Colors

Onderwerp: Colors za 10 jun 2017 - 12:27

so lucky that we met
while walking under ladders

Het was al bijna donker toen de kattin rond het territorium liep. Haar groene ogen gericht op de roodgekleurde lucht terwijl ze toekeek hoe de zon zich liet vervangen door de maan. Een mooi uitzicht, vond ze. Altijd. Het gaf haar zo'n rustig gevoel, nu iedereen zich in het kamp bevond was het veel rustiger nu. En dat vond ze altijd prettig. Wat tijd voor haarzelf na zo'n lange dag.
Langzaamaan veranderde de kleur van de lucht naar steeds donker. En al snel begonnen de sterren het te versieren. De kattin haar ogen begonnen te glinsteren. StarClan waakte nog over hun. Wat hoop vulde haar met energie. Ze voelde zich meer veiliger. StarClan was er nog.

+tags Stallionheart first
+note x

Onderwerp: Re: Colors za 10 jun 2017 - 13:31

Hij was terug onderweg naar de Clan Cavern terwijl het donker langzaam begon in te zetten. Het was een lange dag geweest en het enige wat hij had kunnen vangen was een miezerige muis die hij tussen zijn kaken had geklemd. Hij versnelde zijn pas nu het steeds donkerder begon te worden. Ondanks dat ze pas kort in dit gebied woonden wende hij nu al redelijk snel aan de bergen. Er dreef een geur zijn neus in die hij identificeerde als Badland. Hij glimlachte en zette koers naar de poes. Toen ze in zijn zicht kwam miaude hij een beetje gemoffeld "Goede avond Badland" waarna hij naast de poes ging zitten en zijn prooi op de grond legde. "Het is fijn om buiten te zijn hé? Beter dan binnen in die grot" voegde hij er met een knipoog aan toe.

The heart of a Stallion

Onderwerp: Re: Colors za 10 jun 2017 - 20:30

so lucky that we met
while walking under ladders

Badland had de kater nog niet opgemerkt. Haar ogen eerder gefocust op wat voor haar lag. Aangezien ze nogal hoog bevonden was de wind zeker meer sterker. Maar niet sterk genoeg om haar volledig weg te waaien. "Goede avond Badland" Klonk een stem. Nogal geschrokken rukte ze haar kop richting de bron van het geluid. Maar meteen nadat ze de vacht van Stallionheart opgemerkt had werd ze weer rustig. Ze keek toe hoe hij naast haar ging zitten en zijn gevangen prooi neerlegde. "Hoi, Stallion." Begroette ze terug met een kleine glimlach. "Het is fijn om buiten te zijn hé? Beter dan binnen in die grot" Voegde hij toe met een knipoog. Waardoor de kattin moest knikken. "Teveel katten daar," vond ze. "Dus ja, ik sta liever hier in de avond. Veel vrediger."

+tags Stallionheart
+note x

Onderwerp: Re: Colors zo 11 jun 2017 - 13:38

Badland was blijkbaar een beetje van hem geschrokken. Hij kneep zijn ogen even samen en deed ze daarna weer open. Ze werd wat rustiger nu ze zag dat hij het was en hij knikte naar haar. Er was geen reden om van hem te schrikken. Ja, hij zag er natuurlijk niet uit als een typische WindClan kat maar toch was hij een echte WindClan kat in hart en nieren. "De katten vind ik zo erg nog niet" miauwde hij waarna hij zuchtte. "Het geeft een beklemmend gevoel die grot. Ik mis de sterrenhemel waar we StarClan kunnen zien" zei hij en hij staarde omhoog naar de sterren. De sterrennacht kleurde zijn groene ogen blauwig waarin ze reflecteerde. Hij wendde zijn blik weer naar Badland. "Het jagen gaat ook niet echt geweldig hier" bromde hij waarna hij een tikje gaf tegen zijn miezerige muis.

