House of the Rising Sun

Er was gepatrouilleerd en Talon had samen met zijn patrouille nog een vos moeten verjagen. Maar het was allemaal feilloos verlopen, wat ook wel moest met zo'n sterke Cave Guard patrouille. Nu was de zwarte kater terug onderweg naar de Cave of Rushing Water. Hij sprong van rots naar rots tot hij binnen in de Cave was. Hij zwiepte met zijn staart en begroette de Tribe genoten die hij tegen kwam, tot hij de Den van de Guard en Hunters binnen kwam. Daar liep hij door naar zijn nest gemaakt van veren. Waar hij rustig ging liggen en wachtte tot slaap hem zou vatten. Wat niet gebeurde, want zijn gedachten bleven door racen. Hij dacht na over Hollow, Eagle en Willow. Zijn zus, vader en grote liefde. Waarom kwamen ze elke keer weer terug in zijn kop. Had hij het dan nooit verwerkt?

Eerste post voor Eyes.

Hij was net klaar met zijn taak toen zijn voormalig mentor samen met de rest van zijn patrouille het kamp binnen kwam. De geur van een vos hing nog wat in hun vachten. Zodra een andere Cave Guard het van hem had overgenomen was Eyes of the Snake richting de prooistapel gelopen. Meteen had hij boze blikken op zich afgekregen toen hij twee stuks prooi van de stapel af haalde. Om een of andere reden moesten katten hem altijd hebben, hij leek niets goed te kunnen doen in hun ogen. Hij was er aan gewend en had geleerd om er mee te leven. Rustig wandelde de zwart witte kater naar de Guards en Hunters Den. Voorzichtig legde hij een van de twee stuks prooi voor de zwarte kater weg. Met het andere dier nog in zijn bek nam hij plaats bij Talon's nest. De zwarte kater had wel wat eten verdient na een zware patrouille.

Slapen zat er voorlopig nog niet in voor de zwarte kater. Zijn gedachten bleven hem naar zijn duistere momenten in het verleden trekken en gelukkig kwam zijn voormalige to-be, Eyes hem uit zijn lijden te verlossen door een stuk prooi voor hem neer te leggen. Een heerlijke sappige eekhoorn. Dat hij er zelf niet aan had gedacht om na de patrouille om wat te eten te pakken. Maar ja, de kater was dan ook aardig uitgeput geweest door de vos die er was geweest. Talon kwam overeind en keek zijn voormalige to-be dankbaar aan. "Bedankt," miauwde hij waarna hij comfortabel ging zitten. "Hoe was jouw dag vandaag?" Vroeg de kater vervolgens en boog zich voorover om te beginnen aan de sappige eekhoorn die hier voor zijn neus lag. The Tribe of Entless Hunting had een goed jachtseizoen voor hun in petto, tenminste, daar leek het op, aangezien de prooistapel goed gevuld was.

De zwarte kater kwam overeind. Een dankbare blik was in zijn ogen verschenen. "Bedankt," sprak Talon. Eyes of the Snake knikte een keer voor zijn voormalig mentor ging zitten. De kat tegenover hem was een van de weinige die hem niet met de verafschuwende ogen aankeek. Hij was een van de kleine groep katten die de moeite had gedaan om hem te leren kennen en hem niet beoordeelde op hoe hij er uit zag. Het was iets waar de zwart witte kater enorm dankbaar voor was. "Hoe was jouw dag vandaag?" vroeg de kater voor hij aan zijn prooi begon. Eyes of the Snake haalde zijn schouders een keer op. ”Niet meer dan normaal”, sprak hij half zuchtend. Veel van zijn dagen waren het zelfde, hij had toch niets bijzonders te doen over het algemeen. ”Is alles goed verlopen met de vos?”

