The fault in our stars

Verder hield ze haar blik observerend op haar apprentice gericht. Als haar apprentice was ze blij met wat ze qua kennis allemaal had kunnen doorgeven. Even trok ze met haar oor toen de houding van Routpaw anders was dan anders toen Raptorecho iets op een nogal stevige toon vroeg. Lizardpath knikte instemmend, maar wat afwezig, op wat Raptorecho zei als antwoord op haar eerdere opmerking. Ze was nu bezig met Routpaw te observeren, want er was iets aan haar dat ze niet gewoon was van haar. Ze leefde constant samen met Routpaw en ze kende haar beter dan dat ze haar eigen familie kende. Ondanks dat ze door had dat er iets was, kon ze niets plaatsen. Ze wist niet wat er was en waarom haar houding, wat totaal niet opvallend was eender welke kat, zo anders was. Lizardpath veranderde haar houding echter niet en liet niets merken aan eender wie. Ze zou er vanavond wel eens achter vragen. Misschien had ze wel niet genoeg gegeten of had ze slaap tekort doordat Burnetkit bij haar sliep. De Medicine cat had zich neergelegd bij Northdrift om haar wat moed in te spreken, wetend dat meer dan 4 kittens ter wereld brengen, al je energie opslorpte. "NOg even doorzetten, Nortdrift." mauwde ze zachtjes tegen de queen.

Met een plof kwam de pasgeboren in het mos terecht en werd gelikt en vervolgens opgepakt waarna hij nog meer gelikt werd en zijn ademhaling opgang kwam. Het was Raptorecho die de jonge kitten likte en Northdrift die hem de naam Hawkkit had gegeven. Een luide piep verliet zijn bek en toen hij warm en zo goed als droog was, werd hij bij de buik van zijn moeder gelegd. Hawkkit was doof en blind, zich nog nergens van bewust, behalve het gelukzalige gevoel toen er warme vloeistof bij hem naar binnen kwam. Een gezonde sterke kitten, dat was zeker.
________
Raptorecho keek toe hoe de volgende kitten werd geboren. Er werd niet meer tegen hem gesproken en hij zorgde er voor toch een soort steun te zijn voor Northdrift op zijn manier, omdat het moest, omdat het zo hoorde. Er werd een kater na Shikrakit geboren en Northdrift noemde hem Hawkkit. Een stoere katernaam en een kleine grijns vormde zijn lippen. Raptorecho nam het warm maken van de kitten over tot deze piepte en zo goed als droog was. Al het slijm was verwijderd en Raptorecho legde de kitten aan de buik van Northdrift... afwachtend op de volgende.

In stilte keek ze verder toe. Northdrift had het zwaar, en Routpaw kon zich dat wel voorstellen. Toch wist ze dat de poes sterk genoeg zou zijn om gezond uit deze bevalling te komen, Northdrift stond niet bekend als een zwakke poes. "Nog even doorzetten, Nortdrift."moedigde haar mentor de poes aan, waarna een vierde kit geboren werd. Hawkkit, dat zou zijn naam zijn. Raptorecho nam ditmaal voor Northdrift de moeite om hem goed schoon te likken. Routpaw checkte voorzichtig ook deze kit en merkte op hoe hij al veel weg leek te hebben van zijn oom, Tigergaze. De jonge poes wierp een schuine blik op de vader en vroeg zich af of hij hetzelfde zag. Natuurlijk zei ze echter niets en likte enkel voor de zekerheid nog zijn neusje schoon, waarna ze hem met haar neus begeleidde naar de buik van zijn moeder. "Je doet het heel goed, Northdrift. Gewoon zo doorzetten," murmelde ze zacht en bemoedigend. De poes begon wel steeds meer uitgeput te raken en Routpaw hoopte voor haar dat het snel over zou zijn.

Raptorecho duwde zijn kaken op elkaar. Northdrift leek zo moe te zijn, zo vermoeid. De kater wierp een felle blik op Routpaw en vervolgens op Lizardpath. Die twee leken zich niet druk te maken, alleen maar aan te moedigen. Misschien was dat ook maar het enige wat ze konden doen. Toch werd Raptorecho gek in zijn kop, verlangde hij er na om een einde aan al dit gedoe te maken. Het moest nu toch eens klaar zijn? Kittens op aarde, moeder in rust en geen herrie en onrust meer aan zijn kop. Maar het ging door en na Hawkkit werd de vijfde alweer geboren. Vijf kittens. Raptorecho wist zijn gezicht in plooi te houden en nam ook deze kitten van Northdrift over en begon deze schoon te likken. Het was nu aan hem om dit katertje een naam te geven. "Owlkit," het kwam er ietwat brommend uit, maar wel zo trots en blij mogelijk. Hij likte door tot dat deze kitten ook goed piepte, warm en zo goed als droog was. Hij legde de actieve kitten bij de buik van Northdrift neer en keek toe. Dit was een felle één. En opdat moment besefte hij ook hoe erg Hawkkit op Tigergaze leek. Owlkit had meer van hem. Raptorecho klemde zijn kaken op elkaar, vermande zich en ademde een keer goed uit. "Is dit de laatste?" Vroeg Raptorecho. "Ik maak me zorgen om Northdrift," acteerde hij als volgt, zodat de anderen zijn onrust daar op gingen schuiven.

