We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Owlkit rolde even op zijn zij en gaapte eerder in verveling. Wat was het saai hier. Kittens her en der speelden rond met mosballen en kiezelsteentjes. Maar hij had echt geen zin meer om te spelen. Allemaal konden niet tegen hun verlies. Nou ja, hij eigenlijk ook niet. Maar tenminste gaf hij niet snel op. Zodra hij één keer won, besloot iedereen wat anders te doen. Ja, pfft. Mietjes waren het. Ver onder zijn level. Hij was gewoonweg goed in alles en daar moest de rest maar mee leren leven. Nogmaals rolde hij weer op zijn andere zij. Zijn staart langzaam heen en weer zwiepend. Dit zou een dag worden met veel slaap en veel hyperactiviteit in de avond. Dat kon hij al zien aankomen.
Waar deed ze het eigenlijk voor? Zelfs nu ze weer een gewone warrior was, bleef ze zich dat afvragen. Waar vocht ze voor? Ze wilde WindClan trouw zijn, maar wat was de clan die ze zo lang had geleid eigenlijk? Wat stelde het voor? Hoe langer de clans bij elkaar in deze grot zaten, hoe meer ze zich af begon te vragen wat WindClan nou zoveel beter maakte dan de rest. Je clan kon je vertrouwen en katten daarbuiten niet, dat was wat ze altijd had geloofd, maar dat was een fout gebleken. Ze zuchtte en keek naar de spelende kittens in de grot. Die waren het enige waar nog iets aan te doen viel. Ze konden tenminste nog proberen om ervoor te zorgen dat die kitten niet uitgroeiden tot moordenaars en verraders. Hoe? Dat was de vraag. Het ging zo langzaam, zo subtiel. Je had het niet door tot het te laat was. Ze stapte zwijgend naar een van de kittens toe. Niet een van Oceanbreeze, die wilde ze niet zien, hoe onschuldig zij ook waren aan het verraad van hun moeder. Oceanbreeze was een goede kat, dat wist Evergreen, maar die kittens... ze had beloofd dat ze hen niets kwalijk zou nemen, maar ze kon niet naar ze kijken. "Verveel je je?" vroeg ze, neerkijkend op de kleine. Nu was hij nog klein, maar ze kon al zien dat hij op een dag boven haar uit zou torenen. Als hij de tijd daarvoor zou overleven, tenminste.
Owlbate
Member
Ryan ! 1611 Actief So, excuse my tantrum
Can't you see I've got my hands full?
"Verveel je je?" Kwam de vraag. Waardoor Owlkit zijn kop draaide om te zien wie de onbekende stem was. Zag het er zo uit, dan? Hij rolde terug op zijn andere zij om haar beter te bekijken. Zijn bruine ogen knipperde langzaam naar de oranje kattin terwijl hij de juiste antwoord probeerde te vinden. Een sarcastische opmerking? Eerlijk toegeven? Hij zwiepte nog één keer met zijn dikke staart. "Ja." Miauwde hij maar. Zolang de kat geen mosbalspel met hem wou spelen, or whatever. Hij wou liever met rust gelaten worden.
Waarom was ze met een kitten gaan praten? Hij had ja gezegd, dus nu werd er eigenlijk van haar verwacht dat ze het kleintje bezig zou houden. Maar hoe hield je een kitten van nog niet eens een maan oud bezig? Hij was een beetje jong voor een voorproefje op training. En ze had echt geen zin om hersenloos een mosbal heen en weer te gaan duwen. Pff, kittens... Ze was blij dat zij er nooit aan begonnen was. Het leek haar vreselijk. Thuis waren ze al vaak genoeg haar den binnengedenderd, ze moest er niet aan denken om tijd in een daadwerkelijke nursery door te brengen, waar je voortdurend omringd werd door die irritante kleine pluizenbollen. Die soms wel schattig waren. Dat moest zelfs zij toegeven. Maar toch, liever niet. "Wat wil je doen?" vroeg ze maar aan de kitten. Owlkit, meende ze, eentje van Northdrift en Raptorecho.
Owlbate
Member
Ryan ! 1611 Actief So, excuse my tantrum
Can't you see I've got my hands full?
Hij keek de oranje poes even ongeïnteresseerd aan voordat hij zijn achterpoten uitrekte. Nog een gaap ontsnappend terwijl weer verveeld rondkeek. Alsof zij niet zo interessant voor hem was. "Wat wil je doen?" Vroeg de kattin. Nu pas richtte hij zijn aandacht terug op haar. "Niks?" Zei hij. Moest hij wat van haar, dan? Of... Nu kon hij er gebruik van maken. Ze was een warrior toch? "Breng me naar buiten." Commandeerde hij haar. Met een warrior was het niet gevaarlijk, right? En als ze zijn commando negeerde kon hij mooi krijsend naar zijn vader toerennen, die was niet bang om een paar klappen uit te delen.
Onderwerp: don't 
ma 24 jul 2017 - 14:19
