De rood met witte kattin klemde haar kaken op elkaar en kneep haar ogen dicht. Wat was er mis met haar?! Boos zette ze haar klauwen in de aarde, die vervolgens wat omgewoeld werd. Net was ze aan het rennen geweest. Dat deed ze altijd, rennen. Het gaf haar een beter gevoel en bracht rust in haar lijf. Maar tijdens het rennen was ze opeens duizelig geworden. Misselijk, zelfs. Dit was al een aantal dagen aan de gang, maar ze verdomde het om naar een medicine cat te stappen. Ze was niet zwak, ze hoefde niet volgepropt te worden met blaadjes en besjes.
De kattin stond met haar kop naar de grond en haar voorpoten een beetje uit elkaar. Zweet brak haar aan alle kanten uit en het leek erop alsof ze al uren non stop aan het rennen was geweest. Ondanks dat ze zich ziek voelde, zette ze haar lichaam er weer op aan om te rennen. Ze was gewoon in orde. Niets aan de hand. De grootste leugen ooit.
+Badland