We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Het was vroeg in de ochtend, bijna nog nacht toen een grote kater wakker werd. Hij opende zijn vurige gele ogen. Het was nog niet eens licht. Toch kon hij niet slapen, iets stoorde hem. Alleen wilde de houtskool gekleurde kater niet opstaan. Hij draaide zich om en sloot zijn ogen. Net toen hij weer indommelde werd hij weer gewekt. Nu was hij pissiger en stond hij meteen recht. Pas toen hij zich begon te verwijderen van de warriors slaapplek hoorde hij wat hem wakker had gehouden. Helemaal uit zijn humeur geslagen lokaliseerde de grote kater het geluid. Het kwam van een apprentice, Greypaw. Zijn koude blik werd wat milder. Het was tenslotte een clangenoot. Hij porde de grijze apprentice. "Hé jongen, moet jij niet naar een medicine cat?" Hij wist dat hij een zwakke gezondheid was en waarschijnlijk was er nu iets op zijn longen. De pechvogel.
+ Greypaw
keep your eyes on the stars and your feet on the ground
Onderwerp: Re: ◄ Small smile za 1 jul 2017 - 13:54
De grijze kater schrok wakker toen er plotseling iemand tegen hem porde en al kuchend en proestend kwam hij overeind. Greypaw was altijd een lichte slaper geweest en nu er iets op zijn longen leek te komen kon hij moeilijk ademen in zijn slaap. Van zodra hij wakker werd, moest hij dan ook met diepe teugen adem halen. Het was vervelend maar ergens was hij ook gewoon blij dat hij nergens pijn had of niks ergers dan gewoon een kuchje. "hmm, morgen..", mauwde de jonge kater slaapdronken. Hij was moe, waarom maakten ze hem wakker? Mocht hij niet gewoon slapen? Het duurde al zo lang voor hij in slaap viel, zeker met dat kuchje van hem, en dan maakten ze hem nog gewoon wakker ook. Daarbij was Greypaw er vrij zeker van dat zijn zus het niet zo zou appreciëren als hij haar wakker maakte midden in de nacht gewoon omdat hij last had van een kuchje. Dat was immers niet nieuws.
Onderwerp: Re: ◄ Small smile do 6 jul 2017 - 17:42
Hij sloeg zijn ogen ten hemel. Waarom waren ze toch altijd eigenwijs. "Greypaw, het is bijna ochtend, je gaat toch niet nog een dag wachten." En als hij wou slapen, goed, maar dan ergens anders want hij werd heel erg irritant van dat godverdomse kuchje. De houtskool kleurige kater zuchtte, want het katertje antwoordde niet, of hij had gewoon geen geduld. Het bleef alleen maar hoesten. Hij gaf het nog een por. "Hey, sta nu op!"
keep your eyes on the stars and your feet on the ground
Onderwerp: Re: ◄ Small smile do 6 jul 2017 - 18:03
Het gepor van de oudere kater maakte een nieuwe hoestbui in hem los. Nu moest hij wel opstaan.. Greypaw zette zich recht zodat hij beter kon kuchen, zijn ogen toegeknepen zodat ze er toch niet uit zouden schieten. Dat zou nog eens vervelend zijn.. Vroeg in de ochtend waren zijn gedachten eerder gruwelijk, maar wat deed je eraan.. "Sorry, sorry..", mauwde hij na de hoestbui, geïrriteerd dat ze hem zo vroeg wakker maakten. Zijn stem was schor en bijna piepend. Misschien moest hij wel eens bij zijn zus langs gaan.. Maar zou ze überhaupt al wakker zijn? Als Rattlesnout hem zo graag weg had dan zou hij wel even ergens anders een dutje gaan doen tot het een schappelijk uur was om katten wakker te maken als ze geen training hadden.
Onderwerp: Re: ◄ Small smile do 6 jul 2017 - 18:18
De kater knikte. Zo die was behoorlijk opgestaan. Nu, wat nu. Hij had eigenlijk helemaal geen zin om naar Bitterpaw of Acefray te gaan. Dat kleintje hier kon het zelf wel. Toch was hij niet zo een kater. Hij klopte even op de borstkas van de kater. Die hoest toch. "Oké Greypaw, je hebt nu twee keuzes. Of we verhuizen je mosbed samen naar een stiller plekje, ver weg van mij en van de andere, waar je naar leven lust kan hoesten. Of we gaan je zus erbij halen." Zo dat was het dan. Rattlesnout gaapte. Als die apprentice zou kiezen voor het tweede, zou hij daarna recht in zijn eigen bed duiken. Hmmpfff.
keep your eyes on the stars and your feet on the ground
Greypaw antwoordde niet. Hij begon zwijgend zijn nest verder te slepen, al kon hij het niet helemaal verplaatsen zonder stukken mos te verliezen. Hij was grumpy omdat hij zo vroeg wakker moest worden en al dat gehoest was ook niet fijn voor hem hoor. Even moest hij zijn nest weer op de grond leggen om opnieuw te kuchen maar al snel ging hij weer verder, tot hij vrij ver van al de rest was. Was dit beter? Lekker eenzaam omdat hij toch alleen maar een last was. De magere grijze kater ging liggen in zijn nest met een klein plofje en geeuwde even. Met wallen onder zijn ogen keek hij terug naar Rattlesnout. Het was al zo moeilijk voor hem om een volledige nacht te kunnen slapen, nu viel hij waarschijnlijk toch niet meer in slaap. Hmpf, stomme warriors die alleen aan zichzelf dachten..
Onderwerp: ◄ Small smile 
ma 26 jun 2017 - 17:36
