We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Swallowflight keek naar het mooie, speelse riviertje. Ze had hier al enkele vissenvreters -dat was hoe ze de Riverclanwarriors noemde- zien jagen op die glibberige beesten die leefden in het water. Ze had nog nooit een vis geproefd. Wel gezien, dat wel, maar ze had nooit echt de behoefte om aan vis te beginnen. Ze snoof wat afkeurend bij die gedachte. Nee, vis zou niks voor haar zijn. Toch, enige nieuwsgierigheid was aangewakkerd nu ze elke dag visvreters vis zag vreten. Wat was er in Starclan's naam lekker aan? Of aten ze het alleen omdat er misschien iets gezonds aan was, net zoals kruiden van een medicine cat. Ze sloop wat dichter bij het riviertje, dat vrolijk door klaterde. En, hoe visten die Riverclanners dan? Ze vond het maar rare snuiters.
- en Heronpaw. c:
Laatst aangepast door Swallowflight op ma 24 jul 2017 - 10:36; in totaal 1 keer bewerkt
Heronpaw wiebelde met haar oortjes. Ze hoorde een riviertje klateren en als ze heel stil stond ook iemand ademhalen. De wind waaide van opzij, dus zij kon niet ruiken wie daar was en de kat zelf ook niet. De witte kattin verstopte zich dan maar in het hoge riet. Voorzichtig sloop ze dichterbij. Met haar poot duwde ze het riet een beetje opzij. Nu zag ze wie het was. Swallow. Een grijnsje kwam op haar gelaat. Ze liet een harde sis horen en schoot vooruit. Met haar poten ramde ze de kont van de poes, hopelijk dook die recht het water in.
Het was eigenlijk best wel rustgevend om naar het riviertje te staren, en ondertussen af te vragen wat ze eigenlijk hier aan het doen was. Want, ze had zo veel nuttigere dingen te doen in plaats van dit. Ze haalde haar schouders op, en maakte zich klaar om weg te lopen, toen er een gesis achter haar kwam en ze met brute kracht het riviertje in geduwd werd. "Aaah!" jammerde Swallow en keek verwilderd om zich heen. Ze voelde geen grond meer aan haar poten, en de paniek steeg naar haar kop. Ze werd om gedraaid door de stroming en zag de boosdoener. Heronpaw, het zusje van Sandflower. Ze trapte hevig met haar poten zodat ze bij de waterkant kwam, en haakte zich met haar voorpoten vast. "Was dat nou echt nodig?" miauwde ze boos, en buiten adem. Het zat haar ook niet mee.
De gespierde poes kon zich niet meer houden van het lachen. Ze zag de andere paniekerig naar de kant zwemmen. Haar blauwe ogen liepen vol tranen. Ze kon niet meer! Hikkend dook ze naar de grond waar ze lachend rolde. "I-ik zag een grote zwarte vis!", gilde ze bijna stikkend in haar lach. Tranen dropen uit haar ooghoeken. Ze keek de boze poes geamuseerd aan. Kom op het was toch echt wel grappig hé.
Die Heronpaw mocht geluk hebben dat dit niet die ene grote rapid was waar zelfs riverclankatten niet in konden zwemmen, maar dat dit kleine riviertje een heel zwak stroompje had. Anders zou die idioot een moord op haar naam hebben. En nee, Swallow wilde nog wel even blijven leven. Net nu ze zich steeds fijner voelde. Ze klom doorweekt en bovenal bibberend van de kou weer op de vaste grond, en een idee ontstond in haar kop. Ondertussen was de witte poes gillend van het lachen op de grond aan het rollen, dus zou het makkelijker zijn dan ze zou denken. "O ja?" miauwde ze pissig op de suffe grap die Heron aan het maken was. Ugh. Ze deed niet de moeite om zich droog te maken, maar deed in plaats daarvan een poging om Heronpaw bij de nekvel te pakken, naar het stroompje te slepen en de rivier te droppen.
