You know nothing, Jon Snow

_{Met een pruil op zijn gezicht staarde het katertje naar buiten. Hij had ondertussen de leeftijd om apprentice worden bereikt, maar had zijn ceremonie nog niet gehad. Dit kwam omdat hij op de journey gestruikeld was en hierdoor zijn achterpoot beschadigd had, maar die wond was nu zo goed als genezen. Blijkbaar had Tallstar het toch anders gewild. Dire sloeg kort met zijn staart. Hij verveelde zich. Hij mocht de cavern nog niet uit en er was niets wat hij liever wilde. Misschien ging hij wel een keer stiekem, hij gaf niet uiterst veel om de regels en de verveling werd hem haast te erg. Kort keek hij op toen hij wat in zijn ooghoek zag bewegen. Het was één van de nieuwe kittens uit WindClan. Zijn blik veranderde van verveeld naar nieuwsgierig.

- 1st Owlkit}

Hij was niet lang geleden wakker geworden. Langzaam weer lerend om zijn balans op zijn lange poten terug te vinden. Op dit moment ging het wat beter. Na een paar beschamende blunders had hij zijn poten wat onder controle. Zijn blauwe ogen gericht op de grond terwijl hij zijn passen begon te tellen. Alhoewel hij al op de drie tellen stond, mocht hij zich wel trots voelen, en nu hij erover nadacht klonk het best... Triest.
Maar ja, hij was een kitten en wist minder dan 5% van de wereld en de rest dat hem omringde. Maar hij wist wie zijn vrienden waren, zijn familie en zijn vijanden, al had hij slechts alleen vijf tot negen katten gezien, en sommigen leken niet eens interessant genoeg voor hem om in de vriendenlijst of zwarte lijst te zetten.
Zijn vacht tintelde toen hij opeens een paar ogen op hem voelde. Zijn oortjes spitsend terwijl hij zijn blik recht in de andere kitten zijn ogen richtte, zonder beweging en zonder spraak. Hij was zeker niet verlegen. Die kat wou oog-contact? Dan kregen ze oog-contact.

don't hate,
relate

JARONART

_{De ander kreeg hem nu ook in de gaten. Er werd een staarcontest gestart. De ander had zeker pas net zijn ogen open, dat kon niet anders. Dire fronste kort. Hij hield nooit staarcontesten en zijn ogen begonnen te prikken. Hij vond dit helemaal niet nuttig en gaf het op. Snel knipperde hij een paar keer met zijn ogen. Hierna kwam hij overeind en liep hij naar de pasgeboren kitten toe. Hij ging zitten voor de ander. Hij was een stuk groter. En natuurlijk een stuk ouder. "Hoe heet jij?" vroeg hij aan de ander. Hij zakte door zijn poten heen en ging voor de ander liggen zodat ze op dezelfde ooghoogte waren. Deze kitten kon heel veel namen hebben, hij wist namelijk dat er heel veel WindClan kittens waren en niet welke hij nu voor zijn neus had. Shikrakit, Hawkkit, Seakit, Fraykit.. Ehh. Meer kon hij even niet verzinnen, maar er waren er veel.}

Uiteindelijk was de kat tegenover hem degene die als eerste opgaf. Waardoor Owlkit even verward was, het was niet persee als een wedstrijdje bedoeld. Maar nu de oudere kater het zelfs van een jongere kitten verloren was deed hem behoorlijk competitief denken. Waardoor hij nogal trots zijn kin omhoog stak. Hij won ook met alles. Zelfs al was het maar bedoeld om hem terug te ergeren. "Hoe heet jij?" Werd er plots aan hem gevraagd. Waardoor de jonge kater even langzaam met zijn oren trok, wat maakte zijn naam nou weer uit? "Ol," Probeerde hij. Ugh. Hij kon niet eens zijn eigen naam uitspreken. "Owwwlkit."

