I'm begging of you please don't take my man
Please don't take him just because you can
Your beauty is beyond compare
With flaming locks of auburn hair
With ivory skin and eyes of emerald green
And I can easily understand
How you could easily take my man
But you don't know what he means to me
De laatste tijd was ze zich bewuster geworden van alle gevoelens die door haar lichaam heen raasde. Opnieuw was ze een dochter verloren, de zoveelste ondertussen. Het leek erop dat StarClan het nog niet genoeg vond. Misschien was het wel een straf voor alle daden die ze had gedaan in haar leven. Voor alle zondes die ze had gemaakt, de meeste door verblindende liefde en verdriet. Emoties in de hand houden waren niet haar sterkste punten, dat waren ze nooit geweest. Toch lukte het haar nog redelijk goed om haar hart ervan te weerhouden om te doen wat het het liefste zou, wetende dat het toch alleen maar weer pijn zou veroorzaken.
Fawnstep had een redelijke klim achter de rug en was aangekomen bij de afgrond die ondertussen bekend stond als de Vulture's Drop. Daar zag ze een rosse gestalte die ze meteen herkende als de vorige leader van WindClan. De wind stond van achter en ze was er vrijwel zeker van dat de ander haar al had geroken, dus terugtrekken was ook geen goed idee.
"Evers..green," begroette ze de ander voorzichtig terwijl ze op een afstandje bleef staan.