De poes was klein en gespierd. Mooi, maar ook wel geblokt. Eerder een kater uiterlijk, met een poezen vachtje. Alleen kon ze nu haar spieren niet gebruiken omdat ze op haar rug lag. "Aaah, zwarte vis stop!" Nog steeds een beetje grappig doen. Pas toen ze het water in werd gesleurd verging haar het lachen. Ze ging kopje onder omdat ze nog steeds op haar rug lag. Verwoed trappelend en slaand met haar staart probeerde ze om te draaien. Na die pogingen barsten haar longen bijna. Ze voelde een kleine stroming, gelukkig niet zoals de Rapids. Angstig sloeg ze met haar poten om naar boven te komen. Toen ze daar kwam was Swallow al een beetje verder. Ze hapte naar adem en zwom naar de kant. Rillend stapte ze uit het water, zo verkrompen als iets. "Ik snap echt niet wat die visvreters hier leuk aan vinden!", blafte ze boos. Hmpff, niet perse boos op Swallow, maar eerder op dat ze het liet gebeuren.
Swallow keek geamuseerd toe hoe Heronpaw kopje onderging en weer wat verderop boven water kwam. Het was inderdaad een gerappig gezicht om te zien, en nu snapte ze ook wel waarom die ander zonet zo ongenegeerd aan het lachen was. Dat lachen was haar ondertussen wel vergaan; de apprentice blafte wat boos dat ze niet snapte wat die visvreters zo fijn vonden aan het water. Ze zag dat de poes aan wal was geklommen en liep met een kleine grijns naar haar toe. "Hé, zag je dat? Ik dacht dat ik nou zonet een witte vis zag zwemmen." miauwde ze geamuseerd. Ze voelde zich voldaan. Immers had ze die drol net haar verdiende loon gegeven, niet waar? Ze pookte tegen Herons schouder. "En weet je wat madame ook nog wel nodig heeft? Respect voor oudere katten dan jezelf. Het is immers niet zo beleefd om een warrior prompt het water in te duwen." Het klonk als een grap, maar stiekem bedoelde Swallowflight het serieus. Zij was namelijk een kat van manieren, en dat wou ze met liefde doorgeven aan de rest. Tsss.
Onderwerp: Re: Blub blub blub ma 7 aug 2017 - 19:09
heronpaw
Heronpaw snoof. "Je bent maar een maan ouder dan mij ofzo, ik heb natuurlijk wel respect voor tien manen ouder, maar leeftijdsgenoten... die doen toch niet aan respect." Ze porde eens terug. Ergens klonk het alsof ze zich verdedigde, tegen een grap puh. Ze spande haar spieren en gooide haar witte vacht heen en weer. Doordat ze maar een muizenlengte van Swallow stond kreeg die de volle laag. En de grond, maar die telde niet mee. Nu maar de rest van haar zin, voordat ze op haar kop kreeg omdat het op niets trok. "Enfin, mijn familie doet toch niet aan respect. Als ik ze nog familie kan noemen, maar ik vrees dat je er aan vast zit. Sandflower is dan nog het neutraalste van de gekken," bromde ze. Ja ze stond niet goed tegenover haar familie, dat was duidelijk.
Onderwerp: Re: Blub blub blub di 8 aug 2017 - 18:31
"Je bent maar een maan ouder dan mij ofzo, ik heb natuurlijk wel respect voor tien manen ouder, maar leeftijdsgenoten... die doen toch niet aan respect." Ho, ho, ho. Een maan maar? Wel twee dumbass! Swallowflight keek haar met opgetrokken wenkbrauwen aan, en schudde meewarig haar kop. Ach ach ach. "Eh, sorry dat ik je moet onderbreken -vis-, maar een paar dingetjes kloppen niet helemaal." begon ze, geamuseerd. "Eén is, dat je me je jonger hebt ingeschat, of je bent een moon eerder geboren dan Sandflower en co. Want ik ben 22 moons, en ik geloof dat ik en jij welgeteld twee moons verschillen." ging de warrior verder, met een semi deftig accent. "En dan komen we bij punt twee. Ik, Swallowflight, ben een warrior. Jíj, Heronpaw, bent een apprentice. Toon. Respect." Zo. Dat was dat. De witte poes schudde zichzelf uit, wat een nieuwe hoos water over Swallowflight opleverde. "Enfin, mijn familie doet toch niet aan respect. Als ik ze nog familie kan noemen, maar ik vrees dat je er aan vast zit. Sandflower is dan nog het neutraalste van de gekken," hoorde ze Heron brommen, en Swallow zuchtte. "Je weet dat je met de beste vriendin van Sandflower spreekt eh, dus als ik zou willen zou ik alles wat je zegt tegen Sand kunnen zeggen." sprak ze met een halve grijns op haar gezicht. Sukkel.
