Natuurlijk wist Raptorecho van Oceanbreeze en Tigergaze hun kittens en de gestorven Skykit. En nu was Tigergaze niet de enige die weer vader zou worden. Raptorecho ook en er zou niks mis gaan. Alles zou goed lopen en het zou verantwoord wezen. Een deputy die kittens kreeg vlak na het verliezen van haar partner, dat was onverantwoord en hij wist dat vele Windclanners hun neus er voor opstaken. Hij besloot het goede te doen. "Gecondoleerd met Skykit," sprak Raptorecho terwijl hij Tigergaze benaderde. Zijn ogen waren licht honend maar zijn gezichtsuitdrukking stond verder vol medeleven. "Ik moet er niet aandenken zelf een jong te verliezen, zodra Northdrift zal bevallen," sprak Raptorecho vervolgens. Hij ging onbevreesd vrij dicht bij de rand van de Vultures Drop staan, hiermee toonde hij aan geen angst naar Tigergaze te ervaren. Angst voor die kater? Nee, met geen haar. Als Tigergaze hem van de Vultures Drop af zou duwen, zou hij luid lachend zijn einde tegemoet gaan. Dit, omdat hij wist dat Tigergaze de rest van zijn leven zijn gelach zal horen, want een moord zal je altijd achtervolgen, gezond of ziek in de kop, dat maakte geen verschil.

Raptorecho wilde zo graag Tigergaze zijn nek doorbijten, maar hij wist dat hij dan niet lang kon genieten van de lol die hem nog te wachten stond. Tigergaze was nog te hoog van zichzelf en de katten hadden wat hem betreft nog teveel respect voor Tigergaze. Zijn halfbroer feliciteerde hem, wat hij totaal niet meende en Raptorecho grijnsde breder. "Hartstikke bedankt, broeder," miauwde Raptorecho melodramatisch, overdreven dankbaar. "Oh ik zal een geweldige papa zijn, geloof me of niet," vervolgde Raptorecho bij de sarcastische opmerking van Tigergaze. Bij de volgende woorden rolde Raptorecho met zijn ogen. "Ben je doof? Ik kwam hier om je mijn condoleances te geven en om dat te vertellen en ik ben natuurlijk benieuwd hoe het met mijn favoriete halfbroer gaat," sprak Raptorecho. Hij versmalde zijn ogen. "En vergeet die arme apprentice niet..." kwam er zachtjes achteraan. Ja, de nieuwe partner van Tigergaze zal het vast geweldig vinden om dat nog eens te weten te komen.

Raptorecho vernauwde zijn ogen. Hij wilde eigenlijk wel wat meer respect ontvangen van Tigergaze. Niet omdat hij een goede band wilde met zijn broeder, maar omdat hij wist dat Tigergaze het vreselijk zou vinden om dat te hebben. "Ben je me dan met gaan haar dankbaar dat ik Russetpaw heb gered?" Snauwde Raptorecho daarom ook. Nee, natuurlijk had Raptorecho Russetpaw niet gered om Tigergaze blij te maken, maar om hem te stangen, omdat hij wist dat Tigergaze het vreselijk zou vinden om hem dankbaar te zijn, omdat hij het vreselijk zou vinden dat het Raptorecho was geweest die Russetpaw had gered en niet een ander of hijzelf. "En nee, ik stop niet over Redpaw, niet wanneer jij eens normaal tegen mij doet," vervolgde Raptorecho rustig en uiterst vriendelijk. Enorm gemaakt en enorm vals, dat was wie Raptorecho was en alleen Tigergaze zou het zien en hij zou er niks tegen kunnen doen. Niks.

Raptorecho vernauwde zijn ogen, want hij kreeg geen antwoord van Tigergaze. Dat zwijgen vertelde hem eigenlijk al genoeg, dus krulde zijn lippen weer om hoog tot een kwaadaardige grijns. Raptorecho was ziek, door en door ziek in zijn kop en hij ging maar door en kon niet stoppen. Eigenlijk was het ook maar zielig, het was gewoon zijn eigen mind en hij kon er zelf niet eens wat aan doen. Maar wat boeide het. Raptorecho was wie hij was, door en door gestoord. Bij de woorden van Tigergaze lachte Raptorecho ziekelijk en liep eens langs hem heen. "Broer," begon hij. "Ken je me nou nog niet? Ik stop niet," miauwde hij alsof hij vertelde dat hij van zijn broer hield. "Leuke namen hebben je kittens trouwens, vooral Fraykit," ging hij verder en keek nu weer recht in de ogen van Tigergaze. "Heette de medicine cat van Shadowclan niet... Acefray?"