You loved me, you killed me.

Juist, kruiden zoeken. Daar moest ze zich op focussen, niet waar? Het was donker en fris buiten, maar omdat ze de slaap toch niet kon vatten had ze haar kans genomen en erop uitgegaan, met de smoes dat ze kruiden zocht. Eerlijk waar moest ze gewoon even weg, weg van alles. Op een open plek in het hoge bos kwam ze tot rust. Ze ging zitten tussen het gras en snoof de zachte avond lucht op, niet verwachtend dat ze daarin een vreemde geur zou ruiken. Het rook niet zoals de andere clans; een Tribe kat dus. Ietwat angstig kwam ze overeind, haar oren in hara nek. "Eh, h-hallo?" Sprak ze tegen de vreemdeling in het duister.


[Bear eerste post!]

Hij had geen guard duty vanavond en nam gebruik van die mogelijkheid om een goede nachtelijke wandeling te maken. 's Nachts moest je goed op je hoede wezen, er waren genoeg dieren die gebruik maakte van de nacht om een eenzame kat te kunnen pakken. Zijn oren stonden gespitst, terwijl zijn lange vacht het bijna onmogelijk maakte voor hem om ongezien door het bos heen te komen. Dit was misschien ook wel de reden waarom hij een Cave Guard was en geen gestroomlijnde, snelle Prey Hunter. Een kleine glimlach sierde zijn gezicht terwijl hij een stap naar voren zette. Een lichte angstgeur kwam hem tegemoet, gevolgd door de geur van een van de trekkende katten die momenteel in hun territorium verbleven. Het was niet de geur van Acefray, geen Shadowclan dus. Dit moest iemand van een van de andere clans zijn. Rustig keek hij in het rond, totdat hij vond waarna hij opzoek was, een kleine kattin die zo te zien nogal angstig was voor zijn verschijning. "Hallo," zei hij rustig, met een zachte blik in zijn streng uitziende blauwe ogen.

Ze hoefde niet lang te wachten, haar onzichtbare belager bleek helemaal niet zo onzichtbaar te zijn. Een enorme, lang-harige kater kwam te voren uit de bosjes. Zijn zwarte vacht viel weg tegen de avondlijke achtergrond, maar de witte vlekken gaven hem weg. Routpaw trok wat nerveus met haar staart bij zijn aanblik. Zijn houding was niet vijandig, maar desalniettemin was hij een Tribe kat, en niet zo'n kleine ook. Zij, daarentegen, was klein en fragiel.  "Hallo," Sprak hij enkel rustig en de jonge poes gunde hem een nerveuze glimlach. "Oh, eh, goedenavond," hakkelde ze wat onhandig, waarna ze zichzelf dwong te zitten om minder nerveus over te komen. "D-de naam is Routpaw, aangenaam," sprak ze uiteindelijk maar, omdat ze niet zo goed wist hoe ze anders een gesprek moest starten. wat deed hij hier? Waarom zo laat? Maar goed, dat waren even goed vragen die hij kon stellen; zij had daar geen goed antwoord op.

De kleine kattin was zo te zien nogal geschrokken door zijn aanwezigheid en hij hoopte dat met een kleine glimlach op zijn gezicht, hij haar een beetje gerust kon stellen. De kattin stelde zich voor als Routpaw, maar zo te zien had ze geen idee wat ze moest zeggen. "Aangenaam Routpaw. Mijn naam is Bear that Stands Tall, maar noem me maar gewoon Bear," zei hij met een glimlach. Hij rook dezelfde kruidige geur rond haar als dat hij had geroken bij Acefray, maar de andere geur was hem onbekend. "Vergeef mij mijn nieuwsgierigheid, maar jij bent een van de kruidenkatten van de trekkende katten, toch?" sprak hij met weinig kennis van de woorden waarover hij sprak. Hij had van Acefray gehoord dat ze Medicine Cats heette, maar aangezien hij niet zeker was de over term, hielt hij het maar bij kruidenkatten.

Hoewel hij groot, donker en indrukwekkend was, deed de kater zijn uiterste best om niet eng over te komen. Knap lastig tegenover een kat zoals haar, toch kalmeerde de vriendelijke glimlach op zijn gelaat haar iets."Aangenaam Routpaw. Mijn naam is Bear that Stands Tall, maar noem me maar gewoon Bear," Ah, dus ongeveer zo dat zij voor kort Rout werd genoemd. Ook wel logisch met zo verrekte lange namen. Stiekem vroeg ze zich af wat haar tribe naam zou zijn. Rout cried by the wind? Rout of the leaves? Dat klonk eigenlijk best wel gaaf. "Vergeef mij mijn nieuwsgierigheid, maar jij bent een van de kruidenkatten van de trekkende katten, toch?" Ze keek hem wat verward aan, hoe wist hij dat? Toch knikte ze voorzichtig. "Hm-hm! Of nuja, soort van; ik ben de Medicine Cat Apprentice van Windclan," vertelde ze eerlijk. "Ik ben nog verre weg van een echte Medicine cat, mijn training is nog lang niet af," Ze lachte nerveus.