don't hate,
relate

JARONART

_{De kitten sprak zijn naam uit. Het duurde even, maar het antwoord kwam er wel. Owlkit, dus als hij het goed onthouden was, was dit een zoontje van Northdrift. De vader wist hij even zo snel niet, maar de poes was op de één of andere manier voor hem opgevallen tijdens de journey. Hij had haar rode vacht vaker gezien, en vond die altijd heel mooi. Hij knikte op de naam. "Dat is een goeie naam." beantwoordde hij. Uilen waren statig en wijs, dat was wel een mooi uitgangspunt om na te streven. Hij wiebelde met zijn oortjes. "Ik heet Direkit." Zelf vond hij zijn naam niet zo heel leuk. Dire betekende namelijk iets ergs en dat was hij helemaal niet, toch? Hij wist wel dat zijn ouders vraagtekens opriepen, hij was natuurlijk een bastaardzoon, dat had hij vaker gehoord. Maar er zat verder niets slechts in het jonge katertje.}

Het uitspreken van zijn eigen naam was al beschamend genoeg. Maar gelukkig kreeg de wat oudere kater wel binnen wat zijn naam was. "Dat is een goeie naam." Duidelijk, ja. Zijn naam was Owlkit omdat hij nogal erg fel was geweest, bovendien had zijn staart de patroon van een uilenveer, en zijn eng gestaar zei ook al genoeg. "Ik heet Direkit." Stelde de ander zich vervolgens voor. Uhm, hij had niet om zijn naam gevraagd, toch? Maar misschien moest hij even de good guy spelen, misschien dat hij hem wat woordjes aan kon leren. "Dirwkit." Zat die verdomme 'w' er weer tussen. Kon die gewoon geen eind ophoepelen naar zijn eigen naam? Waar het juist moeilijk te spreken was? "Direkit," probeerde hij nogmaals na wat na te denken. Het lukte hem langzaamaan wel, tenminste.

don't hate,
relate

JARONART

_{Owlkit sprak zijn naam na en hij grinnikte zachtjes. Het ging niet in één keer goed, maar Dire wachtte geduldig tot het wel lukte. Hij vond het best knap dat de ander al kon praten op een halve maan oud. Zijn verwondering was van zijn gezicht af te lezen. "Jij kan al goed praten," miauwde hij en trok nieuwsgierig met zijn oortjes. "Van wie heb je dat geleerd?" Het concept 'ouders' verging hem soms even, aangezien hij die niet meer had. Zijn eigen ouders hadden hem in de steek gelaten, en Dauntrose was overleden. Hij had niemand meer om op terug te vallen, maar hij was het gewend, en maakte zich er niet al te veel zorgen over.}

De andere kat grinnikte zachtjes, al had Owlkit niet duidelijk genoeg opgevat om te bedenken dat hij hem aan het uitlachen was. "Jij kan al goed praten," miauwde hij vervolgens. Waardoor de bruine kitten trots zijn borst vooruit stak. Al was hij er niet echt mee eens. Hij struikelde steeds over zijn woorden of raakte ergens vast. Soms kwam de 'w' uit het niets en soms ging het weg wanneer je het nodig had. Zoals in zijn eigen naam. "Van wie heb je dat geleerd?" Oeps, hij verwachtte geen lange zinnen, toch? Owlkit schudde zijn vacht, zichzelf mentaal klaar maken voor het antwoord. "Norttt-" Nee, nee, nee. Opnieuw. Dit moest perfect uitkomen. "Noooorthhhsssdrif." Hij had zo lang de 'o' laten drukken dat hij wel de 's' moest toevoegen. Al klonk het meer als een sis. Voor zichzelf ja, hij was vreselijk met dit. "En Raptore-" Hij stopte daar even. De 'e' zichzelf herhalend terwijl hij het in zijn kop probeerde te stampen. "Ekko." Hij zei het vast wel goed. "En en... Anderuh katte." Hij glimlachte trots. Zie je? Het kon erger.

don't hate,
relate

JARONART

Onderwerp: Re: You know nothing, Jon Snow