The heart of a Stallion

Onderwerp: Re: Colors zo 11 jun 2017 - 17:58

so lucky that we met
while walking under ladders

Ze had haar blik weer op de kater gericht toen hij verder sprak. "De katten vind ik zo erg nog niet. Het geeft een beklemmend gevoel die grot. Ik mis de sterrenhemel waar we StarClan kunnen zien" Zei hij, waardoor Badland daar wel moest mee stemmen. Terwijl de kater hoog naar de lucht keek, bleef de flamepoint poes hem nog steeds aankijkend. "Het jagen gaat ook niet echt geweldig hier" Ze richtte haar blik op het kleine, dode dier dat Stallionheart kort geleden gevangen had. "Ja," Stemde ze in met een zachte zucht. "Ik had vandaag bijna een waterrat te pakken, maar met dit allemaal nieuw... Ja, het lukte me net niet." Nu keek de WindClanpoes ook naar de sterren. 'Denk je dat StarClan nog over ons waken?" Vroeg ze voorzichtig. StarClan was zowat haar enige hoop geweest, sinds ze een kitten was.

+tags Stallionheart
+note x

Onderwerp: Re: Colors zo 11 jun 2017 - 19:36

Waterrat. Hij keek haar fronsend aan. "Bij het water zitten al die vissenkoppen" zei hij met een lichte walging in zijn stem. Hoewel hij de hele Journey met hen had moeten samenwerken had hij nog altijd niet het gevoel dat RiverClan ooit vrienden zou leveren aan hem. Hij keek vanuit zijn ooghoeken naar de flame point poes en knikte. "De Highlands is de enige plek die een beetje aan thuis doet denken" miauwde hij en hij dacht terug aan de weidse velden waar zijn poten zo lang over de aarde waren gegaan samen met die van zijn voorouders. Hij trok met zijn oren en keek Badland nu recht aan. "StarClan moet over ons waken want anders hadden die Tribe katten ons al lang aangevallen. Zij hebben geen StarClan maar iets anders, hun voorouders lopen ergens anders". Hij keek naar zijn poten en sloot zijn ogen voor een paar tellen. "Ik zou willen dat we terug konden naar ons thuis.. maar het is er niet meer" miauwde hij droevig. Het stak de torbie kater meer dan hij aanvankelijk had kunnen denken. Hij liet zijn oren kantelen toen hij een geluid meende te horen, het bleek echter niks te zijn behalve de wind. "Wat vind jij van de hele Journey?" vroeg hij haar uit belangstelling waarna hij zijn staart om zijn poten sloeg.

The heart of a Stallion

Onderwerp: Re: Colors ma 12 jun 2017 - 21:34

so lucky that we met
while walking under ladders

Blijkbaar had haar onderwerp over haar gemiste prooi iets in Stallion gewekt. Want meteen was hij niet blij om iets met water te horen. "Bij het water zitten al die vissenkoppen" Ze kon zijn walging wel in zijn stem horen. Waardoor ze haar oor zijn richting op spitste en vervolgens naar hem keek. Tuurlijk, ze hoorde niet verrast te zijn. Het was manen na het gevecht tussen RiverClan. En ergens begreep ze zijn haat. Maar van zo'n... Eerlijke warrior te horen was even wennen. Vooral de walging in zijn stem paste totaal niet bij zijn plaatje. "De Highlands is de enige plek die een beetje aan thuis doet denken" Gaf hij toe. Waardoor Bad mee in stemde. "Ja,' zei ze met een kort knikje. En al gauw keek de kater ook naar haar. Waardoor er oogcontact gemaakt werd. "StarClan moet over ons waken want anders hadden die Tribe katten ons al lang aangevallen. Zij hebben geen StarClan maar iets anders, hun voorouders lopen ergens anders" Kwam het antwoord op haar bezorgde vraag. Wat de flame point poes meer liet kalmeren. StarClan was er nog, geen twijfel mogelijk. "Ik zou willen dat we terug konden naar ons thuis.. maar het is er niet meer" Voegde hij droevig toe. "Mijn moeder zei altijd, 'thuis is waar het hart ligt'." Begon ze. Waardoor ze terug naar de sterren keek. "En wij zijn WindClanners, het maakt niet uit waar we zijn, zolang we samen zijn is het ons thuis. Het maakt niet uit welk territorium." Eerlijk gezegd voelde ze zich trots dat ze dat nog onthouden had. Ze was toen nog een kitten toen dat haar verteld was. En het was één van de mooiste zinnen dat haar moeder haar kon geleerd hebben. "Wat vind jij van de hele Journey?" Vroeg hij vervolgens. Waardoor ze er even moest nadenken. "Avontuurlijk,"' miauwde ze met een kleine schouder ophaal. Waarna ze hem met een glimlach weer aankeek. "Het laat me veel meer dingen leren, van de Clans, de katten, iedereen. Toch, in deze plek, met alle Clans én een Tribe erbij? Ik vind het nogal een beetje iets te krap. Maar ik ben nog steeds dankbaar dat ze ons niet eruit hebben gestuurd. Dat gebeurd niet vaak."