Eyes of the Snake, zijn voormalige to-be had een bijzondere uiterlijk, maar uiterlijk was niet iets waarop Talon that slashes with Strength anderen beoordeelden. Er waren andere Cave Guards en Prey Hunters die daar anders over na dachten, de katten met een simpelere gedachtegang, maar zo was Talon beslist niet. Terwijl Talon kauwde op een stuk eekhoorn reageerde Eyes op zijn vraag dat het niet anders was dan normaal. Talon keek voor een moment bezorgd en slikte zijn hap eekhoorn door. "Misschien moet je een keer goed van je afbijten. Het is niet fair hoe anderen jou behandelen," sprak Talon rustig. Eyes leek vaak de dupe te zijn, iets wat oneerlijk was, gezien hij een prima Cave Guard was. Eyes toonde vervolgens interesse in zijn patrouille. "Het was een kleine vos, makkelijk te verjagen, gezien de grootte van de patrouille waarmee ik was. Dus ja, het is goed verlopen met de vos, al is het maar niet hoe je het bekijkt," sprak de kater rustig, ja, met de patrouille was het goed verlopen, de vos zelf niet.  

De zwart witte kater duwde een keer met zijn neus tegen het konijntje voor zijn neus waardoor die omrolde. Rustig nam hij een hap nadat Talon ook aan zijn eekhoorn was begonnen. "Misschien moet je een keer goed van je afbijten. Het is niet fair hoe anderen jou behandelen," sprak de zwarte kater. De oren van Eyes of the Snake zakte wat weg richting zijn nek. Dat was veel makkelijker gezegd dan gedaan. "Het was een kleine vos, makkelijk te verjagen, gezien de grootte van de patrouille waarmee ik was. Dus ja, het is goed verlopen met de vos, al is het maar niet hoe je het bekijkt," beantwoordde Talon that slashes with Strength zijn vraag. De zwart witte kater knikte bevestigend. Het was altijd goed om te horen dat er een gevaarlijk dier minder was en dat de verwijdering van het dier was gegaan zonder gewonden. "Wat denk jij dat er gebeurd als ik ook maar een keer van me af durf te bijten?" vroeg Eyes of the Snake al zuchtend. Het antwoord op die vraag was niet moeilijk, dit zou Talon zelf ook moeten kunnen inzien.

Talon slikte de volgende hap van zijn eekhoorn door en keek vervolgens op toen eyes tegen hem sprak. "Ik denk dat ze beseffen dat ze bij jou aan het verkeerde adres zijn om je zo omlaag te stampen. Je laat het maar gebeuren, Eyes, en dat maakt dat het maar niet ophoud," sprak Talon rustig. Hij schudde een keer met zijn zwarte vacht waarna hij weer een hap nam van zijn eekhoorn. Deze smaakte goed. Soms vroeg Talon zich wel eens af om echt zelf te jagen. Hij was een Cave Guard en joeg dus niet, hij wist wel hoe het zou moeten, zo ongeveer, maar er op getraind was hij niet. Hij beschermde de tribe, ging mee met de Prey Hunters om hun te beschermen of hij ging op patrouille om het territorium en datzelfde gold voor Eyes.

"Ik denk dat ze beseffen dat ze bij jou aan het verkeerde adres zijn om je zo omlaag te stampen. Je laat het maar gebeuren, Eyes, en dat maakt dat het maar niet ophoud," sprak de kater op een rustige toon. Eyes of the Snake liet zijn oren even in zijn nek zakken. Als het maar zo mooi zou zijn. Zachtjes zuchtte hij waarna hij de hap konijn in zijn bek doorslikte. "Ik denk dat ze juist dan een nog betere reden hebben om me te vermijden." Want hey dan was hij 'agressief' en kon je om die reden maar beter niet bij hem in de buurt komen. De zwart witte kater beet een hap van het konijn. Het was eigenlijk niet echt de bedoeling geweest om te praten over zo'n zwaar onderwerp op dit moment.

Talon lachte zachtjes en schudde vervolgens met zijn kop bij de volgde woorden van Eyes. "Je hoeft ze ook niet aan te vallen," sprak de kater met een amusante glimlach. "Maar voor jezelf opkomen, met woorden, duidelijk en eerlijk," miauwde hij vervolgens. "Zet je gevoel er bij en dat zal een manier zijn om hun ogen te openen," vervolgde hij. Hierna at Talon rustig de rest van de eekhoorn op. De volle smaak van het vlees smaakte hem goed en zorgde er voor dat hij een fijn en verzadigd gevoel kreeg. Talon had niet echt het gevoel dat hij daarnet nog een vos opgeruimd had met de andere Cave Guards, nee, alsof het niets geweest was. Enorm veel had het ook niet voorgesteld maar het was wel gebeurt. In dit gebied waren de vossen niet het meest indrukwekkend en daarbij moest hij even aan de coyote denken die Willow had vermoord.

