Oh, there goes a butterfly!

De zon stond hoog aan de hemel. De stenen ondergrond was al in zoverre opgewarmd dat de witte poes haar pootkussentjes eraan begon te branden. Voorzichtig zette ze nog een stap, maar tevergeefs. In razendsnel reflex trok ze haar pootje terug en deed een sprong opzij als reactie op de pijnscheut. Was ze nu maar in de clan cavern gebleven.. Haar pootjes zochten naar een zachtere ondergrond. Haastig liep de apprentice met kleine sprongetjes naar een stukje gras vlakbij een van de grote poelen die hier op de berg te vinden waren. Haar blik viel op het water, waarna ze haar eigen spiegelbeeld kon aankijken. Apricot was rustig voor haar doen, ze was moe door de warmte. Deze meegebracht door Greenleaf, maakte alles een stukje oncomfortabeler; slapen, eten, spelen. Alle activiteiten die ze beging gingen nu gepaard met een laagje zweet in haar vacht. Haar oortje bewoog zich naar achter bij het horen van zacht, vaag klapperend geluid in de verte. Ze schrok even, maar ontdekte toen de vlinder die vlak voor haar neus voorbij vloog. Dat zal de boosdoener van het geluid wel zijn geweest. Gefascineerd focuste ze haar blik op de vlinder die plaats had genomen op een plantje voor de poes haar pootjes. "Nee, niet gaan!" kraamde de apprentice toen de vlinder zich weer met de wind liet meegaan. Zonder erbij na te denken begon Apricot achter het insectje aan te rennen, harder en harder. Met haar blik nog gericht op de vlinder, verscheen er plots een donkere vlek in haar ooghoek. Bats! Daar lag ze, ruw geremd door een obstakel op haar weg. De witte poes keek op, wanneer haar ogen die van een andere kat kruisten. "S..S..Sorry.." De woorden verlieten haar mond maar moeizaam. Vlug stond Apricot op en probeerde zich te verpakken, maar de schaamte stond in haar ogen gebrand. "Heb ik je pijn gedaan?"
First post ∙ Panthergrowl