+tags Stallionheart
+note x

Onderwerp: Re: Colors di 13 jun 2017 - 13:36

Thuis is waar het hart ligt miauwde Badland. Hij keek haar verwonderd aan, hij had het een andere kat ook een keer horen zeggen een tijd geleden maar hij wist niet meer wie en waar. "Zolang we samen zijn is alles oké voor WindClan maar WindClan oogt op het moment zwak... Oceanbreeze neemt de taken van Everstar over en ze draagt zelf kittens" miauwde hij en hij voelde dat een lichte frustratie in zijn stem opspeelde. "WindClan is een geweldige Clan maar we ogen zwak waar ik me zorgen over maak" miauwde hij en zuchtte vervolgens diep. Hij keek omhoog naar de zilverpels die met hen mee was gereisd naar hier en hoopte dat een van zijn voorouders naar hem zou willen uitreiken om hem te helpen. Alstublieft, maak WindClan weer sterk dacht hij en hij keek weer opzij naar Badland. "Geluk hebben we inderdaad gehad, het is alleen zo pijnlijk dat we zoveel katten verloren zijn" miauwde hij waarna hij naar zijn poten staarde. Het was hem gelukkig niet gebeurd dat hij een dierbare had verloren maar Everstar was Bearpaw verloren. Alhoewel hij mot had gehad met Bearpaw was het wel een feit dat de Clan Bearpaw moest missen. De kater had ongetwijfeld een goede warrior kunnen worden.

The heart of a Stallion

Onderwerp: Re: Colors wo 14 jun 2017 - 18:06

so lucky that we met
while walking under ladders

Ze had haar blik op de sterren toen de kater verder sprak. "Zolang we samen zijn is alles oké voor WindClan maar WindClan oogt op het moment zwak... Oceanbreeze neemt de taken van Everstar over en ze draagt zelf kittens" Ze kon de frustratie zeker in zijn stem horen. Toch kon ze zijn geduld erbij horen mengen. Het was inderdaad een zeer frustrerende situatie. "Ik heb het gevoel dat we hier ook niet voor eeuwig mogen blijven." Begon ze. "Meer kittens kunnen echter niet komen. Wat als er iets ergs gebeurd? Wat als we plotseling gaan reizen naar een andere plek. Kittens van een maantje of twee moeten gedragen worden en we hebben er al een overvloed aan." Zelf kon ze haar irritatie voelen in haar eigen woorden. Ze was dol op kittens, dat kon ze niet vermijden. Maar het was een zeer groot risico om nu veel kittens te krijgen, zeker nu ze elk moment weer verder moesten gaan. De Tribe was niet vastberaden om vier hele Clans te verwelkomen met open armen, en daar was ze echter niet verrast door. "Geluk hebben we inderdaad gehad, het is alleen zo pijnlijk dat we zoveel katten verloren zijn" Daar had Bad hem nog een punt voor moeten geven. En richtte ze haar groene ogen weer op dat van de andere kat. "We hebben inderdaad vele goede katten verloren." Stemde ze in, waardoor ze even haar kop boog. Ze had tot haar geluk nog niemand verloren. Drizzlesky leek prima in orde te zijn en haar ouders waren hopelijk ook al goed, aangezien ze hadden besloten op hun oude gebied te blijven.

