Ghost town [Training #1]

Een bries waaide door zijn grijs met witte pels heen toen hij zich in de cave opening zette en met geknepen ogen de donkere grond binnen keek. De massieve tom had zijn leerling opgedragen om met zonsopgang hier te melden na het ontbijt en nu wachtte hij op haar. Demonslayer was een lange tijd druk geweest met zijn kittens en zijn nieuwe partner Amberhunt waardoor hij de afgelopen dagen zijn apprentice een beetje had laten verstoffen. Het leek wel alsof die een soofty werd. Normaal gesproken hadden zijn leerlingen nooit een dag rust gegunt tot ze warriors werden, hij voelde zich daarom ook een beetje slecht over. Tallshadow had hem vertrouwd met een nieuwe leerling en nu had hij haar amper gezien maar daar zal hij verandering in brengen. Zijn drie kleine baby's waren oud genoeg om nu een paar enkele uren alleen te blijven met Amberhunt. Demonslayer rekte zijn schouders en meteen zag je de hoeveelheid spieren die hij had, de grote tom was fors en massief gebouwd. Een typische vechters bouw en dat stond vandaag dus ook op het lijstje. De tom likte zijn lippen af en liet zijn ijskoude blik nog eens de grot langsgaan. Waar bleef Serpentpaw? Hij was dan knuffelbeer tegenover zijn familie maar buiten dat was hij nog steeds een grote grizzlybeer, hij accepteerde dus ook niet als zijn leerling te laat kwam.

- Serpentpaw

Serpentpaw had haar nest zo dicht mogelijk bij die van Feverpaw geplaatst en genoot van elk minuut van haar leven. Ze was een apprentice. Met haar eigenlijk siblings, Ghostpaw en Winterpaw, trok Serpentpaw niet veel mee op, maar ze waren er wel en niemand mocht haar familie pijn doen. Ze sliep deze nacht goed, misschien iets te goed, want met een schok werd ze wakker en besefte dat haar eerste training naderbij kwam. Ze mocht absoluut niet te laat komen. Serpentpaw vroeg zich wel af waarom het een paar dagen geduurd had voor ze haar eerste training had gekregen, maar misschien lag het aan het feit dat Demonslayer een vader was. Ze duwde snel een stuk prooi naar binnen en verliet vervolgens de Clan Cavern. Enorm snel was ze niet, maar snel genoeg om toch op tijd te komen. Met een gejaagde ademhaling kwam ze ook bij Demonslayer terecht en viel nog net niet om voor zijn poten. "Op tijd," kermde ze. "Ik ben... op tijd," ze hief haar kop op en keek met een voldane grijns naar Demonslayer. Ze wilde hem niet kwaad maken. "Ik heb mijn warming-up in elk geval gehad," sprak ze vervolgens al even voldaan als haar glimlach. Serpentpaw kende Demonslayer niet, dus wist ook niet wat ze van hem verwachten moest.

Daar kwam ze eindelijk aangerend. Demonslayer keek op toen haar zwarte lijfje tevoorschijn kwam en gehaast op hem afrende. Aan de ene kant kon hij der wel om lachen omdat toen hij getraind werd door Snowtip ook altijd zo gerend had voor haar maar aan de andere kant irriteerde het hem dat ze -nouja bijna- te laat was. Serpentpaw kwam tot stilstand en pufte uit dat ze net op tijd was. De grote massieve tom kneep een oog tot een spleetje en bekeek zijn nieuwe apprentice eens goed van top tot teen. "Net op tijd" Mauwde hij met zijn gebruikelijke brommende stem. "Volgende keer verwacht ik je ruim op tijd Serpentpaw" De tom knikte naar de zwarte she-cat voor hij zich van haar omdraaide en met zijn staart seinde dat ze hem moest volgen. Demonslayer had een eindje gelopen tot hij uiteindelijk stil kwam te staan bij een grote bos. De redwoods werd het ook wel is genoemd. "Vandaag gaan we oefenen op je klauw technieken" Meedeelde hij, Serpentpaw zou dit waarschijnlijk niet bepaald interessant of leuk vinden maar dit was een handige en de allerbeste trucje die hij had geleerd in zijn tijd. Veel katten wisten dit niet maar hij wel; en alles wat hij wist zou hij overbrengen op haar. Demonslayer maakte een weg naar een grote oude boom waar een hoop mos opgegroeid was en ging daar zitten wachtend tot zijn apprentice naast hem kwam.

