Two birds of a feather

Onderwerp: Two birds of a feather wo 28 jun 2017 - 12:17

De rode kater had al gejaagd voor Shadowclan en legde dus ook zijn prooi op hun eigen stapel. Jammer genoeg betekende dit dat hij zijn echte taken al had gedaan. Hij wenste echt dat hij een mentor kon zijn en een apprentice kon opvoeden. Het zou hem nog passen ook. Maar alsnog, het was maar wachten tot Tallshadow hun indeelde. Hij keek vrij neer op de jonge leader. Hij gedroeg zich niet zoals zijn clan waardig was en zelfs Starclan had hem nog niet zijn levens gegeven. Maar ze moesten het er maar mee doen. Met een zwiep van zijn staart besloot hij maar weer verder te jagen voor zichzelf en misschien wat meer te kunnen verzamelen voor de clan. Het was immers zijn werk als warrior. Toch viel zijn blik op een bekende kat nog voor hij de grot uit was. Zijn blik lichtte wat op terwijl hij naar de grote flamepoint liep. "Hey pap" Zei hij met een grijns. Hij had Lionroar al pap genoemd sinds zijn apprentice tijd. Hoewel hij de kater altijd als een vaderfiguur had gezien was dit zelfs nog meer geworden na de dood van Leopardgaze, zijn stiefvader en naamgenoot. Het had hem kapot gemaakt en een echte band met Flamepath had hij nooit kunnen krijgen. Als kitten had hij al besloten dat hij zijn eigen pap zou uitkiezen, en uiteindelijk bleek dit de ex-windclanner geweest te zijn. Hij voelde ook echt een band zoals vader en zoon naar hem. Vandaar dat hij kort zijn kop onder die van hem drukte en toen in diens heldere ogen keek. "Zin om mee te gaan jagen of wat te trainen?"

Hij had net een paar prooidieren op de prooistapel van Shadowclan gelegd en was net van plan zich weer om te draaien en de cave weer te verlaten - want de blikken van de windclan katten staken nog steeds in zijn rug, ieder moment dat hij in de buurt kwam van zijn oude clangenoten. Net toen hij zich richting de uitgang had gekeerd, hoorde hij een bekende stem. De stem van Leopardspirit, een kater die hij behandelde en lief had als een eigen zoon, ook al waren ze niet met bloed met elkaar verbonden. Een lichte glimlach verscheen op zijn normaal norse gezicht. 'Hey kiddo." Zei hij grijnzend. "En natuurlijk heb ik zin om te jagen of wat te trainen, welke van de twee heb je liever?" Leo was opgegroeid tot een vrij goede warrior, al zei hij het zelf, en hij was trots op zijn 'zoon'. Vooral na de dood van Leopardgaze was hun band veel sterker geworden dan hij zelf had gedacht, maar hij had er geen erg in. Natuurlijk keken sommige katten die niet bij Shadowclan hoorden nog wel eens verbaasd op als de twee elkaar aanspraken met zoon en vader, aangezien ze wisten dat Leopard een zoon was van Innerstar. Maar nee, hij had nooit iets met Innerstar gehad en ook nooit kittens met haar gekregen, al vond hij het wel grappig dat katten dat wel eens dachten.

Leopardspirit was een echte familiekat, iets wat ook logisch was aangezien hij genoeg familie had om van te houden. Natuurlijk was zijn band met de oudere nestjes wat minder, maar ach, hij deed zijn best. Hij was ook een echt moederskindje geweest tot deze overleed. Hij mistte haar, maar wist dat ze hun beschermde vanaf Starclan, een gedachte waar de kat vrede mee had. Hij vond wat quality time met zijn 'vader' dus ook alles behalve erg, zelfs al was hij volwassen. "Hmm" Klonk er bedenkelijk van de gevlekte kat af. "Trainen? Ik wil proberen de volgende ceremonie een apprentice te krijgen, dus dat is misschien wel handig" Een trots klonk van hem af toen hij zijn volgende doel tegen de oudere kater zei. Hij was een strever in de clan en een Shadowclanner tot op het bot. Hij zou alles eraan doen om ook de nieuwe generatie zo te maken, ondanks dat de huidige High ranks zijn respect nog niet hadden verdiend in dit vlak. Zijn leader was een kit en zijn medicine cat even intelligent als een schaap, waar hij dus ook op leek. Nee hij vond het slimmer om zelf maar te helpen bij de opvoeding van de nieuwe katten. Maar hij was ook nog niet uitgeleerd en was er zeker van dat zijn vader hem nog wel wat dingen kon bijleren. Hij keek even om zich heen en zag enkele katten wat verward kijken naar hun gesprek. Dit vooral omdat ze hem kende als de kitten van Innerstar, en Lionroar van zijn oude rank in Windclan. En om te bedenken dat die twee hem gemaakt zouden hebben. Hij moest even grinniken. "Die blikken blijven wel grappig, of niet soms?" Klonk er van hem af, geamuseerd.

De kater knikte kort. "Trainen in it is dan," zei hij grijzend. "Al betwijfel ik of je een training tot mentor nodig hebt, je hebt het leidersbloed van je moeder in je, dus dat zal wel goed moeten komen." Zacht grinnikte hij. Innerstar was een pittige tante en desondanks dat ze het niet altijd met elkaar konden vinden, vooral in de tijd dat hij nog de windclan deputy was, respecteerde hij haar ontzettend erg. Bovendien had hij haar respect ook gewonnen, toen hij deze kater die nu voor hem stond had gered van een slang. Dat was al een lange tijd geleden, bedacht hij zich. Hij zat nu al zo lang in Shadowclan.. dat de katten ondertussen begonnen aan te voelen als zijn thuis. Hij kon niet wachten om weer alleen samen met Shadowclan te mogen zijn. Weg van Windclan, weg van zijn verleden. Shadowclan was nu zijn thuis. Windclan zou dat nooit meer zijn. Hij lachte iets en liet zijn helderblauwe ogen kort over de katten dichtbij glijden. "Ja, ik vind het grappig dat ze dat denken.." hij schudde zacht met zijn hoofd. "Je weet wel, dat ik en je moeder iets hadden en kittens hebben gekregen." Hij schudde wat met zijn hoofd. Nee, er speelde niks tussen hij en Inner. Hij wist niet eens of ze op een punt vrienden van elkaar waren geweest, of dat ze elkaar gewoon.. respecteerden.

Onderwerp: Re: Two birds of a feather