+tags Stallionheart
+note x

Onderwerp: Re: Colors do 15 jun 2017 - 18:06

Hij knikte ter bevestiging van Badlands vermoeden. "De Clans kunnen hier niet blijven. De Tribe is vriendelijk maar ze gaan ons niet voor eeuwig opvangen" miauwde hij. Badland bleek ook bezorgd om Oceanbreeze en haar kittens. Hij had dat ook al in zijn achterhoofd gehouden dat dat problemen op kon leveren. Konden poezen nu even niet wachten met zwanger worden? "Er zijn inderdaad veel kittens" stemde hij in "Het dragen opzich is geen probleem maar de lange tijd die het gedaan moet worden. Het sloopt Warriors. Als ze nog jong zijn gaat het wel maar als ze ouder worden en zwaarder wordt het ook zwaarder voor alle Warriors" zei hij waarna hij even een frons op zijn gezicht had. Het was niet dat hij tegen kittens was, nee dat absoluut niet. De timing was alleen erg ongelukkig van Tigergaze en Oceanbreeze. Erover kiezen had geen zin dus stond de torbie kater op. "Wil je nog een nachtelijke jacht proberen? Wie weet vangen we wat" zei hij met een glimlach. Hij pakte zijn miezerige muis op en borg deze op onder een aantal stenen zodat er geen vogels mee vandoor konden gaan. Hij schudde zijn spieren los en keek Badland aan met een vragende blik in zijn glimmende ogen. Ging ze met hem mee?

The heart of a Stallion

Onderwerp: Re: Colors do 15 jun 2017 - 19:43

so lucky that we met
while walking under ladders

Badland had haar blik en focus alleen op de kater gericht terwijl hij verder sprak. "De Clans kunnen hier niet blijven. De Tribe is vriendelijk maar ze gaan ons niet voor eeuwig opvangen" Miauwde hij. Waarna er als volgt kwam, "Er zijn inderdaad veel kittens. Het dragen opzich is geen probleem maar de lange tijd die het gedaan moet worden. Het sloopt Warriors. Als ze nog jong zijn gaat het wel maar als ze ouder worden en zwaarder wordt het ook zwaarder voor alle Warriors" De flame point poes gaf een zwiep met haar staart terwijl ze nog een knikje gaf. "Ik heb gehoord dat een ThunderClankitten het niet gehaald had," murmelde ze zachtjes. Het zou vast vreselijk voor de moeder geweest zijn. "Aangereden door een monster, en ze was volgens mij rond de één maan oud." De kattin was altijd een fan van kittens geweest. Soms was ze bereid om voor ze te babysitten wanneer de moeder eten wou halen, of wat wou drinken. En ze kon het gevoel bij het verliezen van een kitten nog steeds wel voelen, laat staan als je zelf de moeder was. "Het was vreselijk." Vervolgde ze terwijl ze terug naar haar poten keek. Maar gelukkig verzon de warrior al snel wat afleiding. "Wil je nog een nachtelijke jacht proberen? Wie weet vangen we wat" Stelde hij voor met een glimlach. Waarna hij vervolgens zijn kleine vangst verborg tussen een paar stenen. Badland knikte nogmaals voordat ze ook op stond. "Hm, ik weet niet." Begon ze met een plagerige toon. "Ben jij niet bang voor het donker?"

+tags Stallionheart
+note x

Onderwerp: Re: Colors vr 16 jun 2017 - 10:56

Voor een hartslag bleef het even stil alsof Badland serieus niet met hem mee wilde gaan. Ze vroeg hem of hij bang was voor het donker en hij rolde met zijn ogen. "Daar ga ik niet eens op in" miauwde hij geamuseerd waarna hij zijn staart heen en weer liet gaan. Hij kromde zijn nagels in de ondergrond en sprong een staartlengte naar voren. Badland ging dus met hem mee. Hij keerde haar zijn rug toe en begon te lopen met voor op zijn gezicht een brede grijns. Hij kende het gebied rondom de Cavern nu wel redelijk goed en hij zette koers naar hoger gelegen terrein. Een heel eind van hier was de Vulture's Drop. Hij was er nog niet geweest maar had gehoord dat het uitzicht adembenemend was. Hij versnelde zijn pas iets en hield zijn oren gespitst op het minste geluid wat een prooi kon zijn. Helaas hoorde hij alleen de wind ruisen en voelde hij deze ook aan zijn vacht trekken. Prooien vinden zou moeilijker worden dan hij had gedacht. Stug liep hij door totdat hij bij een spleet in de rotsen kwam en voorzichtig de lucht opsnoof die van binnen kwam. Misschien dat er prooi in zat?