Net op tijd, net op tijd, geen paniek, geen straf, hoogstens een waarschuwing. Geen paniek. Serpentpaw kwam dichterbij en hijgde nog steeds. Demonslayer bevestigde dat ze net op tijd was, maar de volgende keer moest ze wel ruim op tijd zijn. Serpentpaw knikte en trilde op haar poten. "Komt goed!" Miauwde ze. Nu zou de training beginnen en ze voelde zich enorm opgelucht dat dit geen consequenties had. Demonslayer vertelde wat ze gingen doen en Serpentpaw luisterde geïnteresseerd, want dit klonk interessant. "Klauw technieken? Bedoel je zo..?" Serpentpaw sloeg haar klauwen uit en haalde wild uit in de lucht, alsof ze een vogel uit de lucht wilde slaan. De techniek was echter ongecontroleerd en slordig. Ze had geen flauw idee wat Demonslayer wilde gaan doen, maar leren wilde ze wel.

OOC: Let me guess, Firepaw's eerste training uit de warrior cats boeken? c:

Nadat de grote brommerige tom meedeelde dat ze klauw technieken gingen beoefenen begon Serpentpaw als een enthousiaste kitten om zich heen te slaan. Demonslayer kneep zijn ogen tot spleetjes en wierp de jonge zwarte she-cat een waarschuwende blik toe. "Nee" Mauwde hij streng en trok geïrriteerd met zijn oor. "Je techniek is slordig en het leek net alsof je doelloos in de lucht zat te graaien ik wil dat je volgende keer je enthousiasme in houdt, nu moest ik stoppen met mijn uitleg terwijl we allang konden beginnen" De massieve tom keek haar nog een keer aan voor hij zich weer terugdraaide naar de mos begroeide grote boomstam. Serpentpaw was een goeie leerling, dat wist hij al maar de zwarte she-cat moest zich er wel bewust van zijn dat hij niet van zulk gedrag hield. Bij Snowtip had hij al een klauw door zijn oor gehad als hij dit deed op zijn eerste training. "Let goed op" Demonslayer strekte zijn klauw zo ver als hij uit kon waardoor zijn klauw nog groter werd dan die al was. Door de inspanning in zijn spieren begonnen zijn klauwen zich meer uit te trekken waardoor deze groter was, en met dit kleine trucje kon je je vijand nog erger verwonden. "Zie je wat er gebeurd Serpent. Doordat ik me klauw uitstrek tot het niet meer gaat word met klauw groter. Dit trucje helpt je om je vijand een grote wond op te leveren" Legde hij de zwarte apprentice uit. "Mijn oude mentor Snowtip heeft me dit zo lang laten oefenen dat ik het onder controle heb gekregen. Met andere woorden, ik hoef niet meer zo erg me poot te strekken om dit trucje te kunnen doen." Demonslayer tilde zijn poot weer op maar deze keer strekte hij hem niet al gebeurde wel het zelfde van wat hij net liet zien. "Dit trucje ga je leren" Mauwde hij voor hij zijn poot weer op de grond neerlegde. "Draai je om naar de mos en strek je poot uit, daarna ga je met je klauw kleine reepjes mos van de boomstam snijden. Dit doe je tot ik zeg dat het genoeg is"

