hit me up

Onderwerp: Re: hit me up wo 9 aug 2017 - 12:37

Het leek te werken. Want de kat dat hem van de rode poes aftrok leek al snel in paniek te raken toen hij begon te huilen. "Shh, shh niet huilen Owlkit, het komt wel goed, we zoeken dit samen uit, oké?" Nu kon hij het winnen. Hij wou net iets zeggen tot opeens een andere kat erbij kwam. "Ze daagde je uit door niks te doen?" Damnit. Er moest altijd een kat zijn die alles zou opzeggen. Hij zwiepte even met zijn dikke staart. "Ik wou naar haar toe rennen om haar te laten schrikken. Want ik wou alleen- vr-vrienden worden. En toen viel ze me opeens aan!" Piepte hij. Zelf ook wat ongeloof in zijn stem dwingend, alsof hij het zelf ook niet kon geloven. Hij keek de bruinwitte poes met grote ogen aan. Yes- gewoon schattig uitzien en het zou werken. "Leugenaar! Huilbaby!" Al deed het hem niet veel. Hij kon goed liegen, dat kon hij haar niet verkeerd leggen. Bovendien was dat huilbaby gedeelte geen deel van hem. Gewoon acteren en hij zou ver schoppen met dit. En als de rode kitten hem bleef uitschelden zou het zijn verhaal wat meer geloofwaardig maken. "Ze wilt me weer aanvallen!" Piepte hij in een dramatisch gejammer terwijl hij zich achter de bruinwitte poes schuilde. Zachtjes trillend.
Plotseling voelde hij een zachte vacht tegen hem aangedrukt en merkte hij snel op dat Underkit er ook bij gekomen was en zijn neus onder zijn kin drukte om hem te troosten. "N..niet huilen Owl!" Mauwde hij zachtjes. Wacht. Dacht hij serieus dat hij aan het huilen was? Oké, abort mission. Abort mission. Under mocht hem niet zo zien! Het was... Nep, natuurlijk. Maar dat wist hij niet. "Jij bent een huilbaby! Laat Owlkit met rust jij stomme haarbal anders krijg je ruzie met mij." Dankbaar leunde de bruine kitten tegen hem aan. Maar hij mocht nog niet zijn muren neerleggen. Totdat de poes gestraft werd zou hij blijven huilen. Dus om wat effect te brengen liet hij zijn kopje en oortjes wat zakken. Kleine snikjes nog steeds ontsnappend. Dit was moeilijk, inderdaad. Maar het kon hem wel lukken,

don't hate,
relate

JARONART

Onderwerp: Re: hit me up wo 9 aug 2017 - 15:19

Routpaw leek blij te zijn met haar inval tegen de inmiddels al flink jammerende kitten. Banestrike moest toen even nadenken, niet zozeer over wat er was gebeurd,maar eerder over wat een leuk antwoord zou zijn om dit nog wat interessanter te kunnen maken."Hij was nogal erg opdringerig tegenover haar, ze gaf tenminste duidelijk aan geen interesse en zin te hebben"antwoordde ze toen, ze zou het nu simpel houden. Intussen kwam er ook nog een andere kitten bij van dezelfde leeftijd als de twee grote vechters. Hij ging meteen over op het troosten van Owlkit, die nog steeds aan het janken was. Banestrike had geen idee of hij het nou meende of juist gewoon zijn zin probeerde te krijgen. Wel wist ze dat ze nu al misselijk werd van hoe het rode katertje om zijn vriendje gaf. Lionkit was duidelijk niet blij met hoe Owlkit zich gedroeg want nu begon zij te schelden tegen hem. Huilbaby, klassieke. Man, ze wenste dat ze de muis had meegenomen, had ze wat lekkers gehad bij deze voorstelling. Nu ging de grote vriend van Owlkit namelijk ruzie maken met het kwaaie poesje. Maar okay, misschien werd het tijd om de volwassene Warrior te spelen hier en er toch maar eens een eind aan maken. "Dat is wel weer even genoeg, er is geen nut voor meer geruzie hier"vertelde ze met een zogenaamde strenge stem aan Underkit, hem streng aankijkend. Ze keek daarna naar Owlkit en snoof even lichtjes bij het zien van die krokodillentranen. "Wel weer genoeg gehuild, stop maar voordat je droog staat". Banestrike keek Routpaw weer aan. "Ik denk dat een kleine straf wel op zijn plaats is"stelde ze aan haar voor, want als die zachte muis het niet deed, moest zij het maar doen.