The heart of a Stallion

Onderwerp: Re: Colors do 22 jun 2017 - 19:25

so lucky that we met
while walking under ladders

Stallionheart rolde met zijn ogen toen ze hem de plagende vraag stelde. "Daar ga ik niet eens op in" zei hij vervolgens. Waardoor Badland hem een speelse tik gaf met haar staart voordat ze dichter bij de kater besloot te staan. "Maak je geen zorgen, ik bescherm je wel." Miauwde ze terug met een grinnik. "Ik ben er heel erg goed in." De flame point poes stak haar kin trots op. Maar eerder in een speelse manier. Ze was meestal zichzelf als ze in aan kleine groep katten zat. Maar echter, in het kamp was ze stiller dan ze nu was. Aangezien ze nu alleen met de kater was, durfde ze ook meer soepeler zichzelf te zijn. Toen ze begonnen te lopen besloot Badland hem maar de leiding te geven. En al snel merkte ze op dat ze hoger gingen. Als ze het goed had waren ze al op weg naar de Vulture's Drop. Ze kon toegeven dat ze nogal hoogtevrees had, sinds ze een apprentice was, maar ze zei liever niks. Ze waren alleen om wat te vangen, toch? Bovendien was er geen lol als ze amper ergens naartoe konden omdat ze gewoon angst had voor de hoogt. Zolang ze maar ver weg bleef van de rand was ze veilig.
Ze had ondertussen niet opgemerkt dat er een geur van een muisje haar neus inging. En meteen keek ze terug naar de kater. Die duidelijk de geur al opgemerkt had en al de spleet in de rots aan het bestuderen was. "Stal," zei ze zachtjes, om hem wat te waarschuwen. Ze had gehoord dat er roofvogels waren. Dat konden ze ook niet riskeren. "Stallion," zei ze iets luider. "Niet zomaar je snuit in iets steken, hè." Waarschuwde ze hem uiteindelijk terwijl ze met haar staart zwiepte. Ondanks dat het een waarschuwing was, klonk haar stem nog steeds warm, vriendelijk. Niet gefrustreerd of paniekerig.

+tags Stallionheart
+note x

Onderwerp: Re: Colors za 24 jun 2017 - 15:28

Achter zich hoorde hij Badland met gedempte stem zijn naam zeggen. Hij trok even met zijn oor en zette een poot in de spleet en voelde aan de bodem. Het was stevig en van steen waarna hij even met zijn nagels eroverheen schraapte om er zeker van te zijn dat dit het geval was en niet een andere ondergrond. Hij wist nu zeker dat het steen was en hij draaide zich om naar Badland. "Zullen we een kijkje gaan nemen?" miauwde hij waarna hij triomfantelijk met zijn staart heen en weer zwiepte. Het bracht een hele andere Stallionheart naar boven, een die meer op Stallionpaw leek van een vervlogen tijd. De kater glimlachte en draaide zich toen om en wurmde zich de spleet in. Met zijn snorharen tastte hij de wanden af en hij gebruikte zijn neus veelvuldig. Hij kreeg nog steeds de hint van frisse lucht achter hem maar ook van voor hem. Wat lag er voor hen? Hij liep voorzichtig verder door de spleet totdat hij bij een stuk kwam wat vele malen breder was waar zeker drie katten naast elkaar konden staan en waar verschillende tunnels uit liepen. "Welke kiezen we ... ?" murmelde hij half in zichzelf en half tegen Badland.