Raptorecho was allicht een meester in het verbergen van zijn emoties, maar Routpaw had daar een heel goed gevoel voor. Hij werd ongeduldig, hoewel ze niet reageerde op de vurige blik die haar kant op werd geworpen, had ze het weldegelijk door. Ze hield zich zo rustig mogelijk maar toen Northdrift een ijzingwekkende krijs liet horen bij de vijfde kit, begonnen toch de zenuwen bij haar toe te slaan. Ze gaf haar mentor een hulpeloze blik, ging dit nog wel goed? Northdrift kon ook deze kitten niet meer schoonlikken en opnieuw gaf Raptorecho haar de kans niet dit zelf te doen. Hij leek zijn geduld te verliezen. "Owlkit," Werd de naam van de felle kitten die zijn broertje weg duwde. Routpaw klemde haar kaken op elkaar. Het zou klaar moeten zijn nu, niet? Waarom leek Northdrift dan nog zo in pijn? "Is dit de laatste?" Vroeg Raptorecho, een stuk kalmer dan Routpaw verwacht had. "Ik maak me zorgen om Northdrift," ik ook, had ze willen zeggen, maar in plaats daarvan stapte ze gehaast langs hem heen en voelde nog een laatste keer over de buik van de moeder poes. Zes kits, niet vijf. Ze had er een gemist. "E-ehm, e-er komt er nog één,"miauwde ze haast verontschuldigend. Waarom was ze ook zo bang voor die verdomde kater? Hij kon haar hier niets doen, het was hoedanook een veelvoorkomende fout. Toch ontmoette ze zijn blik niet, in plaats daarvan schoof ze opnieuw de stok naar de poes toe. "Dit is de laatste, dan ben je klaar en kan je rusten. Nog één keer,' probeerde ze haar moed in te praten. Kruiden konden nu toch niet veel doen, het zou niet snel genoeg inwerken. De laatste ging normaal gezien vrij soepel gezien alles al was verwijd door de vorige kits, ze wenste de arme, vermoeide poes toe dat dit nu ook het geval was.

Raptorecho's ogen spoten vuur toen Northdrift vroeg om hulp aan Routpaw. De kater liet kort zijn nagels uit zijn hulzen glijden, maar trok deze weer terug terwijl hij van Routpaw naar Lizardpath keek. "Help haar!" Bracht hij uit en probeerde de bezorgdheid in zijn stem te laten overheersen, met misschien wat paniek, in plaats van de woede en dreiging. Dit lukte hem aardig. En wat maakte het ook uit? Katten van Windclan kende hem als een felle kater, met een pittig karakter. Desondanks werd hij als een prima warrior beschouwd en werd dat de laatste tijd alleen maar beter. Er waren een paar katten in Windclan die hem wat meer zagen als wie hij werkelijk was, maar waar was het bewijs? Wie zou er geloofd worden? Ja, met Oceanbreeze nu aan de macht ging het nogal lastig worden voor Raptorecho. Maar goed.
De zesde en tevens de laatste kitten werd geboren. Raptorecho had zijn ogen nu straks op Northdrift gericht. "Hou vol, meisje," murmelde hij tegen de poes en gaf haar een bemoedigend likje langs haar oor. De bevalling van de laatste kitten leek moeilijk te zijn en Northdrift had hulp nodig gehad, maar het was gelukt. De kitten had verkeerd gelegen en Raptorecho was misschien ergens 'bang' dat de moeder van zijn kittens die niet zou gaan redden. Ook was deze kitten groot in verhouding met andere kittens, wat kon komen door het type ras wat in beide families zat. De laatste was geboren en het was een poesje die op Northdrift zelf leek. Ook nu had Northdrift geen kracht om de nieuwe kitten warm en droog te likken, dus dat deed Raptorecho weer. Ospreykit was de naam die Northdrift gaf. "Mooi gekozen," murmelde Raptorecho en begon de kitten warm en droog te likken, bracht haar ademhaling op gang tot het gepiep begon. De kitten ademde, was een stuk droger en kon bij de andere kittens geplaatst worden waar de kitten instinctief begon te drinken.
Nu ging zijn aandacht opnieuw naar Northdrift toe. "Je hebt het goed gedaan, Northdrift," miauwde Raptorecho zorgelijk. Het was nu voorbij, daar was de kater blij mee. Hij had zes nakomelingen, zes monsters in wording. Kracht voor Windclan. Misschien werd deze clan dan toch nog eens zoals deze moest worden. Raptorecho keek naar de medicine cats. "Zorg er voor dat Northdrift op krachten komt," droeg hij de twee schaamteloos op. Er was vast een kruid die er voor zorgde dat Northdrift zich beter zou voelen, ze had veel bloed verloren, dat kon je zo zien, vooral door Ospreykit en Northdrift was uitgeput. Het mocht niet zo zijn dat ze haar laatste adem zou uitblazen in haar slaap. De moeder van zijn kittens moest blijven, want die hadden ze nodig. Er was geen andere poes geschikt om zijn kroost groot te brengen, dus ze moest gered worden.

OOC: Oeps, beetje uitgebreide flutpost.