Note: Almost c: het is Bluepaw's eerste training in Bluestar's prophecy

Die waarschuwende blik had Serpentpaw niet zien aankomen en vrijwel meteen dook Serpentpaw wat in één. Ze was niet gewend dat ze afgestraft werd op haar enthousiasme. Hij had een strenge nee laten horen en vervolgens geïrriteerd met zijn oor getrokken. Serpentpaw keek hem onzeker aan en luisterde vervolgens naar zijn woorden. "Oh, eh, sorry," stotterde ze onthutst. De grote kater draaide zich om en Serpentpaw volgde hem. Tot haar verbazing gingen ze naar een boom vol mos. Serpentpaw was nu wel stil, door zijn strenge behandeling en ze durfde nu eigenlijk ook niet echt meer in haar enthousiasme te duiken. Ze luisterde nu wel braaf en lette goed op toen hij haar opdroeg dit te doen. Demonslayer hief zijn klauw op en spreidde zijn tenen, waardoor zijn klauw een heel stuk groter was. Vervolgens begon hij te spreken. Vervolgens legde Demonslayer uit wat er gebeurde en wat hier het nut van was. Het klonk logisch en ook oersaai. Hij vertelde dit van zijn oude mentor, Snowtip, geleerd te hebben. "Oké," reageerde ze met een kleine frons op haar gelaat. En toen kwam de opdracht. Alle enthousiasme was uit Serpentpaw gezogen en ze merkte op dat ze het eigenlijk helemaal niet zo leuk vond. Liever was ze nu met Feverpaw wezen trainen. Renne, springen, en samen technieken oefenen. Maar hoe oefende je technieken als je geen enkele techniek kende? Serpentpaw besloot te doen wat Demonslayer van haar vroeg. Ze spreidde haar teentjes en sloeg haar nagels uit. Het deed pijn, maar ze begon nu eerst met haar rechter poot het mos van de stam te schrapen. Wanneer ze dit tien keer met haar rechter poot had gedaan, deed ze het zelfde met haar linker poot. "Mijn teentjes beginnen pijn te doen," klaagde ze zachtjes, waarna ze de achtste keer met haar linker poot het mos van de stamp schraapte.

OOC: Ohja Bluestar's Prophecy! Dat is alweer zolang geleden sinds ik die had gelezen <3
Ik wilde dit toen ook in de RPG toepassen, maar de toenmalige apprentice van het account waarmee ik dat wilde doen was inactief :c

Demonslayer had de opdracht uitgelegd en keek nu hoe zijn leerling de opdracht uitvoerde. Ze begon met haar rechter poot tot ze dit tien keer gedaan had. Mooi, geen gepiep en gezeik. Serpentpaw ging door met haar linker poot maar na enkele keren stopte ze. "Mijn teentjes beginnen pijn te doen," Klaagde de zwarte apprentice. De massieve tom keek op. Zijn ijsblauwe ogen op zijn leerling gericht. "Pijn is fijn, bloed is goed" Bromde hij voor ze veder kom klagen en gaf een knik met zijn kop dat ze veder moest gaan. Hij spaarde de jonge she-cat in zijn leerlingtijd moest hij dit drie keer op een dag doen twintig keer. En elke keer een stuk veder. Eerst op mos, dan op boomstammen en dan op steen tot hij niks meer in zijn poten voelde. "Door gaan" Commanderen hij dan ook met zijn zware stem na zijn uitsprak. Nadat Serpentpaw eindelijk klaar was hees de tom zichzelf overeind en begon de repen mos in kleine balletjes te rollen voor hij de helft oppakte. "Neem de rest mee naar de cave en verschoon de nesten van de moederkatten en de ouderen" Mauwde hij. Voor hij de zwarte leerling mee terug nam naar de cave met het mos tussen zijn kaken.