De zwarte kater begon plotseling zacht te lachen en schudde een keer met zijn kop. "Je hoeft ze ook niet aan te vallen," zei Talon that slashes with Strength met een geamuseerde blik. Aanvallen was so wie so niet slim, wie wist wat ze dan met hem zouden doen. Bestempelen als een verrader? Opsluiten, verbannen, misschien vermoorden? "Maar voor jezelf opkomen, met woorden, duidelijk en eerlijk," vertelde de zwarte kater hem vervolgens. Er verscheen een zachte frons op de kop van de zwart witte kater. "Zet je gevoel er bij en dat zal een manier zijn om hun ogen te openen," voegde hij toe. Geduldig wachtte Eyes of the Snake af tot zijn voormalig mentor klaar was met eten, voor hij sprak. "Dat heb ik zo vaak geprobeerd, als kitten en als To-Be maar dat heeft nooit geholpen."

Talon zuchtte toen Eyes Of The Snake vertelde het al zo vaak geprobeerd te hebben. Daarbij was zijn voormalige To-Be er bij geweest toen ze de coyote hadden verjaagd die Willow Growing In The Meadow van het leven had beroofd. Waren dat niet genoeg bewijzen voor de katten om hem heen om een beetje respect voor hem op te brengen? "Oké, goed, vertel mij eens hoe andere katten naar je doen, wat ze zeggen, hoe ze kijken, en zo voorts," natuurlijk wist Talon het wel. Toen Eyes nog een To-Be was, had Talon het meerdere malen voor hem moeten opnemen. Maar misschien was het goed als Eyes het allemaal nog eens goed uitsprak, want de zwart met witte kater was intussen een Cave Guard en om dan nog steeds veracht en gepest te worden? Dat sloeg nergens op. Wie wist zat het wat tussen de oren van Eyes, of misschien moest Eyes eens wat meer trots gaan uitstralen.

"Oké, goed, vertel mij eens hoe andere katten naar je doen, wat ze zeggen, hoe ze kijken, en zo voorts," vroeg Talon that slashes with Strength hem. Ging zijn voormalig mentor nou echt een counseling sessie met hem houden? De zwart witte kater zuchtte er een keer om. "Niet. Ze vermijden me simpelweg zo veel mogelijk en willen niets met me te maken hebben." Inmiddels was het zo normaal voor hem geworden dat hij er over kon praten zonder er echt moeite mee te hebben. Het was haast gewoon voor hem geworden en dat was zijn realiteit. Niet al te vrolijk maar goed, hij had er inmiddels mee leren leven. Hoe onhandig het dan ook mocht zijn in sommige situaties.

Talon wilde gewoon graag dat het beter ging met Eyes. Hij kon er niet echt tegen dat zijn voormalige to-be, de kat die hij heeft getraind, vermeden werd, naar behandeld werd en er eigenlijk niks aan deed. Toen Eyes begon uit te leggen dat ze niets deden, dat ze hem alleen maar vermeden en niets met hem te maken wilde hebben zuchtte de kater. "Je rode ogen kunnen we je niet ontnemen, maar je kan altijd aan je uitstraling werken," adviseerde Talon. Eyes deed het vast, maar de kater kwam ook niet echt meer over als één die er voor open stond. Wat ook te begrijpen was. Talon stond op en schudde zijn vacht uit. "Je bent een prima Cave Guard, Eyes, jij verdient het om ook wat respect te krijgen, zeker omdat je als to-be al je eigen leven op het spel hebt gezet toen je ging helpen om de coyote te verjagen," sprak Talon. Leken katten het te vergeten? Of was het Talon zelf die teveel met zijn kop in het verleden bleef hangen?

