelfs 10 moons duurt, of langer, ik heb geduld. Op den duur moet je het wel kunnen leren, niet?" sprak Swallow, waarna ze doorliep.}