Het ging aardig goed, maar bij toen ze dezelfde taak herhaalde met haar andere poot begon het uiteindelijk toch wel pijn te doen. Dit liet ze horen. De woorden die Demonslayer echter uitsprak zorgde er voor dat haar oren wat gingen hangen. Oké, doei goede band met mentor. Demonslayer commandeerde haar dat ze door moest gaan, dus deed ze dat. Afwisselend van poot naar poot. Het voelde alsof de vliesjes tussen haar teentjes wat begonnen te scheuren en dat irriteerde en deed pijn. Ze klemde haar kaken daarom ook op elkaar. Ze wilde Demonslayer niet nog meer op zijn zenuwen werken door haar geklaag te laten horen, dus voerde ze haar opdracht in complete stilte uit. Dit was niet wat ze verwacht had van trainen met haar mentor. En toen was ze eindelijk klaar. Demonslayer maakte balletjes van de bolletjes mos en uit zichzelf volgde Serpentpaw zijn voorbeeld. Misschien kon hij dat waarderen, want ze nam initiatief. Toen Demonslayer de helft oppakte deed ook Serpentpaw dit. Nadat hij zijn opdracht had gegeven, knikte Serpentpaw en ging terug naar de Clan Cavern. In de Clan Cavern deed Serpentpaw precies wat Demonslayer van haar gevraagd had. Was dit dan de training geweest?

Goed, Serpentpaw snapte wat de bedoeling was en nam zijn evenbeeld over. Samen liepen de twee katten veder, mosballen tussen hun kaken geklemd tot ze bij de elders en queens kwamen. Het was een rot klusje en hij wist bijna honderd procent dat zijn leerling nu van binnen zat te mopperen maar ze deed wel het werk wat ze opgedragen kreeg. Iets wat hij waardeerde. Met zulke katten kon hij wat mee. Die jankende klagende mopperende apprentice zou hij meteen een draai om hen oren geven, het leven in een clan ging niet alleen maar om vechten en jagen voor je eigen buikje. Je moest inleven in je clangenoten, de zwakere helpen, de clan dienen op elke mogelijkheid die er was. Serpentpaw zou er snel genoeg achterkomen dat dit toch niet zo erg was als het leek, ze zou het net zo waarderen als haar nest verschoond zou worden om de zoveel tijd als zij elder zou zijn. De grote tom hielp haar om het oude mos naar buiten te sjouwen en hielp daarna met het opbouwen van de meeste nesten. "Een goede warrior leert van zijn clangenoten" Mauwde hij tussendoor. "Elders gedragen zich vaak als lastige teken maar ze kunnen je ook veel wijsheid en hulp schenken" Vertelde hij veder. "Luister altijd naar wat ze te bieden hebben misschien zal het ooit je leven kunnen redden" Hij keek naar Serpentpaw die de laatste nest nest begon te verschonen. Voor hij zijn vraag brommend stelde: "Heb je nog wat energie over?"

Het verbaasde Serpentpaw dat Demonslayer haar hielp met de nesten, maar haar hoorde je niet klagen. Ze was er blij mee, want zo was het ook sneller klaar. Toen ze het vuile mos weg brachten gaf Demonslayer haar nog een les, waar Serpentpaw aandachtig naar luisterde. "De elders hebben me al heel veel verteld en ik ben altijd dol geweest op hun verhalen en wijze lessen," vertelde Serpentpaw met een lach. Daar was haar enthousiasme weer. Het laatste mos was verschoont en toen vroeg Demonslayer aan haar of ze nog energie had. "Jazeker!" Reageerde Serpentpaw enthousiast. Nu ging het vast komen. Ze negeerde het feit dat het huid tussen haar teentjes bloedde en hoopte dat Demonslayer dat niet ging opmerken, of misschien zag hij het wel als een teken van kracht, wist zij veel. Ze wilde gewoon nog wat actie voor de training ten einde kwam. Ze wilde Feverpaw vertellen over haar training en ze wilde met een goed verhaal komen. Niet alleen dat ze mos had geschraapt, de nesten had verschoont en daarna andere smerige klusjes had moeten doen. Want wat voor training is dat nou? Respect voor haar clangenoten had ze wel en Serpentpaw was dusdanig leergierig dat ze altijd goed naar de lessen van haar clangenoten luisterde.