Star [Oceanbreeze]

Spottedwish was duidelijk over de toeren geweest toen de waarheid naar boven kwam. Oceanbreeze begreep het natuurlijk, ze was een Queen en nu ook Leader, ze had zelf voldoende mee gemaakt van de wereld om de pijn te begrijpen. Om te begrijpen wat het belang van een gezonde familie was, hoe het was om een ouder te missen. Ze had haar vader nooit gekend, Sparkshade, zou hij trots op haar zijn. Wetende dat zijn dochter nu de Leader van Windclan was en haar dagen zou slijten met hard werken met trouw aan de clan. Vele katten wisten niet hoe ze met Evergreen om moesten gaan, voor Oceanbreeze was ze niemand anders dan gewoon de goede vriendin en vroegere Leader van Windclan. Ondanks de fouten, had ze ook veel goed gedaan en wist ze dat ze een trouwe Warrior zou zijn. Iets dat ze wel kon gebruiken in deze tijd.

Ze hoorde pootstappen in de buurt maar keek er niet van op, zo erg was ze in gedachten verzonken. Ze had vele katten om mee te spreken, vele katten die ze wou spreken voordat ze ook nog eens een Deputy aan zou wijzen. Ineens werd de realiteit wel erg realistisch. Dat Evergreen of Everstar ooit haar rang over zou geven aan Oceanbreeze had ze wel geweten, echter dat het op dit moment was, was toch echt wel een verassing. Natuurlijk had ze al een poosje in haar eentje voor de clan gezorgd omdat Evergreen ziek was geworden, de zorgen niet meer kon dragen. Maar dat de Leader haar rang op zou geven, dat was iets dat ze nooit had kunnen bedenken. Had iemand haar dit Moons geleden gezegd, had ze diegene waarschijnlijk uitgelachen. Er klonk een zucht dichtbij waardoor de blauwe ogen van de jonge Leader omhoog schoten en ze richting de oudere kattin keek. Evergreen, de grijsbruine Leader neeg haar kop even voordat ze de kattin wenkte. Waarschijnlijk was ze gekomen om met haar te spreken, iets dat Oceanbreeze ook nog van plan was geweest. Ze hield haar Warriornaam aan totdat ze contact had gehad met Starclan, iets dat nog wel even kon duren. Zelfs Tallstar, of Tallshadow zoals hij nu nog bekend stond, had zijn naam nog niet gekregen en hij stond al wel wat langer aan het hoofd van zijn clan. "Oceanstar," mauwde de rosse kattin uiteindelijk met een beleefd knikje. Oceanstar. Er zouden nu katten zijn die haar zo al zouden noemen. Alsof ze al haar levens had en een waardige Leader was. "Evergreen," mauwde de kattin met een zachte blik in haar ogen terug. Bijna een moederlijke blik, ondanks het feit dat Evergreen ouder was dan haar, gedroeg ze zich tegenover haar clan als een soort ouder. "Spottedwish heeft ge-eist dat je uit de clan verbannen wordt. Ik ben echter van mening dat dit niet de juiste keuze is." Mauwde ze rechtdoorzee. De kans was groot dat de rosse kattin, Spottedwish wel had horen schreeuwen en dus besloot ze hierop dan ook rustig in te gaan. "Ik zal met Lionroar spreken. Misschien zelfs met Tallstar. Het kan zijn dat ik later met een straf terug moet komen, maar daar ga ik niet van uit. Ik denk dat de consequenties die je hebt gehad, al erg genoeg zijn. Daar hoef ik niets aan toe te voegen." Vervolgde de kattin, op een wijze nadenkende toon. Ze had nagedacht over wat er zou gebeuren. Er was natuurlijk de mogelijkheid dat ze Evergreen net zoals Tigergaze zou straffen maar was de straf die ze zelf had opgelegd al niet erg genoeg?

