The spirit is willing but the flesh is weak

i desire the things

that will destroy me in the end

Met haar ogen een klein beetje samengeknepen viel ze opnieuw aan, maar opnieuw wist ze dat ze faalde. Vechten was nooit haar ding geweest, misschien wel omdat ze de tactieken nooit goed mee had gekregen van haar vele mentoren. Toen al hadden katten haar laten vallen, keer op keer weer. En kijk wat er nu van haar was geworden. Geïrriteerd zwiepte de kattin met haar staart, waarna ze zich weer omdraaide en een vossenlengte weg liep bij het stuk schors wat op de grond lag. Ze had het van een boom afgetrokken en gebruikte het nu als tegenstander. Best zielig, maar ze had niemand om mee te trainen. Diep van binnen wilde ze zo graag sterker worden, zowel lichamelijk als mentaal, maar haar lichaam werkte tegen. Ze zou nooit zo gespierd worden als haar moeder, nooit zo krachtig van hart als haar moeder. Iedereen had het altijd maar over haar moeder, haar moeder en nog eens haar moeder. Hoe ze meer op haar moeder zou moeten lijken, waar het vuur van haar ouders in haar gebleven was. Ze was niet zoals haar ouders, waarom kon niemand dat accepteren? Fawnstep was Fawnstep, en niemand anders.
Trainen met een levenloze vijand was niet makkelijk, maar er zat niets anders op. Ze wilde zichzelf kunnen verdedigen tegen haar clangenoten - wie had ooit gedacht dat het zover zou komen. Ze wilde niet meer in haar gezicht geslagen worden als een stuk vuil. Opnieuw sprong ze op het stukje schors af, maar voelde in de lucht al dat haar sprong niet goed was. Fawnstep was meer getraind om prooien te bespringen, geen vijanden die terug vochten.

LEOPARDSPIRIT | THE REDWOOD

♔ nickdiazfan

The spirit is willing but the flesh is weak SyMgVwe

Spoiler:

De knappe kater liep rustig door het bos heen. Voor hem was de hele reis niks meer geweest dan een onhandigheid, al was voor hem alles goed verlopen. Zijn vacht lichtte vuurrood op zodra de zon het raakte en hij kon het niet laten in zichzelf te grijnzen. Ja, in zijn ogen draaide de wereld om hem heen. En hij was verassend genoeg hier gebruik van te maken. Hij was charmant, warm, loyaal en volgde de regels stap voor stap. Hij hielp de wezen en ouderen en zal nooit een move maken die geen nut voor hem had. Hij was nu eenmaal vrij manipulerend in zijn manier van doen. Zolang andere hem mogen hoe eerder ze hem zouden helpen mocht hij het nodig hebben, hoe eerder ze zijn kant zouden kiezen als hij dit wilde. Hehe. De gevlekte kat liep op een rustig tempo verder toen zijn blik viel op zijn oudere zus Fawnstep. Hmm. Hij wist hoe erg zijn siblings tegen haar deden en hij begreep ook waar hun frustratie vandaan kwam. Maar hey, hij hwas hier niet om moeilijk te doen. Vandaar dat hij rustig naar haar toe liep, zijn staart bijna sierlijk bewegend. "Hallo Fawnstep" Hm, vechten tegen een stuk hout, was niet iets voorbij de apprentice tijd? Toen madame eenmaal geland was liep hij verder en drukte zijn kop kort onder de hare in een broederlijk gebaar. "Als je wilt kan ik wel met je trainen sis?" Zie je? Toppunt van behulpzaamheid.

LEOPARDSPIRIT

i desire the things

that will destroy me in the end

Er waren weinig katten wiens hulp ze aan zou willen nemen, onder wat voor situatie dan ook. Heilige StarClan, waarschijnlijk kon ze hen zelfs op één poot tellen. Een geërgerde zucht kwam uit haar bekje toen ze weer verkeerd landde, in een echt gevecht had de andere kat haar buik opengehaald en lag ze nu dood te bloeden. Waarom had ze verdomme nooit een goede mentor gehad die het haar had kunnen leren? Ze wilde niet eens weten hoeveel ze er had gehad, maar allemaal hadden ze de zwarte kattin laten stikken. Haar blauwe ogen vonden die van haar broertje toen ze zijn stem plotseling hoorde. "Hey Leopardspirit." Hij was altijd al haar favoriete broertje geweest, daar was geen twijfel over mogelijk. Hij zei dat hij haar best wilde helpen met trainen. Voor een moment keek ze bedenkelijk. Ze kon dit doen op de manier hoe ze Swiftclaw en Brokenhowl af had gewezen, of ze kon het aannemen. "Graag." Fawnstep had niemand anders om mee te trainen. En haar rossige broertje hoorde bij de katten die ze op één poot kon tellen.

LEOPARDSPIRIT | THE REDWOOD

♔ nickdiazfan

Spoiler:

Onderwerp: Re: The spirit is willing but the flesh is weak