We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Glad, zo kon ze de omgeving op dit moment noemen. Een regenbui was gekomen in het gebied, waardoor alles zo glad was geworden. Dit was vooral een probleem als je net de cave uit kwam, dat was het natste deel, de redwoods waren ook vreselijk om doorheen te komen. Het was hier al redelijk lastig om te lopen, maar nu helemaal nu alles nat en glad was. Als je het aan haar zou vragen, zou je nu ook niet rond de kliffen moeten komen, één verkeerde stap en je zou er af vallen… Dat zou nog eens erg zijn… Dat je niet eens van de klif wilde vallen maar gewoon door een mis stap er toch af zou vallen. Maar oké, daar zou ze dus niet in de buurt komen, dat was wel duidelijk dus. Ergens was het wel fijn dat er water was gevallen, er waren nu wat meer plassen waar de katten konden drinken en het was nu ook makkelijker om nat mos mee te nemen voor de queens, zieken en elders, maar voor buiten de cave had het niet veel extra’s mee gegeven. Ze zuchtte even terwijl ze rustig verder liep het territorium in, haar oren gespitst. En als je het net had over uitglijden; zij gleed uit. Haar poot had ze misschien net een centimeter verkeerd gezet. Ze probeerde haar evenwicht te houden, maar helaas, met alle pech die ze had… gleed ze zo uit in de modder. Ze knipperde even verward en keek naar haar witachtige vacht, die nu niet echt meer wit was, maar deels onder de modder zat. Hoe geweldig. Dit viel dus wel heel erg op in haar vacht. Een bruine kat kon het immers beter hebben dan zij. Ze zuchtte even en krabbelde wat overeind. Hoe schamend.
Michelle 1172 Actief And when they seek to oppress you. And when they try to destroy you, rise and rise again and again. Like The Phoenix from the ashes. Until the Lambs have become Lions and the Rule of Darkness is no more.
Hij was nogmaals uit gaan jagen. Hij had alles nodig om zijn gedachten ergens anders op te zetten. Een manier te vinden om de pijnlijke herinneringen weg te duwen maar toch bleven de opgekrulde schaduwen van zijn overleden kittens door zijn kop spoken. Het was zijn schuld geweest. Het kon niet anders en hij zou die schuld moeten dragen voor nu en voor altijd. Als hij daarmee alleen maar de pijn van mistgaze haar schouders kon lichten zou hij het met plezier doen. Maar zij droeg net zoveel schaamte en pijn als hij, wat hij dan ook zei hij kreeg het niet uit haar systeem en dat viel hem zwaarder dan hij ooit had kunnen verwachten. Hij was normaal al een kater die alles overhad voor anderen. Iedereen wou helpen en zichzelf wegcijferde. Dat zij nu zo kapot en gebroken was viel hem alleen nog maar harder en harder. Hij kon niets doen.. Machteloos en alleen kon hij niets anders dan afwachten of ze beter ging worden en dat hielt hem 's nachts wakker waardoor hij overdag nauwelijks uit z'n ogen kon kijken.
Zo'n moment had hij nu dus ook. Een kat ging een halve meter ofzo voor hem onderuit in de modder maar hij had het nieteens door en liep zelf door rechtstreeks op de modderpoel en modderkat af.
-Foxdung wow sorry
Chillybreath
Member
Bo~ 928 Actief She's been beaten, bruised and broken
She's felt pain instead of love
Inside she was an angel
But she never knew she was
Fijn, echt heel fijn. Modder kon je dus overduidelijk zien en het hielp echt niet dat ze zo’n lichte vacht had waar je makkelijk dingen in kon zien. Oftewel het was niet zo goed dat ze hier in was gevallen. Of beter gezegd, ze haatte het dat ze hier in was gevallen. Hoe erg had het kunnen zijn als iemand haar had zien vallen? Toen ze haar modderige vacht echter ietwat had uitgeschud merkte ze een andere kat op, totaal in gedachten verzonken die de modderpoel niet op leek te merken. ”Pas op!” riep ze dan ook meteen naar de grijze kater. Oh wat fijn, de modder zou haar geur redelijk maskeren, dat was wel iets handigs. Vooral met de geschiedenis van RiverClan en ThunderClan, want de geur van ThunderClan was duidelijk op de grijze kater, daar was geen twijfel over mogelijk. Nu was het alleen nog maar hopen dat haar stem genoeg geweest zou zijn, zodat de kater niet in de modderpoel zou belanden net zoals zij had gedaan. Anders was hij ergens wel heel dom, zo’n harde stem zouden de meesten toch echt wel uit hun gedachten halen. Of de ander zat echt met een probleem maar tja het was niet dat ze zomaar in de hoofden van katten kon kijken. En eigenlijk hoefde ze het ook helemaal niet te weten, maar tja ze moest er wel weer lief en zorgzaam uit zien dus ze zou het wel weer moeten vragen met een lieve glimlach, zoals ze altijd deed niet waar?
Onderwerp: Unlucky 
di 25 jul 2017 - 21:55