Evergreen leek haar woorden in zich op te nemen, gehoord te hebben. Wat ze er werkelijk van vond kon ze niet aan haar aflezen. Hoewel ze wel kon zeggen dat ze voor Evergreen's doen close met elkaar waren, betekende het niet dat ze haar vroegere Leader door en door kende. Zelfs voor haar was het een redelijke verrassing geweest dat de ander af trad en haar de leiding over de Clan had gegeven. Zeker in deze periode. Misschien had Evergreen meer rust nodig gehad dan dat ze had verwacht. Misschien kwam ze nooit er boven op, waarschijnlijk waren de zorgen haar te veel geworden en had ze het niet zien zitten. Dan was dit een goede keuze geweest, echter was het wel handig geweest als ze er van te voren van af had geweten. "Ik hoop dat je het me niet kwalijk neemt", Mauwde de ander, uiteindelijk. Daarmee doelde ze op haar aftreden, dat wist Oceanbreeze zeker. Ze nam het de ander niet kwalijk, ondanks dat het natuurlijk niet geheel gunstig was, maar wanneer was een rangwisseling dat wel in deze tijd? Oceanbreeze schudde haar hoofd, nee ze nam het niet kwalijk. "Ik weet dat het voor jou ook niet makkelijk is, nu. Maar je moet begrijpen dat het niet anders kon." Waarschijnlijk was Evergreen bewust van de verantwoordelijkheid die ze op de schouders legde van de jongere kattin. Een extra last, echter droeg ze die nu al een poosje, sinds Evergreen ziek was geweest. "Dat begrijp ik. Ik ben nu vooral bezig met het kiezen van een Deputy. Als dit het beste is, voor de Clan dan zal het goed komen." Mauwde ze rustig, haar stem kalm en warm.

Evergeen boog haar kop, waarna Oceanbreeze haar oren wiebelde. Hoewel ze het accepteerde zat de rosse kattin waarschijnlijk nog wel met een schuldgevoel. Ze had immers een Queen die net bevallen was van zes kittens, waarvan er ook nog een was overleden. Haar blauwe ogen stonden vriendelijk en rustig als altijd. Ze had nooit problemen gehad met andere katten. Nu, behalve Cyber, die kater had ze gehaat met heel haar hart. Ze zag vaak door de fouten van anderen heen, terwijl de anderen het misschien niet eens zagen. Ze begreep de beweegredenen en kon anderen er op aan spreken wanneer dat nodig was. In een notendop kon ze een goede Leader zijn, ook al twijfelde ze er zelf af en toe nog aan. Wetende dat er een reis aan zat te komen, ooit. Want ooit zouden ze hun eigen territorium moeten bemachtigen. "Je zult het goed doen." Verklaarde de rosse kattin uiteindelijk, het vertrouwen van Evergreen deed haar goed. Zoals zij op Evergreen had vertrouwd, vertrouwde de oudere kattin nu op haar. Nu keek de ander haar weer aan en hield Oceanbreeze haar kop weer schuin. "Heb je nog iets van mij nodig? Anders zal ik je in rust laten nadenken." Mauwde de ander. Ze wist natuurlijk dat Oceanbreeze een andere Deputy moest kiezen en dat zo iets tijd vergde. En een goede gedachtegang. Oceanbreeze glimlachte even dankbaar naar de ander waarna ze zacht mauwde. "Kun je in stilte gezelschap houden?" Mauwde ze vragend. Zo hadden ze wel vaker gezeten, met z'n tweetjes nadenkende over hun eigen problemen. "Misschien moet je ooit met Spottedwish spreken, wanneer ze weer is afgekoeld." Als Spottedwish af zou koelen. Het zou vast een poos duren, als het ooit zo ver zou komen. De kattin was alles behalve vrolijk met de beslissing en vond waarschijnlijk dat Oceanbreeze te soft was geweest met Everstar. Want er was geen soft besluit genomen richting Lionroar. Een Leader zijn, een goede Leader zijn koste moeite. Want een straf moest duidelijk zijn, maar niet te sterk. Iedere kat moest weten wat ze aan een Leader hadden, zodat ze daarop in konden spelen. Evergreen had het goed gedaan, ondanks haar laatste fouten.

Het was ergens de vraag of Spottedwish wel af zou koelen, ze begreep de woede van de andere kattin maar al te goed. Toch kon ze Evergreen niet straffen, ze had gehandeld zoals een Leader op dat moment, misschien een Leader die het niet goed had gedaan maar wel streng en rechtvaardig voor als het de waarheid was geweest. Er kon niets geduld worden door een Leader als het de clan in gevaar bracht. Het was een harde maar goede les. Het was enkel spijtig dat de verkeerde katten er last van hadden gehad. Al wist ze zelf ook wel zeker dat ze er vaak genoeg aan herinnerd zou worden, immers was haar broer de uiteindelijke dader geweest. Evergreen was naast haar gaan zitten en Oceanbreeze keek haar met een zacht glimlachje aan voordat ze haar ogen af liet glijden naar de hemel toe, die uiteindelijk donker zou worden. Ze hield echter de eer en de traditie hoog. Ze zou voor maanhoog iemand kiezen, zodat iedereen wist dat ze Starclan niet was vergeten.