Onderwerp: Re: Blub blub blub zo 27 aug 2017 - 12:08
heronpaw
Starclan allemachtig, wat was ze pietje precies. Heronpaw trok haar neus op. Er kwamen rimpels in. "Jajaa, ouwe tante. Ik heb het begrepen hoor." Kon zij er veel aan doen dat ze ziek was geweest. Ze snoof. "Kan me geen moer schelen o grote Swallowflight. Ze mag best weten hoe verknipt onze familie is. Mama is spoorloos, ze heeft de moederrol laten vallen op onze apprentice leeftijd. Vader tja, die is depressief. Laten we maar zwijgen over Hazelfray en nog minder geklets over Redpetal. Dat kind wekt alleen maar medelijden op bij iedereen en dan gaat ze jenken omdat ik dat niet heb." Zoals ze al zei dat Snowdance en Sandflower de normaalste waren. En Snow was dood dusja. Ze rolde eens met haar ogen. Ze schudde zich nogmaals uit en draaide zich weer om naar de rivier. "Zouden hier waterratten zitten?" Subtiele verandering van onderwerp.
Onderwerp: Re: Blub blub blub zo 27 aug 2017 - 20:24
Oké, het enige woord dat er bij Swallow opkwam was: dramaqueen. Want jeetje, wat waren die issues van haar familie erg zeg, ze had er zóvéél medelijden mee. Ze zou echt willen ruilen van familie. En dat meende ze. Want, omdat zij half Bloodclan was --en dat was redelijk bekend in haar Clan--, voelde ze zich echt een buitenstaander. Had ze zich altijd zo gevoelt. Het begon eindelijk, eindelijk, te minderen. Maar ze had het gevoel dat ze het nooit zou kwijtraken. Nooit echt. Ja, misschien als ze ooit plots een deputy of zo zou worden. Iets waar ze ooit over durfde te dromen. Moons en moons geleden. Nu hoefde ze het niet meer. Ze wilde gewoon erkend worden als een goed en loyaal warrior, en daar zou ze blij mee zijn. Ja, natuurlijk, bijna iedereen zou die grote en belangrijke taak op zich willen nemen. Swallowflight ook. Maar ze concentreerde zich nu meer op zichzelf dan op haar ambities, haar dromen. En ze concentreerde zich meer op vrienden, die ze nooit echt gehad had. En nu wel. Sandflower, Crowcall, Glazeheart. Het leek wel alsof er tijdens de journey er een wereld was open gegaan voor haar. Ze had niet echt geluisterd naar wat Heronpaw nog meer had gezegd, maar opeens wekte een nogal random vraag haar uit haar gedachtenstroom. "Zouden hier waterratten zitten?" EH, wat? "Euh, weet ik veel? Random trouwens." voegde ze er nog gauw aan toe, waarna ze naar het water staarde. Jagen was wel een goed idee, maar met zo'n lawaaiige idioot aan haar zijde had ze geen schijn van kans om ook maar een dove en blinde muis te vangen.
Het was zeer duidelijk dat Swallowflight niet op lette. Heronpaw trok een gezicht, het antwoord hoefde al niet meer. Ze draaide mooi haar kont - die tevens erg slank was - naar die betch toe. Jaahaa gaat ze nu ook al zagen over haar vraag. Ze gromde even kort. De drang om te vertrekken was erg groot. Ze waren Ying-Yang. Water en vuur ofzo, maar de drang om te blijven was nog erger. Ze had compagnie nodig. Zuchtend legde ze zich neer. "Laat ook maar Swallow." Haar staart was net lang genoeg om zachtjes tegen de bil van de zwarte poes te tikken. Omdat dit gênant was, deed ze het niet lang. Hopelijk kreeg ze geen medelijden, dat was niet bepaald waar ze nood aan had.