Woven in my soul

Onderwerp: Woven in my soul vr 14 jul 2017 - 20:54

didn't understand

we rushed it moving way too fast
that we crushed it, but it's in the past.
we can make this leap through
the curtains of the waterfall
can you feel my love;

De kater was weer eens weggeglipt onder het toeziend oog van Routpaw, Lizardpath en Chivypaw. Hij was eigenwijs, hij wist heus wel dat hij het bladeren kompres op zijn hoofdwond moest houden, dat hij de zelfgemaakte spalk aan zijn poot moest houden die hij voor de tweede keer in zijn leven had gebroken. Verdomde berg ook, mousedung nog aan toe.
Hij was naar de Redwoods gegaan, de plaats leek niet op thuis en ergens was het maar beter ook. Een tweede kans in een nieuw gebied, daar was waar de kater op hoopte. Toch bleef hij een nutteloze elder, een kater die kruiden verbruikte terwijl anderen ze beter konden gebruiken. Maar de medicine cats bleven hem volstoppen ermee, tegen zijn wil in soms. Hij verdiende het niet.
De kater had geprobeerd te jagen, maar was daarin grandioos gefaald toen hij door zijn achterpoten heen was gezakt. Zijn poot was nog zwak, en daarom ging hij maar even zitten. "Verdoemde poot.." mompelde hij tegen zichzelf. Het ding deed nog pijn ook - want hij had zijn spalk in de cave laten liggen.

Open please join c:

Onderwerp: Re: Woven in my soul zo 16 jul 2017 - 0:05

Het was weer zover, Sparrowfeather, haar vroegere mentor en Medicine cat, was er weer eens vandoor gegaan. Hij had al meer in de den gelegen dan eender welke andere kat die ze al verzorgd had sinds ze zelf Medicine cat was geworden. Lizardpath pakte de spalk vast, die de kater achter had gelaten in zijn nest, en ging achter zijn geurspoor aan. Het duurde even voordat ze er was, maar uiteindelijk wist ze de kater toch te vinden. Ze trok even meelevend met haar oortje, bij de woorden die hij uitsprak. "Sparrowfeather", mauwde ze zachtjes nadat ze de spalk voor zijn poten had neergelegd. Even ging haar blik naar zijn poot. "Je weet dat die verdomde poot alleen maar goed kan genezen met gespalkte poot en wat rust." Ze fronste even en zette zich neer, om te laten zien dat ze hem niet meteen terug in zijn wilde dwingen. "Laat me je spalk op z'n minst terug aan je poot hangen?"