Er kwam een zucht van de zwarte kater als reactie op zijn antwoord. "Je rode ogen kunnen we je niet ontnemen, maar je kan altijd aan je uitstraling werken," sprak Talon that slashes with Strength. Vanuit zijn ooghoeken keek de zwart witte kater toe hoe zijn mentor opstond en zijn vacht uitschudde. "Je bent een prima Cave Guard, Eyes, jij verdient het om ook wat respect te krijgen, zeker omdat je als to-be al je eigen leven op het spel hebt gezet toen je ging helpen om de coyote te verjagen," sprak de zwarte kater hem toe. Zachtjes schudde Eyes of the Snake een keer met zijn kop. Hij zuchtte voor hij zijn rode ogen op zijn voormalig mentor richtte. "Dat is moons geleden Talon. De meeste maakt dat niets meer uit, het was niet de eerste en niet de laatste coyote uiteindelijk. Bovendien waren er katten die nog zeiden dat het mijn schuld was om mee te beginnen." Er vormde een frons op het witte voorhoofd van de kater. Dat deed niet echt helpen aan zijn uitstraling maar dat deerde hem op het moment niet zo heel erg. Hoe kon je nou weer iemand de schuld van zoiets geven?

Talon vernauwde zijn ogen na de woorden van Eyes. "Jouw schuld? Wie dat zeiden hebben overduidelijk geen hersenen gekregen bij hun geboorte," sprak Talon. Ongelooflijk hoe laag katten konden zinken. "Je was moedig Eyes en er zijn zat katten die wel met respect naar jou kijken, je bent één van ons en blijft één van ons," ging Talon verder en slaakte een zucht. Vermoeiend, soms was het gewoon vermoeiend hoe andere katten waren. Hoe dingen niet veranderde en hoe kortzichtig anderen konden zijn en blijven. Talon geeuwde en legde zichzelf neer in zijn nest. "Als je wilt kunnen we morgen samen op een patrouille," sprak Talon vervolgens om het vorige onderwerp maar gewoon te laten rusten. Het had toch geen nu om het daar over te hebben. Verandering begint bij jezelf.

"Jouw schuld? Wie dat zeiden hebben overduidelijk geen hersenen gekregen bij hun geboorte," sprak de kater met twee vernauwde, groene ogen. Oh man, oh man, dit kon nog wel uren zo doorgaan als Talon dit vol bleef houden. "Je was moedig Eyes en er zijn zat katten die wel met respect naar jou kijken, je bent één van ons en blijft één van ons," sprak de zwarte kater hem vervolgens. Zijn voormalig mentor liet een luide zucht klinken na zijn woorden. "Als je wilt kunnen we morgen samen op een patrouille," vervolgde de kater om het onderwerp te veranderen. Eyes of the Snake nam de eerste hap van de prooi die hij voor zichzelf had meegenomen nadat zijn mentor met een geeuw was gaan liggen. "Ik vind het goed hoor. Waar lang wil je patrouilleren?" vroeg de zwart witte kater de ander zodra hij zijn hap had doorgeslikt.

Ja, Talon had zo uren door kunnen gaan, maar wie niet wilde leren, moest maar voelen en hij wist niet hoelang Eyes nog moest blijven voelen, voor dat hij leerde. Daarom besloot Talon het onderwerp te veranderen en zijn voormalige to-be uit te nodigen om met hem mee te gaan op patrouille. "Ik wil nog even terug naar waar ik vanmiddag de vos met mijn patrouille had verjaagd, kijken of het nu wel echt goed zit," miauwde Talon rustig. Het zat vast wel goed, maar ook was het altijd goed om dezelfde plek de volgende dag nog even te checken, voor alle zekerheid. Vervolgens boog hij zich weer over de eekhoorn heen en besloot de laatste happen op te eten van het dier. Hij likte zijn lippen schoon en stond op om het karkas van het eekhoorntje op te ruimen. Na dat gedaan te hebben kwam hij terug en ging in zijn nest likken om zijn borst vervolgens nog een paar stevige likken te geven.

Voor de zwarte kater een antwoord had kunnen geven had Eyes of the Snake nog een hap van zijn prooi genomen. "Ik wil nog even terug naar waar ik vanmiddag de vos met mijn patrouille had verjaagd, kijken of het nu wel echt goed zit," sprak Talon that slashes with Strength. De zwart witte kater knikte bevestigend. Vossen waren slimme dieren en wilde nog wel eens terug komen om te kijken of de boel inmiddels weer veiliger was. Als ze dan niet nog een keer werden onderschept konden ze opnieuw een thuis bouwen in het Tribe gebied. De zwart witte kater had net de laatste hap van zijn prooi genomen toen Talon opstond om het zijne op te ruimen. Snel slikte Eyes of the Snake de rest door en volgde zijn voormalig mentor om ook zijn restje prooi op te ruimen.