We can't be defeated [Fawnstep]

Voorzichtig, stapje voor stapje sloop Cinder dichter naar de muis toe... Maar toen was het zachte geluid van een krakje te horen, zelf voor een deel geschrokken keek de poes op. Hierdoor keek ze een ogenblik in de kleine ogen van het beestje waarna dit wegspurte. Geërgerd sprong ze overeind en keek om zich heen. Hoe kon het nu zo moeilijk zijn? Waarom kon ze dat beest niet gewoon gevangen hebben, was ze nu echt zo een slechte jager geworden? Gefrustreerd liep ze door, alles begon haar te veel te worden, al die katten waarmee ze normaal niet eens mee zou overeen komen moesten allemaal haar vriendjes worden. Maar ach, wat deed je eraan? Ook leek het alsof ze al een eeuwigheid met al die verschillende katten opgescheept zat, alsof het al jaren duurde maar iedereen wist dat ze echt nog niet zo lang rondtrokken. Rustig slofte de poes verder en ging rustig op een zonnig plekje zitten. Misschien was niet alles zo slecht, zo was het terug greenleaf wat betekende dat er voldoende voedsel was. Waarschijnlijk zou het wel niet zo lang meer duren voordat de clans terug een vaste plaats zouden vinden. Cinder wist dat ze het met die gedachte ging moeten doen tot dat moment er effectief was. Alles ging beter worden, daarvan was ze overtuigd en de zon die op haar grijze vacht scheen, zette daar alleen maar kracht achter.

i desire the things

that will destroy me in the end

Wanneer zou het stoppen? Wanneer zou ze stoppen met dierbaren verliezen? De clan spuugde haar uit op dit moment, zelfs haar nest was aan de kant geschoven door een paar warriors. Het was niet eerlijk, het had elke kat kunnen overkomen en natuurlijk moest het net Fawnstep weer zijn. Ze had haar kleindochtertje vermoord, een kitten was ze nog maar geweest. En nu mocht ze niet meer bij de kittens komen, ze mocht geen band opbouwen met de enige wezentjes die Roughflower had achtergelaten.
"Heb je hulp nodig met jagen?" mauwde ze voorzichtig toen ze een grijzige kattin in de zon zag zitten. Vanaf een afstandje had ze gezien hoe haar clangenoot een muis weg had gejaagd, en Fawnstep stond altijd al bekend als een goede jager, al erkende niet veel katten dat.

CINDERFLAME | THE HIGHLANDS

♔ nickdiazfan

Verdiept in gedachten staarde Cinderflame voor zich uit. 'Heb je hulp nodig met jagen?' klonk het van achter haar, een beetje geschrokken draaide ze zich om. Wie had het gezien hoe ze de mist inging? Toen ze de zwarte kat herkende als Fawnstep voelde ze toch een vlaag van opluchting, het was toch een Shadowclan kat. Anders kon ze het al horen verspreiden van weetje die Shadowclan kat kan niet eens deftig jagen en dan neerbuigende blikken... Zo was het nu eenmaal nu alle clans samen leefden. 'Hallo Fawnstep' miauwde ze vriendelijk. Cinderflame herkende haar als een goede warrior, misschien had ze hier en daar wat meer ongeluk gehad in haar leven dan de gemiddelde kat, toch kon niemand ooit ontkennen dat de poes een loyale kat en ook zeker een meerwaarde voor de Shadowclan was. 'Dankje voor je aanbod, ik denk dat ik gewoon een slechte dag heb' miauwde ze zachtjes. 'Weetje, ik ben echt blij dat jij het bent en niet een kat van een andere clan, dat zou alleen maar pijnlijk geweest zijn' voegde ze er nog aan toe met een goed bedoelde glimlach.

i desire the things

that will destroy me in the end

Het was een begin wat ze hier maakte, een begin aan een enorm lange en zware weg die ze voor zich had. De weg naar sterker worden. Ze had een clangenoot gevraagd of deze soms hulp nodig had met jagen, want Fawnstep was er een van de betere in - altijd al geweest ook. De grijze kattin keek wat geschrokken om, immers had ze de blunder van de ander gezien. "Hey Cinderflame," begroette ze de kattin toen ook maar. Ze had gewoon een slechte dag met jagen, vandaar. De ander zei dat ze blij was dat zij het had gezien en niet een kat van een andere clan. Een kleine glimlach kroop op haar gezicht. "Zo kan je het natuurlijk ook zien," mauwde ze terwijl ze om zich heen keek. Nee, niemand van een andere clan in de buurt. "Heb je zin om anders samen te jagen? Misschien kunnen we wel wat groters vangen dan een muis." Met twee was je altijd sterker, en misschien konden ze wat nieuwe technieken bedenken die het best werkte in dit nieuwe gebied.

CINDERFLAME | THE HIGHLANDS

♔ nickdiazfan

Cinderflame keek de zwarte kat recht aan met haar geelkleurige ogen. Ze stelde voor om samen te gaan jagen en dan te proberen om iets groters te vangen dan een muis. Met een glimlach stemde de grijze poes in. Ze genoot ervan om eens met iemand van haar eigen clan te jagen, iets wat ze voor de reis ook zo vaak had gedaan. Zachtjes ging Cinder rechtopstaan en keek naar Fawnstep. 'Let's go' mauwde ze terwijl ze begon te stappen. Maar alweer kwam het gevoel terug dat ze eigenlijk meer zou moeten zeggen tegen de poes, om even aan te geven dat ze haar wel steunde ofzo. Cinderflame wist dat vele katten gemeen waren tegen haar, dus misschien moest ze toch even duidelijk maken dat zij we achter haar stond. 'Euhm, Fawnstep, hoe gaat het eigenlijk met jou?' ze zei het met een zachte en rustige stem in de hoop om op die manier duidelijk te maken dat ze het goed bedoelde.

Onderwerp: Re: We can't be defeated [Fawnstep]