The heart of a Stallion

Onderwerp: Re: Colors za 24 jun 2017 - 16:46

Stallionheart

300 words

no notes x

so lucky that we met while walking under ladders

De kater leek niet zo erg veel gebruik te maken van haar waarschuwing, of eerder haar advies om niet zomaar je snuit in iets te steken. Aangezien ze ooit een konijnenbeet van had gekregen toen ze nog een jonge apprentice was geweest. "Zullen we een kijkje gaan nemen?" vroeg hij uiteindelijk. En even overwoog ze om nee te zeggen, het kon gevaarlijk zijn, en oriënteren was nooit haar sterkste punt geweest. Maar ze besloot om het feestje niet te verpesten en knikte uiteindelijk. "Goed, dan." Miauwde ze met een glimlach. "Maar als jij eerst gaat." Ze hoefde het niet twee keer te zeggen. Want de calico ging al meteen de spleet in kruipen. Waarna Badland al snel volgde. Aangezien de flame point poes kleiner was dan hem, hoefde ze niet eens zo erg haar kop te zakken. Haar snorharen deden het werk om niet per ongeluk tegen iets aan te botsen. Ze kon allerlei geuren herkennen. Zoals dat hier een konijn geen dagen geleden was en de frisse lucht dat van achteren kwam kon ze ook niet missen. Maar ze hadden het wel nodig, als ze het niet te benauwd wouden krijgen, dan.
Uiteindelijk zette Stallionheart het op een stop en meteen ging ze gebruik maken van de ruimte zodat ze naast hem kon gaan staan. Haar groene ogen waren ondertussen al gewend geraakt aan het donker en ze kon duidelijk een paar tunnels voor hun zien. "Welke kiezen we ... ?" Hoorde ze kater naast haar vragen. Waardoor ze vragend met haar oren spitste. "Rechts brengt altijd geluk." Antwoordde ze, toch in een vragende toon alsof ze ook aan hem vroeg of het waar was. Maar ze had geen specifieke 'favoriete tunnel'. En rechts liep altijd goed uit, volgens haar dan.

♥

Onderwerp: Re: Colors di 27 jun 2017 - 13:31

Badland gaf aan dat ze graag de rechter tunnel in wilde gaan omdat die geluk bracht. Hij keek haar geamuseerd met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Als jij het zegt" verzuchtte de kater en hij grinnikte. Want dit was absoluut logisch. Vast wel. Hij liep de rechter gang in die wat breder bleek te zijn dan hij had verwacht. De ene poot volgde in de andere pootstap en toen stak er opeens een bries aan die vol in zijn gezicht waaide. Hij bleef even geshokeerd staan maar vervolgde zijn pas nu in een sneller tempo. Weer kwamen ze uit bij een grote ruimte en hij sloeg weer de rechter gang in omdat hij Badland graag wilde plezieren. Hij liep verder en verder en bleef staan toen hij een groot wit licht zag. Was dat een ander gebied? Voorzichtig liep hij naar de plek toe.

The heart of a Stallion

Onderwerp: Re: Colors ma 3 jul 2017 - 21:41

Stallionheart

250 words

no notes x

so lucky that we met while walking under ladders

De kater gaf haar een geamuseerde blik. Waardoor Badland hem quasi-beledigd aankeek. "Wat?" Zei ze met een kleine giechel. Alsof het totaal normaal was, maar grappig genoeg om het niet echt serieus te nemen. "Als jij het zegt" Zei hij met een grinnik als volgt. Waarna ze vervolgens weer het op een lopen zetten. "Dus..." Vertelde ze na een tijdje van comfortabele stilte. "Vertel me is over jezelf, Stallionheart." Ze tikte hem plagerig aan met haar staart. "Iets over je nestgenoten, ouders? Wie was jouw mentor?" Ze had geen idee, maar normaal was ze niet iemand die zich zo... Geïnteresseerd voelde om een Clangenoot. Tuurlijk gaf ze heel veel om haar Clangenoten, het waren haar Clangenoten, logisch dus. Maar de kater... Hij had iets dat haar aantrok. Iets waardoor ze juist meer van hem wilde leren kennen. Ze keek terug naar de warrior toen ze weer naar een keuze van tunnels waren, maar hij wist al waar ze naartoe moesten dus gingen ze weer de rechter nemen. Ze was even verdiept in zijn ogen totdat hij opeens tot een stop kwam en ze uiteindelijk vooruit keek. Haar oren spitsend toen ze een groot wit licht zag. Aangezien haar ogen gewend waren geraakt aan de duister was het nogal... Onverwachts gekomen. "StarClan," mompelde ze terwijl ze gefascineerd keek en een stap naar voren nam. "Waar zijn we?"