De jonge kattin leek verbaast te zijn met de kennis die hij al had weten te vergaren van de trekkende katten. Hij schonk haar een warme glimlach, hij was er niet op uit om hun levenswijze af te kraken of over te nemen, hij was puur en alleen nieuwsgierig naar de nieuwe katten in hun territorium. Ze legde uit dat ze een apprentice was van Windclan, hij ging er maar van uit dat ze dus een soort van To-Be moest zijn onder hun rangen. Hij knikte langzaam. "Ik heb kennis gemaakt met de kruidenkat van Shadowclan, Acefray was zijn naam. Hij heeft me wat dingen uit gelegd," legde hij rustig uit, om wat verwarring te voorkomen. "Daarnaast rook ik de geur van kruiden in je vacht, zo als deze ook bij onze Healer hangt," vervolgde hij daarna. "Wat doe je zo laat nog hier, Routpaw?" vroeg hij vervolgens op een nieuwsgierige toon. Het viel hem op dat de trekkende katten het leuk vonden om het gebied te onderzoeken, maar hij vroeg zich af of ze wisten wat voor een gevaren het met zich mee bracht.

Op haar antwoord knikte de kater langzaam. Ze vroeg zich af waarom hij zo graag informatie wilde, maar durfde dat niet te vragen. "Ik heb kennis gemaakt met de kruidenkat van Shadowclan, Acefray was zijn naam. Hij heeft me wat dingen uit gelegd,"Ze kon een kleine glimlach niet onderdrukken. 'kruidenkat', dat klonk grappig. Noemden ze hun eigen Medicine Cat zo? "Daarnaast rook ik de geur van kruiden in je vacht, zo als deze ook bij onze Healer hangt," Oh, nee, healer was dus het woord. "Wat doe je zo laat nog hier, Routpaw?" Dat was nu een onderwerp waar ze eigenlijk zo min mogelijk woorden aan kwijt wilde maken, iets wat te zien was aan haar houding. Meteen wiebelde ze wat onzeker met haar oren. Ze ging haar hart niet luchten bij een vreemdeling zoals hem. "Ik, ehm, ging wat kruiden zoeken," Midden in de nacht, want dat had zin. De jonge poes wendde haar blik af. "E-en ik had wat frisse lucht nodig," voegde ze er binnensmonds aan toe. "Eh, zou u mij misschien wat willen vertellen hoe jullie leven hier, Bear?" Probeerde ze het gesprek een andere richting in te sturen. Bovendien was ze oprecht benieuwd naar de verschillen en gelijkheden tussen de Tribe en de Clans.

Haar houding veranderde, zo te zien was ze dus niet zo heel erg blij met de vragen die hij had gesteld. Natuurlijk kon hij het haar niet kwalijk nemen, hij was van de Tribe, hij verwachtte niet dat ze hem meteen zou vertrouwen. Toch zei ze hem dat ze kruiden aan het zoeken was en dat ze was frisse lucht nodig had. Hij respecteerde het feit dat ze er niet verder over wilde praten en besloot het er gewoon bij te laten. Rustig knikte hij naar de jongere kattin en likte zijn borst, voordat zijn helder blauwe ogen op de lucht gericht werden.
Zijn oren wiebelde nieuwsgierig toen hij een vraag kreeg van de jonge Medicine Cat Apprentice. Een kleine glimlach verscheen op zijn gelaat, terwijl hij zijn aandacht weer op haar richtte. "The Tribe of Rushing Water leeft al sinds katten heugenis in dit gebied. We zijn onderverdeeld in twee groepen, de Cave Guards, de beschermers en vechters van de Tribe, waar ik er één van ben. En de Prey Hunters, de jagers van de Tribe. Samen zorgen we voor een goede harmonie, onder leiding van onze Healer Skyteller. Hij's de leider van de Tribe en spreekt samen met de Tribe of Endless Hunting om de Tribe te leiden," Het was globaal, maar hij wist niet in hoeverre Skyteller blij zou zijn als hij meer zou vertellen over het leven binnen de Tribe. Immers was de verhouding tussen de clans en de tribe nogal onstabiel momenteel.

Hoewel ze even had getwijfeld leek de oudere kater geen probleem te hebben met haar nieuwsgierige vraag. Hij glimlachte en richtte zijn aandacht vervolgens weer op haar.  "The Tribe of Rushing Water leeft al sinds katten heugenis in dit gebied. We zijn onderverdeeld in twee groepen, de Cave Guards, de beschermers en vechters van de Tribe, waar ik er één van ben. En de Prey Hunters, de jagers van de Tribe. Samen zorgen we voor een goede harmonie, onder leiding van onze Healer Skyteller. Hij's de leider van de Tribe en spreekt samen met de Tribe of Endless Hunting om de Tribe te leiden," Oef, dat was een hoop informatie om in één keer te behappen. Routpaw keek de kater met haar kopje vragend gekanteld aan. "Dus... jagers en vechters zijn gescheiden? Zijn er geen katten die beide doen? En jullie medicine cat is leader..?" En dan nog niet te spreken over wie de 'Tribe Of Endless Hunting' nu weer waren. Routpaw vond het allemaal razend interessant, en dat was te zien in haar fonkelende, groene ogen.