♥

Onderwerp: Re: Colors wo 5 jul 2017 - 17:27

In zijn achterhoofd zweefden de woorden die Badland net gesproken had. Ergens begreep hij het wel dat ze wat meer over hem wilde weten, hij sprak er niet veel over wat het daardoor des te interessanter maakte om er vragen over te stellen. De kater sprak er niet graag over omdat het ergens een beetje vreemd voelde. "Iceflame was mijn mentor" miauwde hij terwijl hij terugdacht aan de tijd dat hij nog Stallionpaw hat geheten. "Ik was enig Kit" voegde hij er aan toe. Swiftcloud en Breezesong hadden dat ook betreurd maar het was eenmaal niet anders geweest.
Hij keek naar het witte licht en liep behoedzaam verder totdat hij zag wat er lag. Het was water geweest dat fel reflecteerde en langs het water groeide grashalmen. "Ik heb geen idee waar we zijn Badland" miauwde de kater zacht. "StarClan sta ons bij. Ik denk dat we dit moeten rapporteren aan Everst.. Oceanbreeze" zei hij waarna hij langzaam het veld in liep vertrouwend op zijn gehoor en reuk dat hij op niks vreemds zou stuitten.

The heart of a Stallion

Onderwerp: Re: Colors za 15 jul 2017 - 9:12

Stallionheart

250 words

no notes x

so lucky that we met while walking under ladders

Het duurde niet lang voordat de kater haar vraag beantwoord was. "Iceflame was mijn mentor. Ik was enig Kit" Badland trok even met haar oren bij de laatste zin. "Dat zou vast weer saai geweest zijn, je hebt ook al geen siblings om steun voor te zoeken." Zei ze voorzichtig. Ze kon geen moment voorstellen hoe het zou zijn zonder Drizzlesky of Shatteredice. Ze hadden een sterke band met elkaar, Bovendien hadden ze niemand anders dan elkaar. En ergens had ze ook al een schuldgevoel gekregen dat ze niet met de calico omgegaan was. Ze was als jonge poes altijd al bang geweest om te spelen met anderen behalve haar eigen nestgenoten. Terwijl de warrior verder liep bleef Badland echter op haar plaats. Niet zeker wat ze precies moesten doen. "Ik heb geen idee waar we zijn Badland. StarClan sta ons bij. Ik denk dat we dit moeten rapporteren aan Everst.. Oceanbreeze" Ze knikte snel voordat ze al opstond en zich omdraaide. Ze had wel het foutje in de zin gehoord. Over Everstar en Oceanbreeze. Evergreen was nu van haar leiderrank af en het was wel een schok voor iedereen. Bad was vanaf haar geboorte alleen Everstar als har leider gaan zien. "Goed plan," miauwde ze terug. Ze keek terug naar de tunnel waar ze niet lang geleden doorheen zijn gegaan. Gelukkig dat ze alleen rechts hadden genomen. Want de vochtigheid in de grot kon al snel de geuren verspreiden en iemand verwarren.

♥

Onderwerp: Re: Colors wo 19 jul 2017 - 15:48

Hij hoorde de semi sussende toon van Badland en onderdrukte de drang hier een scherpe reactie op te geven. Ze bedoelde het goed maar ergens stak dit hem. Hij had geen behoefte aan medelijden of iets in die richting. Hij was toch goed opgedroogd? Hij schudde zijn kop en zag hoe Badland zich omdraaide om weg te gaan. Hij zette nog een poot vooruit en toen weer terug. "Wil je niet verder ontdekken?" miauwde hij lichtelijk teleurgesteld. Ergens had ze natuurlijk gelijk maar aan de andere kant vond hij het jammer, ze konden hier misschien wel iets groots ontdekken en dat was... groots? Hij zwiepte even met zijn staart en liep toen nog een paar passen vooruit waarna hij goed rondkeek. Zonder verder na te denken liep hij naar het water toe en snoof hij de geur ervan op. Het rook gewoon als elk ander water waarna hij een paar slokken van het water nam. Het was ijzig koud maar ook verfrissend. Het water stroomde niet enorm hard maar toch genoeg om steeds een nieuwe vlaag mee te nemen van koelte. De kater ging langzaam zitten en staarde in het water. Het was facinerend om te zien hoe de golven tegen de oevers sloegen en verder stroomden. "Badland? Misschien dat we verder moeten lopen en hier en daar markeren waar we zijn geweest. Dan kunnen we een volledig verslag uitbrengen" miauwde hij met opwinding in zijn stem.

The heart of a Stallion

Onderwerp: Re: Colors